Ο Νταβίντ Φουστέρ ξεκαθάρισε ότι η καριέρα του στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι συνυφασμένη μόνο με τον Ολυμπιακό και μεκαμία άλλη ομάδα.
Κι ο Αρτούρ Μασουακού υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τους ερυθρόλευκους, έχοντας γίνει πια το πιο «ακριβό» και ελπιδοφόρο περιουσιακό στοιχείο του ερυθρόλευκου ρόστερ.
Αυτό που μπορεί να σκεφτεί και να σχολιάσει κάποιος είναι ότι ομάδες σαν τον Ολυμπιακό χρειάζονται ποδοσφαιριστές που να έχουν τις ιδιότητες του Ισπανού και του Γάλλου.
Είναι απαραίτητοι δηλαδή και «Φουστέρ», παίκτες με απόλυτο επαγγελματισμό, με αξία στο γήπεδο και εκτός αγωνιστικού χώρου, με πάθος, φιλοτιμία και αυταπάρνηση, με ηγετικές ικανότητες στο τερέν και στα αποδυτήρια.
Όπως φυσικά μια μεγάλη ευρωπαϊκή ομάδα πρέπει να έχει και «Μασουακού». Δηλαδή σπουδαία ταλέντα που να τη βοηθούν άμεσα στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της αλλά και να έχουν προοπτική μεγαλύτερης διεθνούς καριέρας, προσωπικά κίνητρα για διάκριση στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και τη δυνατότητα να προσφέρουν στο σύλλογο οικονομικά οφέλη προσελκύοντας ξένους συλλόγους και πολλά χρήματα όταν έρθει η ώρα της μεταγραφής τους.
Το κοινό στοιχείο και στις δύο περιπτώσεις είναι ότι για να βρεις τέτοιους παίκτες, σαν τον Φουστέρ που ήρθε στα 28 στην Ελλάδα και σαν τον Μασουακού που αποκτήθηκε σε πολύ μικρότερη ηλικία είναι ότι απαιτείται να έχεις την υποδομή να τους εντοπίζεις, την ικανότητα να τους αποκτάς και τον τρόπο να τους αξιοποιείς. Πολλά στις μεταγραφές είναι φυσικά «τυχερά», αλλά συνήθως οι καλές κινήσεις δεν οφείλονται στην τύχη όσο στη μεθοδικότητα και στον προγραμματισμό…