<p style="text-align: justify;">Η εξομολόγηση μιας γυναίκας: </p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>"Αν έκανα σεξ μόνο και μόνο γιατί ένας άνδρας με έλκυε σεξουαλικά θα ήταν πολύ εύκολο να μη δεθώ συναισθηματικά. Όταν έπαιζα αυτό το παιχνίδι το αντιμετώπιζα ακριβώς όπως και ένας άνδρας, χωρίς καμία συναισθηματική δέσμευση. Οταν, όμως, μ' ενδιέφερε συναισθηματικά κάποιος, σκεφτόμουν το σεξ, όπως το σκέφτεται συνήθως μια γυναίκα μ’ όλους τous περιορισμούς που το συνοδεύουν και δενόμουν πολύ, αν έκανα σεξ μαζί του.</em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em> Ανησυχούσα την επόμενη μέρα για το τι σκεφτόταν για μένα, για το αν θα μου τηλεφωνούσε, ή όχι. Σκεφτόμουν, επίσης, το γάμο και το πώς θα ήταν σαν σύζυγος, κι ένα σωρό άλλα τέτοια πράγματα. Επιπλέον, αν μου άρεσε πραγματικά, θα του αντιστεκόμουν, για να μη με θεωρήσει εύκολη. Παλιότερα, δεν πίστευα ότι χρειαζόταν να είμαι συναισθηματικά δεμένη με κάποιον, πριν κάνω σεξ μαζί του. Τώρα πια το πιστεύω. Πίστευα ότι μπορούσα να κοιμάμαι μ’ όποιον ήθελα. Τώρα πια μου φαίνεται υποτιμητικό. [Η ερευνήτρια που της παίρνει τη συνέντευξη τη ρωτάει: Γιατί;] </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Το σεξ είναι σαν να δίνεις ένα κομμάτι από τον εαυτό σου στον άντρα, κι αν το κάνεις χωρίς να είσαι συναισθηματικά δεμένη μαζί του, δείχνεις μια έλλειψη σεβασμού npos τον εαυτό σου. Τώρσ πια, αν προσπαθήσω να κάνω κάτι τέτοιο, αρχίζω να νιώθω σαν να με χρησιμοποιούν. Η στάση μου άλλαξε με το πέρασμα του χρόνου, αλλά κι επειδή βρήκα κάποιον, με τον οποίο έκανα μια σοβαρή σχέση. Τώρα πια δεν κοιμάμαι με τον ένα και με τον άλλο, κι αντιμετωπίζω με πολύ περισσότερο σεβασμό τον εαυτό μου. Μ’ αρέσει που νιώθω έτσι».</em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Ο συγγραφέας και ψυχοθεραπευτής John Townsend διηγείται. </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Η Σαντάλ ξεχώριζε τous άντρες σ’ αυχούε απ’ τους onoious ήθελε μια σοβαρή σχέση, και σ’ αυτούς με τους onoious ήταν πρόθυμη να κάνει μια σχέση της μιας νύχτας γιατί , προσπαθούσε να συμπεριφέρεται, όπως συμπεριφέρονται και οι άντρες στις περιστααιακές τouς συντρόφους. Προσπαθούσε να σκέφτεται και ν’ αντιδρά σαν άνδρας. Η προσπάθειά της, η οποία, δεν ήταν απόλυτα επιτυχημένη, γιατί, παρά τη στάση της και τη συνειδητή της επιθυμία ν’ αδιαφορεί για το τι της ηρόσφεραν οι σχέσεις της σε συναισθηματικό επίπεδο, ο τρόπος συμπεριφοράς της προδίδει ότι, τελικά, νιώθει ταπεινωμένη. Τα συναισθήματα αυια την οδήγησαν στο να γίνει μονογαμική.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι γυναίκες που κάνουν περιστασιακές σχέσεις συνήθως έχουν άλλου είδους κίνητρα και όχι μόνο την απλή συνουσία. Ένα απ’ αυτό είν αι να διαπιστώσουν πόσο ελκυστικές είναι σε σχέση με άλλες γυναίκες.  Οι άντρεε που αποτελούααν τα αντικείμενα αυτού του ανταγωνισμού θεωρούνταν πολύ ελκυστικοί στον κύκλο τους. Άρα, το νο τους δελεάσουν, έοτω και μόνο για σεξ, έμοιαζε σαν μια πρόκληση, σαν κάτι που άξιζε τον κόπο. </p>
