<p style="text-align: justify;"><strong>Εχει ειπωθεί ότι το 90% των ανδρών αυνανίζονται, και το 10% που δεν αυνανίζονται, λένε ψέματα. Δεν γνωρίζω τι λένε οι στατιστικές για τον ανδρικό και το γυναικείο αυνανισμό, αλλά αν οι άνδρες δεν επιδίδονται σ' αυτόν περισσότερο απ' τις γυναίκες, είναι σίγουρο ότι μιλάνε γι' αυτόν περισσότερο -τουλάχιστον στη θεραπεία. Και είναι δύσκολο να σκεφτώ ένα καλύτερο σεξουαλικό παράδειγμα του ανδρικού εγωκεντρι­σμού απ' αυτή την εμμονή στην αυτοερωτική τους πράξη. Ενώ οι περισ­σότεροι δεν το συζητούν με άλλους μετά την εφηβεία, στη θεραπεία, όπου νιώθουν λιγότερο το φόβο ότι θα τους κρίνουν αρνητικά, γίνεται συχνά το" θέμα της ημέρας".</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Κείμενο του ψυχοθεραπευτή Αarpon Gratch</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Πολλοί άνδρες νιώθουν ενοχές και ντροπή που αυνανίζονται, αλλά αυτό δεν τους σταματάει απ' το να το κάνουν. Ίσως νιώθουν άσχημα επειδή πιστεύουν ότι είναι ανώριμοι ή επειδή θεωρούν "απαγορευμένο" το περιεχόμενο των σεξουαλικών τους φαντασιώσεων. <strong>Πέρα απ' αυτά, νιώθουν ενοχές και ντροπή επειδή ο αυνανισμός είναι αυτό που είναι – μια μοναχική και εγωκεντρική σεξουαλική δραστηριότητα.</strong> Και μη νομίσε­τε ότι υποστηρίζω πως οι άνδρες θα πρέπει να ντρέπονται επειδή αυνα­νίζονται, ως ένα βαθμό, ο εγωκεντρι­σμός δεν είναι μόνο θετικός, αλλά και απαραίτητος. Και, είτε μόνοι σας, είτε κάνοντας έρωτα, είναι καλό να προσπαθείτε να ικανοποιείτε τις σε­ξουαλικές σας ανάγκες. Οι γυναίκες μπορούν να μάθουν κι αυτές κάτι απ' τους άνδρες.</p>
<p style="text-align: justify;">Σ' όλα αυτά τα χρόνια ως θεραπευτής, γνώρισα πολλές γυναίκες που έχουν συζητήσει την επιθυμία τους να «εξερευνήσουν» και να «επιδοθούν» στον αυνανισμό. Μετά τη σεξουαλική επανάσταση διδαχτήκα­με πως οι γυναίκες είναι τόσο σεξουαλικές όσο σεξουαλικοί είναι και οι άνδρες – ακόμα κι αν το βιώνουν διαφορετικά. Το μόνο αξιοπαρατήρητο είναι ότι δεν έχω γνωρίσει άνδρα που να χρειάζεται να μάθει πώς ν' αυ­νανίζεται, κάτι που ίσως οφείλεται στην απλή -κάποιοι λένε πρωτόγονη- φύση της ανδρικής ανατομίας, αλλά και στις δοξασίες των παλαιότερων πολιτισμών που προωθούσαν και ενίσχυαν τον ανδρικό εγωκεντρισμό. Σε αντίθεση μ' αυτά, η ιστορία των γυναικών, τουλάχιστον μέχρι πρό­σφατα, δεν ενθάρρυνε την αυτο-εξερεύνηση, αλλά καλλιεργούσε έναν υπόγειο ρόλο, έμμεσο, υποστηρικτικό, διευκολυντικό ή χειριστικό, συ­γκριτικά πάντα με τον πιο μετωπικό και κεντρικό ρόλο των ανδρών.