Μιχαήλ Μαρμαρινός – Ένας ιδιαίτερος άνθρωπος και ένας ανατρεπτικός σκηνοθέτης

<p style="text-align: justify;">Γεννήθηκε στην Αθήνα, ζει στο Μοναστηράκι. Πιστεύει πως το θέατρο είναι το ανάποδο του «Η κόλαση είναι οι άλλοι». Εκτός από σκηνοθέτης είναι και ηθοποιός. Πάντα όταν σκηνοθετεί, ταυτόχρονα παίζει και όλους τους ρόλους μαζί.</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://s.protagon.gr/resources/2011-10/michael_marmarinos2-thumb-large.jpg" alt="" width="435" height="310" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.lifo.gr/uploads/image/447159/26.jpg" alt="" width="600" height="605" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.tovima.gr/files/1/migratedData/D2000/D0101/1gaz8a.jpg" alt="" width="444" height="346" /></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>«Ως ηθοποιός απολαμβάνω την πολυτέλεια μίας δυσκολίας, ως σκηνοθέτης βιώνω ένα χάος άλλου τύπου</strong>» έχει χαρακτηριστικά πει σε συνέντευξη του. Ο Μιχαήλ Μαρμαρινός είναι επίκουρος καθηγητής της Υποκριτικής-Σκηνοθεσίας. Σπούδασε Βιολογία, Υποκριτική και Θέατρο. Το 1983-4 ιδρύεται το σχήμα «διπλούς Έρως, εταιρεία Θεάτρου» και αμέσως μετά την πρώτη παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠ.ΠΟ. Μέσα από μια αδιάκοπη σειρά εσωτερικών διαμορφώσεων και μεταμορφώσεων, το σχήμα μετονομάζεται σε “Theseum Ensemble”.</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.mediasoup.gr/sites/default/files/imagecache/medium_splash/images/filoktitis%202014.jpg" alt="" width="300" height="300" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://popaganda.gr/wp-content/uploads/05marmarinos_MG_4610.jpg" alt="" width="600" height="400" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.ntng.gr/default.aspx?bridge=jpeg&amp;c=true&amp;m=ntng&amp;width=1600&amp;height=1600&amp;imageFile=Files/Internet/productions/PP0722/PP0722J0003v01.jpg" alt="" width="600" height="453" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.lifo.gr/icache/520/694/1/612527_13-marmarinos-new.jpg" alt="" width="520" height="694" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//D0CA863C52581B8751290642051C5785.jpg" alt="" width="600" height="687" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//58E6A83D2B1E911A967815620608C965.jpg" alt="" width="600" height="436" /></p>
<p style="text-align: justify;">Ξεκίνησε να σπουδάζει βιολογία στη Θεσσαλονίκη και μετά του ήταν αδύνατο να αντέξει την επαναφορά στη γενέτειρα. Ο μόνος τρόπος για ν' αντέξει την Αθήνα ήταν να κάνει κάτι άλλο. Έτσι ξεκίνησε τη σχέση του με τις δραματικές σχολές, ενώ τελείωνε το πανεπιστήμιο. Για ένα διάστημα ήταν παράλληλη διαδρομή, χωρίς να υπονομεύει το ένα το άλλο. <strong>“Θα ήμουν άλλος άνθρωπος χωρίς την βιολογία. Δεν μπορώ να με φαντασθώ χωρίς το «βιολογικό» μου παρελθόν.”