<p style="text-align: justify;">Ένα άλλο κίνητρο για περιστασιακές σχέοειε ήταν η εκδίκηση.</p>
<p style="text-align: justify;">Μια γυναίκα, για παράδειγμα, είπε ότι οι άντρες όφειλαν να της δείχνουν προσοχή και σεβασμό, αν έκανε σεξ μαζί τους. Έτσι, επέμενε νο περνάει ένα χρονικό διάστημα, κατά το οποίο ο άνδρας θα τη φλέρταρε και θο την κυνηγούσε, πριν πάει στο κρεβάτι μαζί του. Αυτή η γυναίκο είπε στην ερευνήτρια, ότι δεν μετανιώνει για τις τέσσερις σχέσεις πουείχε κάνει για να "πάρει το αίμα της πίσω" από τους άνδρες που την είχαν προδώσει.</p>
<p style="text-align: justify;">Κάποτε μάλιστα, είχε κάνει μια σχέση της μιας νύχτας  με τον καλύτερο φίλο του προηγούμενου συντρόφου της. Πολλές γυναίκεε ανάφεραν ότι, πότε-πότε, έκαναν σεξ με άντρες που τους άρεσαν, χωρίς να επιζητούν μια σοβαρή σχέση.</p>
<p style="text-align: justify;">Κι αυτό είτε γιατί ήθελαν να επιβεβαιώσουν τους εαυτούς τους  ότι ήταν ελκυστικές και να νιώσουν στοργή και σωματική επαφή με κάποιον, είτε σαν ένα είδος παρηγοριάς μετά από κάποια δυσάρεστη εμπειρία τους. </p>
<p style="text-align: justify;">Μετά την ολοκλήρωση των προσωπικών συνεντεύξεων στην έρευνα που κάναμε , θέλαμε νο ελέγξουμε την αξιοπιστία των στοιχείων και διαλέξαμε ένα διαφορετικό είδος δείγματος. Μεταφερθήκαμε στους σπουδαστές κολλεγίων και σε μικρότερες ηλικίες. </p>
<p style="text-align: justify;">Επιλέξαμε 50 άντρες και γυναίκες, που είχαν περιστασιακές σχέσεις και παρουσίαζαν τις πιο ανεκτικές στάσεις. Παρόλο που οι γυναίκες αυτού του δείγματος ήταν  πολύ πιο απελευθερωμένεε από τη μέση σπουδάστρια, τo ίδιο ίσχυε, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, και για τους άνδρες του δείγματος εξακολουθούσαν να νιώθουν πιο ευάλωτες από τους άνδρες  μετά τη συνουσία, κι ήταν πιο πιθανό ν’ ανησυχούν, για το αν οι σύντροφοί τους ενδιαφέρονταν μόνο για το σεξ. Οι γυναίκα ενδιαφέροτσν περισσότερο για τις  μακροπρόθεσμες προοπτικές των σχέσεων τους, κι ήταν πιο δύσκολο  να παραμείνουν συναισθηματικά σποστασιοποιημένες ασπό τους συντρόφους. Είχαν, επίσης, περισσότερες πιθανότητες από τους  άντρες, ν' αρνηθούν να κάνουν σεξ.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι γυναίκεε ήταν πολύ λιγότερο πιθανό να εξοκολουθήσουν νσ έχουν σεξουαλικές σχέσεις με κάποιον, αν δεν ήθελαν να δεθούν συναισθηματικά μαζί του. Αυτό ήταν κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα τόσο απ’ τις δικές μας προσωπικέε συνεντεύξεις, όσο κι από τις ηεριγραφές άλλων ερευνητών. Οι γυναίκες δεν συνεχίζουν να κάνουν σεξ με συντρόφους οι οποίοι δεν τους αρέσουν, ή τους onoious δεν θεωρούν αρκετά καλούς, γιατί δεν βλέπουν το λόγο σύναψης σεξουαλικών σχέσεων, που δεν "οδηγούν πουθενά" – δεν μπορούν, δηλαδή, να τις οδηγήσουν σε μεγαλύτερες συναισθηματικές δεσμεύσεις.Ή, αν συνεχίσουν να κάνουν σεξ, ο τρόπος που αντιδρούν τις οδηγεί στην αναζήτηση ενδείξεων συναισθηματικών παροχών και στη διάλυση των σχέσεών τους, αν δεν παίρνουν αυτά που επιθυμούν.</p>