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Ενώ η αυτοϊκανοποίηση -είτε σεξουαλική είτε όχι- βρίσκεται στην καρδιά του ναρκισσισμού, η προσωπική επίδραση του ναρκισσισμού προέρχεται απ' την αμυντική φύση του – η επιθυμία υπεραναπλήρωσης, ικανοποιώντας τον εαυτό για να εντυπωσιαστούν οι άλλοι</strong>. Όταν πρότεινα για πρώτη φορά στη γυναίκα μου να βγούμε έξω -ήμουν είκοσι οχτώ χρονών τότε- φυσικά ήμουν αρκετά αγχωμένος και, όπως πολλοί άν­δρες, ήθελα να την εντυπωσιάσω. Μόλις τη ρώτησα τι θα ήθελε να κά­νουμε, και πριν προλάβει ν' απαντήσει, αυτό που βγήκε απ' τα χείλη μου ήταν : «Ξέρεις, λένε ότι το πρωινό είναι για τη φιλία, το μεσημεριανό για δουλειές και το δείπνο για σεξ – τι απ' όλα διαλέγεις;». Κι εκείνη, χωρίς να διστάσει, απάντησε, «Τι θα 'λεγες για ένα απογευματινό σνακ;».</p>
<p style="text-align: justify;">Εκτός από την σχεδόν συνειδητή ανάγκη μου να καλύψω την ανασφάλειά μου, προσπαθώντας να εντυπωσιάσω με το στεγνό, αν όχι προ­βληματικό ευφυολόγημά μου, εκ των υστέρων φάνηκε ότι υπήρχε κά­ποια άλλη, λιγότερο συνειδητή δυναμική. Υπαινισσόμενος την πιθανότη­τα για ερωτικό ειδύλλιο σαν μια απ' τις επιλογές της, έδειξα ότι είχα πρό­θεση να την κατακτήσω σεξουαλικά και τσέκαρα την αντίδρασή της. Η αντίδρασή της, όμως, ήταν τέλεια, επειδή ξέφευγε απ' τον κλοιό που της έκανα και άφηνε περιθώρια για μια πιθανή μεν, αλλά όχι και σίγουρη ερωτική σύμβαση – ένας συνδυασμός που κερδίζει όταν έχετε εμπλακεί μ' έναν εγωκεντρικό άνδρα. Γενικά, όσο πιο ναρκισσιστής είναι ο άνδρας που θα βγείτε ραντεβού ή που έχετε σχέση μαζί του, τόσο περισσότερο θα πρέπει να δείξετε ότι δεν το παίζετε δύσκολη.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Έτσι, ακόμα κι όταν οι άνδρες ξεφεύγουν απ' τον αυτοερωτισμό και επεκτείνουν τη σεξουαλικότητά τους ώστε να έρθουν σε επαφή με άλλους ανθρώπους, συνεχίζουν τελικά να είναι εγωκεντρικοί.</strong> Όταν βγαίνουν ρα­ντεβού φαίνεται αυτό, μια και εκτιμούν την πρόκληση της ανεξάρτητης γυ­ναίκας – κάποιας που δεν θα τους τρομάξει με τον ανοιχτό συναισθηματι­σμό της, και θα τους παρουσιάσει μια πρόκληση που μπορούν να κερδί­σουν. Να την κερδίσουν ώστε να μη νιώσουν αποτυχημένοι, αλλά να είναι και πρόκληση ώστε να μην υποτιμήσουν τις δάφνες της κατάκτησής τους.</p>
<p style="text-align: justify;">Δυστυχώς, ακόμα και μετά από μια επιτυχημένη κατάκτηση, πολλοί άνδρες δεν περιορίζουν τον σεξουαλικό τους εγωκεντρισμό. Αυτό ήταν εμφανές και παλιότερα -που πολλές φορές μοιάζει να ήταν μόλις χθες- όταν οι γυναίκες δεν έπρεπε να απολαμβάνουν το σεξ, και οι άνδρες νοι­άζονταν μόνο για τη δική τους ικανοποίηση. Αλλά αυτό συμβαίνει και στις μέρες μας, με τον τύπο του αντί-ναρκισσιστή που προσπαθεί να