</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="http://www.mediasoup.gr/sites/default/files/images/marmarinos_mixail_media.jpg" alt="" width="600" height="209" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Παντρεύτηκε αλλά χώρισε μετά από χρόνια την ηθοποιό Αμαλία Μουτούση – Η ίδια αναφέρει για τον Μιχαήλ Μαρμαρινό: «Με έβαλε σε έναν καινούργιο κόσμο και αυτή ήταν η πρώτη αληθινή επαφή μου με το θέατρο. Με την έννοια ότι άρχισα να γνωρίζω και άλλες πλευρές του εαυτού μου. Ηταν ένας κόσμος πιο ανοιχτός, που με έβγαλε από τον μικρόκοσμό μου. Γιατί ως τότε παρέμενα παιδί της μαμάς και του μπαμπά. Ακόμη και αυτό το “Διπλούς έρως” δεν το καταλάβαινα και έκανε την καρδιά μου να χτυπάει από έναν αλλόκοτο φόβο. Ημουν τόσο μαμμόθρεφτο, που σκεφτόμουν “και τι θα πω στη μαμά μου; Παίζω σε μια ομάδα που λέγεται έτσι;”». <strong></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//568DFC7D03E63817F663245D83037D03.jpg" alt="" width="600" height="399" /></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//033FBF3A6D2671302270042D512BE3B4.jpg" alt="" width="600" height="398" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="http://cinepivates.gr/wp-content/uploads/2014/05/delfi2.jpg" alt="" width="600" height="443" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Με το θέατρο ασχολήθηκε συμπτωματικά. Σχεδιάζε με έναν φίλο του μια παράσταση στο σχολείο βασισμένη σε ένα μυθιστόρημα του Καραγάτση, στο Σέργιος και Βάκχος, να βγουν κάποια χρήματα για να πάνε μια μεγάλη εκδρομή. Από 'κει και πέρα κάτι τον ενδιέφερε, χωρίς να ξέρει τι. Υπήρχε μια σχέση με αυτό που ήταν μάλλον αταβιστική.Σύμφωνα με τον ίδιο <strong>“το θέατρο έχει έναν τρόπο να γιατρεύει τη μοναξιά. Υπάρχει μια αρχή σε αυτό που τη θεωρώ πολύ κρίσιμη: ο ρόλος είναι ο άλλος, δεν είσαι εσύ, που σημαίνει ότι πραγματοποιείσαι ως ρόλος μόνο μέσα από τους άλλους. Είναι ακριβώς το ανάποδο του «Η Κόλαση είναι οι άλλοι». “</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="https://camerastyloonline.files.wordpress.com/2013/07/marmarinos.jpg" alt="" width="600" height="336" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="http://www.mediasoup.gr/sites/default/files/images/marmarinos.jpg" alt="" width="300" height="300" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Έχει δουλέψει είτε ως σκηνοθέτης, είτε ως καθηγητής στην Βόρειο Αμερική, Νότιο Αμερική, στη Μ. Βρετανία, τη Γερμανία, τη Γεωργία, τη Ν. Κορέα, την Πολωνία, τον  Καναδά. Τώρα διδάσκει και στη σχολή Καλών Τεχνών στη Θεσσαλονίκη.<br /> <strong>“Το θέατρο είναι η τέχνη για την τραγωδία του ανθρώπου και είναι ωραίο να το βλέπεις αυτό σε διάφορα πρόσωπα και διάφορα χρώματα και σε διαφορετικούς τρόπους. Με συναρπάζει. Αυτό λέγεται παθητική μάθηση που είναι και η κρισιμότερη.  Η ενεργητική είναι στα πρώτα βήματα.”</strong> Έχει ένα μοναδικό τρόπο να ανατρέπει το αναμενόμενο. Ξέρει να προφυλάσσει την έκπληξη. Βασικό χαρακτηριστικό του να κεντρίζει το ενδιαφέρον του θεατή και του συνομιλητή του μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//5C3C0AC4455D61238D53A20B0F038E7D.jpg" alt="" width="600" height="822" /></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Πώς έγινε σκηνοθέτης;</strong><br /> Ο ίδιος αναφέρει: <strong>«Μέχρι το γυμνάσιο δεν είχα παρακολουθήσει  θέατρο. Αποφάσισα να σκηνοθετήσω ένα μυθιστόρημα που μου άρεσε πάρα πολύ, τον « Σέργιο και τον Βάκχο» του Μ. Καραγάτση  προκειμένου να συγκεντρώσουμε  χρήματα για να πάμε εκδρομή. Εκδρομή ουδέποτε πήγαμε, κατάφερα όμως  να το κουτσοσκηνοθετήσω. Όταν