Διαταραχή Πανικού: Πώς βασανίζει το μυαλό και τη ζωή μας

<p><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p><em>ΕΙΜΑΙ 20 ΕΤΩΝ ΠΡΙΝ ΚΑΙΡΟ ΕΠΑΘΑ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΧΩΡΙΣ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΣΒΑΙΝΕΙ ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΩ ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑΘΑ ΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΣΩ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ. </em></p>
<p><strong>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχίατρος- ψυχοθεραπευτής, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Γρηγόρης Σίμος. </strong></p>
<p><span><span><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/simosOK.jpg&amp;width=640&amp;height=430" alt="" width="99" /></span></span></p>
<p><span><span><br /></span></span></p>
<p style="text-align: justify;">Δεν ξέρω ακριβώς τι είναι αυτό που πάθατε και ονομάζετε «κρίση πανικού», αν όμως είναι έτσι, μια κρίση ή επεισόδιο πανικού, και αυτό το πράγμα επαναλαμβάνεται, τότε, κατά πάσα πιθανότητα, έχετε αυτό που ονομάζουμε «Διαταραχή Πανικού».</p>
<p style="text-align: justify;">H Διαταραχή Πανικού περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενα απρόσμενα Επεισόδια Πανικού. Ως επεισόδιο πανικού περιγράφεται μια συγκεκριμένη περίοδος έντονου φόβου ή δυσφορίας στη διάρκεια της οποίας αναπτύσσονται ξαφνικά και κορυφώνονται πολύ γρήγορα μια σειρά από δυσάρεστα σωματικά συμπτώματα, όπως ταχυκαρδία, εφίδρωση, τρόμος,  δύσπνοια, πόνος στο στήθος, αίσθημα ζάλης, αλλά και φόβος θανάτου ή απώλειας του ελέγχου ή τρέλας.</p>
<p style="text-align: justify;">Η Διαταραχή Πανικού είναι μια συχνή διαταραχή άγχους με ποσοστά στο γενικό πληθυσμό που φθάνουν μέχρι και το 3,5% , και με υψηλότερη συχνότητα σε νεαρές ενήλικες γυναίκες.</p>
<p style="text-align: justify;">Το άτομο με τη ΔΠ ανησυχεί για το πότε και πού θα συμβεί το επόμενο επεισόδιο, σκέφτεται συχνά τις συνέπειες αυτών των επεισοδίων και επίσης συχνά αρχίζει και αποφεύγει μια σειρά από καταστάσεις (πχ μέρη με πολύ κόσμο, μέσα μεταφοράς, μόνος στο σπίτι ή μακριά από το σπίτι κλπ) όπου προβλέπει ότι μπορεί να του συμβεί ένα επεισόδιο πανικού (κατάσταση που ονομάζεται Αγοραφοβία).</p>
<p style="text-align: justify;">Όπως είναι αυτονόητο, η Αγοραφοβία έχει μια σημαντική αρνητική συνέπεια στη λειτουργικότητα του ατόμου, καθώς εξαιτίας της το άτομο δυσκολεύεται να πάει να δουλέψει, να συναναστραφεί κοινωνικά ή να εκμεταλλευτεί τον ελεύθερο χρόνο του. Αποτέλεσμα αυτών είναι και η κακή ποιότητα ζωής του ατόμου.</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτό που χρειάζεστε, καταρχάς, κ. Βασιλοπούλου, είναι η εκτίμηση της κατάστασης σας από κάποιον ειδικό (Ψυχίατρο, Ψυχολόγο) για να αποκλεισθεί η πιθανότητα να έχετε κάτι οργανικό που θυμίζει τη Διαταραχή Πανικού. Υπάρχουν κάποιες καταστάσεις που θα έπρεπε να αποκλεισθούν όπως για παράδειγμα προβλήματα με τον θυρεοειδή, για να συμφωνήσει κάποιος πως αυτό που έχετε είναι κάτι καθαρά ψυχολογικό, όπως η Διαταραχή Πανικού.</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτό που βέβαια χρειάζεστε στη συνέχεια είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης, δηλαδή ψυχοθεραπεία και/ ή φαρμακευτική αγωγή. Η πιο αποτελεσματική ψυχοθεραπεία είναι η γνωστική (ή γνωσιακή) συμπεριφορική ψυχοθεραπεία και η πιο αποτελεσματική θεραπεία με φάρμακα είναι αυτή με αντικαταθλιπτικά. Τα ηρεμιστικά ή  αντι-αγχώδη φάρμακα δεν είναι αποτελεσματικά και ενέχουν πάντα τον κίνδυνο της εξάρτησης.</p>
<p style="text-align: justify;">Για την πιθανότητα να κάνετε θεραπεία «μέσω κάμερας», δεν είναι σίγουρος αν είναι το καλύτερο. Πρώτα, όπως είπαμε, πρέπει να δείτε κάποιον ειδικό για να αξιολογήσει, να βάλει μια διάγνωση σε αυτό που περνάτε και να συστήσει την καλυτέρα θεραπευτική αντιμετώπιση. Δυστυχώς, η θεραπεία με κάμερα, όπως γράφετε, δεν σημαίνει ότι θα έχετε ταχύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα. </p>
<p style="text-align: justify;">Για τη θεραπεία μέσω διαδικτύου (Skype κλπ) είμαι προσωπικά και μέχρι ένα σημείο αρκετά επιφυλακτικός. Προαπαιτούμενο για κάθε αποτελεσματική θεραπεία είναι η θεραπευτική σχέση, η δημιουργία μιας σχέσης με αμοιβαίο σεβασμό, κατανόηση, ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη, και πιστεύω ότι αυτό γίνεται κατά βάση με μια πρόσωπο με πρόσωπο σχέση. Βέβαια, αν δημιουργηθεί αυτή η καλή θεραπευτική σχέση, τότε θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει κάποιος την ιντερνετική επικοινωνία, αλλά και πάλι θα έβλεπα ως καλύτερο το να γίνεται μια συνεδρία από κοντά και μια συνεδρία από μακριά.</p>
<p><span><span><br /></span></span></p>

Σχετικά άρθρα