τε­λειοποιήσει τη σεξουαλική του τεχνική ώστε να κάνει τη σύντροφό του να φτάσει σε πολλαπλούς οργασμούς, ή σε υψηλά επίπεδα απόλαυσης. <strong>Ενώ η σύντροφος αυτού του άνδρα δείχνει ότι απολαμβάνει το σεξ, είναι πιθανό και να το βρίσκει συναισθηματικά άδειο, επειδή η σεξουαλική "προσφορά" αυτού του άνδρα κινητοποιείται απ' τον εγωκεντρικό σκο­πό της τελειοποίησης της δικής του απόδοσης, προκειμένου να νιώθει ο ίδιος περισσότερο άνδρας.</strong> Βέβαια, δεν είναι κακό να νιώθει καλά που εί­ναι άνδρας -αρκεί να μην είναι αυτό ο μόνος πρωταρχικός στόχος της σεξουαλικής ανταλλαγής- οπότε και η γυναίκα, με τη σειρά της, θα χαρεί να διευκολύνει τέτοιου είδους συναισθήματα.</p>
<p style="text-align: justify;">Το πρόβλημα είναι ότι οι άνδρες, σε ασυνείδητο επίπεδο, <strong>δεν περι­μένουν απ' τις γυναίκες να διευκολύνουν αυτά τα συναισθήματα. Όπως εξήγησα και πρωτύτερα, η πρώτη τους σχέση με την πιο σημαντική γυ­ναίκα της ζωής τους, δεν ενίσχυε συναισθήματα ανδρισμού, αλλά, το αντίθετο, ενίσχυε συναισθήματα ότι είναι αδύναμοι σαν κορίτσια.</strong> Λόγω αυτού, οι άνδρες, πολλές φορές, αισθάνονται ότι πρέπει προληπτικά να επιβάλλουν και να εκθέτουν τον ανδρισμό τους στις γυναίκες. Η κλινική μου εμπειρία έχει δείξει ότι πολλοί εγωκεντρικοί άνδρες εξέθεταν τον εαυτό τους σωματικά όταν ήταν παιδιά. Ανασκαλεύοντας το ιστορικό τους, φαίνεται ότι στην παιδική τους ηλικία -ας πούμε από τεσσάρων ώς οχτώ χρονών- αυτοί οι θεραπευόμενοι προσπαθούσαν να ρυθμίσουν την αυτοεκτίμησή τους δείχνοντας το πέος τους σε άλλα παιδιά. Συχνά, αυτοί οι θεραπευόμενοι ένιωθαν ανασφάλεια για την ταυτότητα του φύ­λου τους, επειδή οι ναρκισσιστικές τους μητέρες είχαν φερθεί σ' αυτά τα παιδιά σαν να ήταν κορίτσια, ή, πιο σωστά, σαν να ήταν μια όμορφη, ευ­γενική και εξιδανικευμένη επέκταση του εαυτού τους.</p>
<p style="text-align: justify;">Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό το είδος της πρώιμης επιδειξιομανίας απλά ξεθωριάζει μαζί με την παιδική ηλικία. Συχνά όμως αφή­νει πίσω του μια ποικιλία από μη-σεξουαλικά σημάδια: Την ανάγκη για θαυμασμό, επικέντρωση στην εμφάνιση του σώματος, μια επιθυμία για επίδειξη πλούτου, ή την επιθυμία για δημιουργική αυτοπροβολή. </p>
<p style="text-align: justify;">Παρομοίως, η προσωπικότητα της γυ­ναίκας που αποπλανιέται απ' τον εγωκεντρικό άνδρα, ακόμα και τα σω­ματικά της χαρακτηριστικά είναι επίσης άσχετα. Όμως, η γυναίκα συνή­θως δεν συνειδητοποιεί απ' την αρχή αυτό το παιχνίδι, επειδή ίσως είναι ενθουσιασμένη να θαυμάζει το ασυνήθιστο μυαλό αυτού του άνδρα, το ταλέντο του, το κορμί του, τη δημιουργικότητά του, ή οτιδήποτε άλλο. Ίσως νομίζει ότι το γεγονός ότι είναι ανοιχτός, σημαίνει ότι είναι και γεν­ναιόδωρος, ερμηνεύοντας τη γεμάτη δονήσεις σεξουαλική του παρουσία σαν δόσιμο του εαυτού του, αντί να το δει έτσι όπως πραγματικά είναι – μια επίδειξη του εαυτού του ώστε να τον θαυμάσουν.</p>