στα 18 μου  μπήκα στο πανεπιστήμιο και δίδασκα μαθηματικά, φυσική, χημεία και βιολογία σε ένα φροντιστήριο. Παράλληλα έκανα πρόβες μέσα σε ένα γιαπί  με μαθητές και μαθήτριες του φροντιστηρίου πάνω σ’ ένα διήγημα. Μου άρεσε να αναπαράγονται και να ρυθμίζονται ζωές στα ψέματα…”</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="http://popaganda.gr/wp-content/uploads/05marmarinos_MG_4584.jpg" alt="" width="600" height="400" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Σε όλες τις παραστάσεις του του αρέσει να δίνει βαρύτητα στο σώμα, στη γλώσσα του σώματος όπως και στο χώρο. Ο ίδιος έχει αναφέρει: <strong>“Ψάχνω να βρω τρόπους να παγιδεύσω την σκέψη στο σώμα χωρίς όμως να την καταργήσω.  Πολλές φορές στους ηθοποιούς λένε: «μη σκέφτεσαι». Εγώ ίσα ίσα, θέλω να σκέφτονται όσο το δυνατόν περισσότερο,  αλλά μέσα από το σώμα τους. Να σωματοποιείται η σκέψη ή καλύτερα να μην μπορεί να συνειδητοποιήσει ο ηθοποιός  ότι σκέφτεται. Από την άλλη με ενδιαφέρει και ο λόγος ως σωματική και όχι ως λεκτική δραστηριότητα. Και το τρίτο είναι ο χορός. Ο χορός είναι μια ποιότητα  μέσα στην καθημερινότητα.  Με ενδιαφέρει πάρα πολύ γιατί παράγει φόρμες. Παράγει μορφές και ποίηση χωρίς να το ξέρει. Εκεί μου αρέσει να γίνομαι καλός κλέφτης.”</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="http://www.eirinika.gr/images/datafiles1/76535.JPG" alt="" width="600" height="399" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>“Η ζωή μας είναι ένα ταξίδι και υπάρχουν δουλειές όπως αυτή που το διακρίνεις. Βλέπεις τα εισιτήρια, τους προορισμούς. Νομίζω πως οι προορισμοί μας επιλέγουν. Σχεδόν τίποτα δεν έχω επιλέξει. Το μόνο που έχω επιλέξει είναι η διάθεση για να μου συμβούν καταστάσεις.” –  Μιχαήλ Μαρμαρινός</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//89973E7BE47A748656FDEE2628576FF6.jpg" alt="" width="600" height="333" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="http://www.enet.gr/resources/2009-06/23-9-thumb-large.jpg" alt="" width="600" height="274" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Οι γκρίζες περίοδοι της ζωής του είναι οι περίοδοι που δεν είναι ερωτευμένος. <strong>“Δεν ξεχωρίζω τον έρωτα από την αγάπη” έχει πει χαρακτηριστικά. Του αρέσει να διαβάζει σε δημόσιους χώρους, να κάνει ιστιοπλοΐα και ό,τι έχει σχέση με τη θάλασσα, να ταξιδεύει μέσα από τη δουλειά του. Στο σπίτι του υπάρχει συνεχώς μια μικρή βαλίτσα που δεν προλαβαίνει να την αδειάσει. Του αρέσουν οι εκδρομές, να δουλεύει αργά τη νύχτα, οι ώρες αργά έχουν άλλο περιεχόμενο για τον ίδιο.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="http://www.espressonews.gr/sites/default/files/r34f43r4rt_3.jpg" alt="" width="330" height="500" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="http://www.missbloom.gr/media/pics/45638-0205_ZOYNI_MARMARINOS_06092.jpg" alt="" width="600" height="600" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="http://s.enet.gr/resources/2011-07/8-9f1-thumb-large.jpg" alt="" width="600" height="461" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Η δουλειά του διέπεται κυρίως από δύο παραδοχές:</p>
