Ο σωστός δρόμος και οι απαιτήσεις

Ο Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς το είχε δηλώσει πριν από λίγο καιρό: “Στόχος μου είναι ο Δέλλας να έχει δύο καλούς παίκτες σε κάθε θέση”. Η απόκτηση του Σιμόες το χειμώνα και του Γκάλο χθες αποδεικνύει πως η ΑΕΚ κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Στη σωστή κατεύθυνση για να φτιάξει ένα ποιοτικό ρόστερ το οποίο θα έχει τις λιγότερες απώλειες όταν κάποιο από τα 11 γρανάζια της μηχανής θα απουσιάζει για τον χ ή τον ψ λόγο (τιμωρίες ή τραυματισμούς).
Διότι αν ρίξτε μία ματιά θα δείτε πως υπάρχει μία σούπερ τετράδα στις δύο θέσεις των αμυντικών μέσων, ένα εξαιρετικό δίδυμο στο δεξί άκρο της άμυνας και μία τριπλέτα στο κέντρο της οπισθοφυλακής. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν πολλά κενά που χρειάζονται κάλυψη είτε ως βασική επιλογή, είτε ως εναλλακτική.
Το ρόστερ της ΑΕΚ το έχουμε αναλύσει πολλές φορές και έχουμε επισημάνει ότι για να μπορέσει να αντέξει στο μαραθώνιο της Super League και να “χτυπήσει” το πρωτάθλημα τη νέα σεζόν, η ομάδα χρειάζεται ενέσεις ποιότητας.
Ο Ανέστης -που το προηγούμενο διάστημα αδικούσε τον εαυτό του- στο β’ ημίχρονο του αγώνα με την ΑΕΛ ήταν αυτός που κράτησε “όρθια” την ΑΕΚ. Όμως έχει αδυναμίες που απαιτούν βελτίωση και αυτό θα γίνει μόνο αν έρθει κάποιος πιο έμπειρος και καλύτερός του. Τότε θα “πιεστεί” για να ξεπεράσει τον εαυτό του και να βγάλει καλύτερα πράγματα. Χρόνο έχει και μάλιστα πολύ μπροστά του.
Ο Σοϊλέδης είναι μία λύση για το αριστερό άκρο της άμυνας. Όχι όμως για βασική. Στο “Αλκαζάρ” είχε θετική παρουσία. Όμως η απόδοσή του έχει μεγάλες διακυμάνσεις. Το ότι πάντως μπήκε το Γενάρη στην ομάδα (λόγω του τραυματισμού του) του δίνει ελαφρυντικά. Το ότι ουσιαστικά εξαφάνισε τον Πεταυράκη, ωθεί τον τελευταίο στην πόρτα εξόδου (είτε με δανεισμό είτε ως ελεύθερο).
Τζανετόπουλος, Κολοβέτσιος και Λαμπρόπουλος είναι καλές επιλογές για να είναι στην τετράδα της άμυνας. Όμως η ΑΕΚ οφείλει να βρει έναν Στέλιο Μανωλά, έναν Κάρλος Γκαμάρα, έναν Μπρούνο Άλβες για να αποτελέσει τον ηγέτη των μετόπισθεν. Έτσι θα βελτιωθούν οι προαναφερόμενοι. Όπως είχε συμβεί με τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο όταν έπαιζε δίπλα στον Μπρούνο Τσιρίλο και τον Τραϊανό Δέλλα.
Ως δεκάρι της νέας εποχής υπάρχει ο Πέτρος Μάνταλος. Όμως η ΑΕΚ θα πορευτεί δίχως τον διεθνή μεσοεπιθετικό τουλάχιστον μέχρι τον Σεπτέμβριο. Οπότε χρειάζεται έναν παίκτη για να τον αντικαταστήσει ή να δώσει λύσεις σε αυτή τη θέση. Ο Ντακόλ δε θα μείνει, ο Ζόριτς δεν δείχνει έτοιμος να ανταποκριθεί, ο Μπαρμπόσα προσφέρει λίγα αγωνιζόμενος στα άκρα που είναι η φυσική του θέση και μετά το χάος.