<p style="text-align: justify;"><span style="text-align: justify;"><strong>Αυτό μου φέρνει στο μυαλό έναν πελάτη μου, έναν άνδρα που είχε εμμονή ότι το πέος του έχει το μέγεθος φιστικιού. Ήταν ένας νέος και επιθετικός επιχειρηματίας.</strong> Πήρε από έναν πελάτη του κάτι εισιτήρια για κάποιους αγώνες μπέιζμπολ και κάλεσε την καινούργια του κοπέλα να πάει μαζί του. Όμως η κοπέλα αρνήθηκε λέγοντας ότι δεν της αρέσει το μπέιζμπολ. Εκείνος δεν της είπε τίποτα, αλλά σ' εμένα είπε ότι είναι απο­γοητευμένος και θυμωμένος μαζί της. Εκείνο το βράδυ είδε ένα όνειρο όπου το πέος του κρεμόταν έξω απ' το παντελόνι του και μια γυναίκα το άγγιζε. «Ήταν εντυπωσιασμένη», μου είπε, αλλά συνοφρυώθηκε καθώς συσχέτιζε το όνειρό του. Αυτό το μικρό όνειρο δείχνει, 1) ότι αυτό που μοιάζει με γενναιοδωρία (η προσφορά του εισιτηρίου, σ.τ.επ.) ίσως να εί­ναι μια προσπάθεια για εξισορρόπηση της αυτοεκτίμησής του, και 2) ότι αυτή η προσπάθεια μπορεί εύκολα να σεξοποιηθεί. <strong>Ή, όπως το έθεσα στον πελάτη μου, «Προσφέροντάς της, λοιπόν, ένα εισιτήριο, δεν ήθε­λες πραγματικά να της προσφέρεις κάτι – ήθελες απλά να την εντυπω­σιάσεις!». Ο πελάτης συμφώνησε, και συνέχισε λέγοντας ότι όλη η επαγγελματική του επιτυχία ήταν μια προσπάθεια για να αντισταθμίσει το μικρό του πέος.</strong> «Ναι, ναι», είπα, «άκουσα τόσα για το μικρό σου πέος – θα ευχόμουνα και το δικό μου να μου είχε φέρει τόσο χρήμα!». Η αλή­θεια είναι ότι δεν μπορούσα να διαφωνήσω μ' αυτή την απλοϊκή, στερεοτυπική και ανδρική εικόνα της επιτυχίας. Αλλά, όπως πιστεύω, αυτό που θεωρούσε επιτυχία ήταν, στην πραγματικότητα, η συνεχής και μάταιη προσπάθειά του να εντυπωσιάσει την απαιτητική και επικριτική μητέρα του. Πράγματι, μια βδομάδα πριν δει το όνειρο, η μητέρα του έκανε την πρώτη της επίσκεψη στο νέο του διαμέρισμα στο Μανχάταν – ένα μεγά­λο διαμέρισμα με υπέροχη θέα- και το μόνο που βρήκε να πει ήταν, «Η κουζίνα είναι τόσο μικρή!».</span></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Ένας άλλος πελάτης μου, ένας ομοφυλόφιλος γύρω στα είκοσι, απέφευγε το σεξ επειδή δεν μπορούσε να βρει έναν άνδρα που να είναι αρκετά ελκυστικός, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του. Ήταν διασκεδαστικό που σε μια απ' τις συνεδρίες μας ανέφερε το παρακάτω όνειρο: «Έκανα σεξ με τον Ντάνι Ντε Βίτο,</strong> που, όπως μπορείς να φανταστείς, δεν είναι και η πιο ευχάριστη εμπειρία. Είχε τρίχες στην πλάτη του και στο στήθος του. Δεν ήθελα να κάνω σεξ μαζί του. Προσπαθούσε να τραβήξει τα μαλ­λιά μου σαν να ήθελε να τα βγάλει. Του είπα ότι γνωρίζω το Μάρλον Μπράντο – νομίζω ότι προσπαθούσα να χρησιμοποιήσω το όνομά του». Όπως ίσως μαντέψατε, αυτός ο θεραπευόμενος είχε κάποιες αμφιβολίες για το δικό του σώμα που δεν ήταν τέλειο. Συγκεκριμένα, δεν του άρεσε που είχε τρίχες στο σώμα του, αν και ο ίδιος αναγνώριζε ότι δεν ήταν ιδι­αίτερα τριχοφυής. Επίσης δεν μπορούσε να νιώσει σεξουαλική έλξη για άλλους άνδρες που είχαν τριχοφυΐα ή κάποιες δερματικές ατέλειες. Όταν έβγαινε έξω με τέτοιους άνδρες -επειδή του άρεσε η προσωπικότητά τους- ένιωθε με επίπονο τρόπο ότι εκείνοι δεν τον έλκυαν, και μέσω αυ­τών έβλεπε τη δική του ασχήμια, όπως εκείνος αντιλαμβανόταν τον εαυ­τό του. Στην πραγματικότητα ήταν αρκετά όμορφος και πολλοί ομοφυλό­φιλοι άνδρες τον έβρισκαν ελκυστικό. Όπως όμως συμβαίνει με όλους σχεδόν τους ανθρώπους, το σώμα του δεν ήταν τέλειο. Αντί ν' αποδεχθεί αυτό το γεγονός, προσπαθούσε να το αντιμετωπίσει ψάχνοντας για έναν εραστή που θα του πρόσφερε μια βελτιωμένη και εξιδανικευμένη εκδο­χή του εαυτού του.</p>
<p style="text-align: justify;">Με τα λόγια του ονείρου, αυτός ο θεραπευόμενος προσπαθούσε ν’ αντιστρέφει τον Ντάνι Ντε Βίτο -δηλαδή την υποτιμημένη εικόνα του εαυτού του- σε Μάρλον Μπράντο, δηλαδή σε εξιδανικευμένο εραστή. <strong>Του εξήγησα ότι, το να χρησιμοποιεί ονόματα για να πετύχει το σκοπό του, όπως το να κάνει σεξ με ωραίους άνδρες -ή να μην κάνει καθόλου σεξ ώσπου να συναντήσει το Μάρλον Μπράντο- δεν θα κατάφερνε να λύσει το πρόβλημα.</strong> Το μόνο που θα πετύχαινε ήταν να νιώσει χειρότερα για το σώμα του, επειδή όσο περισσότερο συγκρίνεις τον εαυτό σου με το Μπράντο, τόσο περισσότερο καταλήγεις να νιώθεις σαν τον Ντε Βίτο.</p>
<p style="text-align: justify;">Αν νομίζετε ότι η δυναμική αυτή ανήκει αποκλειστικά στην ομοφυλοφυλία -επειδή μπορείτε να ψάξετε για μια βελτιωμένη εκδοχή του σώματός σας στο σύντροφο του ίδιου φύλου-κάνετε λάθος ξανασκεφτείτε το. Όπως είδαμε πα­ραπάνω, για τον εγωκεντρικό άνδρα η πραγματικότητα του άλλου προ­σώπου είναι άσχετη. Μ' ένα μαγικό τρόπο, το όμορφο στήθος μιας γυ­ναίκας μπορεί να δημιουργήσει την αίσθηση σ' έναν άνδρα ότι το πέος του είναι μεγαλύτερο – και δεν εννοώ όταν είναι σε στύση.</p>
<p style="text-align: justify;">Aπόσπασμα από το σύγγραμμα <strong>"Aν μιλούσαν οι Άνδρες".</strong> Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Θυμάρι για την ευγενική παραχώρηση του υλικού. </p>