<p style="text-align: justify;">α) Θέατρο είναι η τέχνη πάνω στην ιστορία των ανθρώπων<br />β) Δεν υπάρχει στιγμή στην καθημερινότητα που δεν είναι θέατρο μόλις υπάρξει το κατάλληλο βλέμμα.</p>
<p style="text-align: justify;">Εκτός από την Ελλάδα, παραστάσεις του έχουν ανέβει ή άλλες έχουν περιοδεύσει σε διεθνή φεστιβάλ σε διάφορες χώρες: Αυστρία, Βέλγιο, Βενεζουέλα, Γαλλία, Γερμανία, Γεωργία, Ισπανία, Ιταλία, Κορέα, Ολλανδία, Πολωνία, Ρωσία, Σερβία κ.α.</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://2.bp.blogspot.com/-h9VNh1Z8asM/UOVVAFqBtgI/AAAAAAAABL0/cBl3hEMcOdY/s1600/main_3208A92688B44DA909FE5D9E9B6FDC1F.jpg" alt="" width="600" height="410" /></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Αξιοσημείωτες στιγμές από τη δουλειά του (ενδεικτικά καθώς είναι πάρα πολλές:</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Ρομαντισμός, Ηλέκτρα (Σοφοκλή, Επίδαυρος),  <br />Άμλετ – το δάγκωμα του φιδιού (Σαίξπηρ), <br />Αγαμέμνων, a ghost sonata (Αισχύλου, Αθήνα / Καράκας / Σεούλ / Τιφλίδα / Ζυρίχη), <br />Medeamaterial (Χάινερ Μύλλερ, Αθήνα / Τιφλίδα), <br />Εθνικός Ύμνος, ένα θεώρημα για την ομαδικότητα (Αθήνα, Φλωρεντία, Τιφλίδα, Μόσχα, Σεούλ),</p>
<p style="text-align: justify;"><iframe src="http://www.youtube.com/embed/B5ifa_0NqCw" frameborder="0" width="425" height="350"></iframe></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://content-mcdn.feed.gr/filesystem/images/20020301/high/e-go_o_ethnikos_ymnos.jpg" alt="" width="500" height="300" /><br />Ρομέο + Ιουλιέτα, η Τρίτη Μνήμη (Σαίξπηρ, Αθήνα / Τιφλίδα), <br />Κάφκα, μια επίσκεψη στον «Πύργο» του Κάφκα (Αθήνα, θησείον -Ένα θέατρο για τις Τέχνες), <br />Πεθαίνω σαν χώρα (Δημήτρη Δημητριάδη, Αθήνα –Ελληνικό Φεστιβάλ/Βιέννη/ Βρυξέλλες/Βαρσοβία),</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.elculture.gr/wp-content/uploads/2015/02/%CE%A0%CE%B5%CE%B8%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CF%89-%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%A7%CF%8E%CF%81%CE%B1-_%CE%9C%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%AE%CE%BB-%CE%9C%CE%B1%CF%81%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CF%82.jpg" alt="" width="600" height="317" /><br />Στάλιν, μια συζήτηση για το ελληνικό θέατρο (σε συνεργασία με τον Ακύλλα Καραζήση, Αθήνα – Εθνικό Θέατρο/ Κολωνία),</p>
<p style="text-align: justify;"><iframe src="http://www.youtube.com/embed/Z09P5IZH3ko" frameborder="0" width="425" height="350"></iframe></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.lifo.gr/uploads/image/275621/theater_stalin102.jpg" alt="" width="550" height="367" /><br />Βίοι (Ζωές) Αγίων, Agora-Ein Chor Stasimon (Volksbühne Berlin), <br />Akropolis –reconstruction (Στανισλάβ Βυσπιάνσκι, Βρότσλαβ/ Αθήνα)</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://s.enet.gr/resources/2010-04/25d-thumb-large.jpg" alt="" width="600" height="398" /></p>
<p style="text-align: justify;">Ηρακλής Μαινόμενος (Ευριπίδη, Επίδαυρος / Αθήνα – Εθνικό Θέατρο)</p>
<p style="text-align: justify;"><iframe src="http://www.youtube.com/embed/yCaesV1jyUQ" frameborder="0" width="425" height="350"></iframe></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/10822/1.jpg" alt="" width="600" height="428" /></p>