Για τα άκρα ο Μπαρμπόσα όπως προαναφέραμε έχει προσφέρει λιγότερα των αναμενομένων. Ο Πλατέλλας είναι ένας παίκτης που έχει ταβάνι, αλλά δεν σταματά να προσπαθεί. Όμως η ΑΕΚ θα πάρει τουλάχιστον έναν παίκτη για τα άκρα, δεδομένου ότι και ο Αραβίδης μπορεί να προσφέρει λύσεις.
Όσο για την κορυφή της επίθεσης, με τον Μπρέσεβιτς να μην υπολογίζεται, τον Ντακόλ όπως γράψαμε παραπάνω να αποχωρεί και τον Κρισάντους να μην υπάρχει πουθενά, η απόκτηση δύο φορ δείχνει επιβεβλημένη.
Η ΑΕΚ προχωράει μεθοδικά και καλύπτει κενά. Θα απομακρύνει παίκτες από το ρόστερ της που δεν έχουν καταλάβει που παίζουν. Που δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες της χρονιάς και στις χαμηλές απαιτήσεις της Football League. Ήδη στη black list βρίσκονται αρκετά ονόματα. Παίκτες που έχουν διαγραφεί από τα πλάνα της Super League.
Το ίδιο συνέβη και πέρσι. Δεν χωράνε συναισθηματισμοί. Η ΑΕΚ οφείλει να είναι τρένο. Όποιος μπορεί να ακολουθήσει το ρυθμό θα μείνει. Όποιος προτιμά να δίνει έμφαση στις εξόδους και να ενημερώνει μέσω facebook, twitter και instagram, που πίνει καφέ κάθε τρεις και λίγο, θα αποχωρεί.
Επειδή έγινε πολύ κουβέντα για την εικόνα της ΑΕΚ στο ματς με την ΑΕΛ, εγώ βάζω ένα και μόνο ζητούμενο. Σε ένα δύο παιχνίδια μπορεί να παίξεις άσχημα. Η ήττα είναι φυσικά μέσα στο παιχνίδι. Όμως το ζητούμενο είναι να παρουσιάζεις το καλό σου πρόσωπο.
Η ΑΕΚ στην κανονική διάρκεια της σεζόν ήταν έτη φωτός από τους αντιπάλους της. Ποιούς όμως; Τον Άλιμο και την Επισκοπή; Συγνώμη αλλά δε φτάνει. Ο κόσμος έχει απαιτήσεις. Θέλει να βλέπει την ΑΕΚ όπως έπαιξε με τον Ατρόμητο και με τον Ολυμπιακό στο “Γ. Καραϊσκάκης”. Όταν τη βλέπει έτσι θα συγχωρήσει τη γκέλα.
Όταν όμως βλέπει την ΑΕΛ με τον Νεμπεγλέρα στα 40 (!!!) του να μην την αφήνει να πάρει ανάσα, έχει θέμα. Οι παίκτες της ΑΕΚ έλεγαν μετά το ματς πως είχαν θέμα με τη ζέστη. Συγνώμη, αλλά οι παίκτες της ΑΕΛ έπαιζαν κάτω από άλλες συνθήκες; Το θέμα δεν είναι να βρεις δικαιολογίες, αλλά να προσπαθήσεις. Να δείχνεις προσήλωση σε αυτό που κάνεις. Και κάποιοι δεν το έκαναν.
Όλα λοιπόν είναι θέμα απαιτήσεων. Όσο για την… πίεση που νιώθουν κάποιοι στα Σπάτα, καλό θα είναι να τη συνηθίσουν. Η φανέλα της ΑΕΚ είναι βαριά και η πίεση αναπόσπαστο μέρος της δουλειάς του. Φέτος μπήκαν με 10 βαθμούς διαφορά στα play off. Του χρόνου θα πρέπει να αντέξουν στην κούρσα του τίτλου. Και εκεί οι απαιτήσεις θα είναι τεράστιες…
ΥΓ: Τακτικά η ΑΕΚ στο “Αλκαζάρ” είχε σοβαρό θέμα στα στημένα (αμυντικά) και στην δημιουργία. Όταν στο β’ μέρος η ομάδα του Δέλλα έχασε την κατοχή της μπάλας (που μόνο έτσι έχει μάθει να παίζει), μπλόκαρε. Ούτε μία αντεπίθεση δεν έβγαλε. Πολύ απλά γιατί δεν το έχει μάθει. Δεν το ξέρει. Και δεν το έχει δουλέψει…

Σχετικά άρθρα