<p style="text-align: justify;">Insenso (Δημήτρη Δημητριάδη, Αθήνα –Ελληνικό Φεστιβάλ, Πειραιώς 260)</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://s.enet.gr/resources/2013-07/20-21-3–8-thumb-large.jpg" alt="" width="600" height="400" /></p>
<p style="text-align: justify;">Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας (Σαίξπηρ, Αθήνα – Εθνικό Θέατρο)</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.elculture.gr/wp-content/uploads/bwp/445373-253-1%281%29-445373.jpg" alt="" width="600" height="306" /></p>
<p style="text-align: justify;">Φαίδρα (Ρακίνα, Παρίσι –Comé die Française)</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://s.enet.gr/resources/2013-05/17-1–5-thumb-large.jpg" alt="" width="600" height="450" /></p>
<p style="text-align: justify;">"Φάουστ" του Γκαίτε (Αθήνα – Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών)</p>
<p style="text-align: justify;"><iframe src="http://www.youtube.com/embed/dWyULsfj9X4" frameborder="0" width="425" height="350"></iframe></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://content-mcdn.feed.gr/filesystem/images/20131213/low/newego_LARGE_t_641_106150852.JPG" alt="" width="600" height="400" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.lifo.gr/icache/520/348/1/612430_photo_Aris-Kamarotos–2-.jpg" alt="" width="520" height="348" /></p>
<p style="text-align: justify;">Αυτοκρατορία από το ΚΘΒΕ (Θεσσαλονίκη).</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.ntng.gr/gallery/ntng///bgPhotos/PP0722J0002v01.jpg" alt="" width="600" height="399" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.naftemporiki.gr/fu/p/914595/638/399/0x0000000000d2d0cb/2/suzitisi-me-to-koino-gia-tin-autokratoria-tou-kthbe.jpg" alt="" width="600" height="375" /></p>
<p style="text-align: justify;">Φέτος για το Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου 2015 ο Μιχαήλ Μαρμαρινός <strong>θα παρουσιάσει το έργο του</strong> <strong>ΝΟ – NEKYIA. </strong>Μια σπουδαία θεατρική συνάντηση αναμένεται να ζήσουμε αυτό το καλοκαίρι στην Επίδαυρο, χάρις στη συνεργασία του <strong>Μιχαήλ Μαρμαρινού</strong> με το <strong>θέατρο Νο</strong> της Ιαπωνίας και τον μέγα δάσκαλο, <strong>Γκένσο Ουμεουάκα</strong> πάνω στη ραψωδία λ της Οδύσσειας, την περίφημη Νέκυια. Είναι μια συνεργασία, όπως τόνισε ο έλληνας σκηνοθέτης, που μοιάζει με βολταϊκό τόξο, όπου οι δύο ακίδες του βγάζουν εκρηκτική ακτινοβολία.</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/2505464/97.jpg" alt="" width="600" height="338" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.e-typos.com/files/1/2015/03/11/newego_large_t_641_16702505.jpg" alt="" width="600" height="392" /></p>
<h3>«Οι Έλληνες έχουμε γίνει αγενείς, κι αυτό είναι ντροπή, είναι κρίμα»</h3>
<p style="text-align: justify;"><strong>“Αυτό που φοβάμαι πιο πολύ είναι το να μείνω τελικά μόνος και να μην αποκαλύψω περισσότερα από όσα χρειάζεται ο άλλος.”</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><br /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Πηγές πληροφοριών – lifo.gr, protagon.gr, stg.gr, popaganda.gr</p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα