<p style="text-align: justify;">Λέρωσε το βλαστάρι σας το βρακάκι του;  Εσείς φτύσατε αίμα να το μάθετε (νομίζατε!) να κάνει τα κακά του στη λεκάνη της τουαλέτας αλλά πάλι τα ίδια. Μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Ακόμα και σε δεκάχρονα παιδιά. Το παιδί σας ξέρει πως πρέπει να πηγαίνει στην τουαλέτα, για κάποιο λόγο όμως δεν το κάνει.</p>
<p style="text-align: justify;">Από τον συγγραφέα και ειδικό σε ζητήματα αγωγής παίδων, Στάλνει Σαπίρο </p>
<p style="text-align: justify;">Η τρομοκρατία της τουαλέτας εξαπολύεται για τη δύναμη και μόνο. Στην ουσία, ένα κατούρημα στο παντελόνι εκδηλώνει τάσεις αντάρτικου. Το παιδί λέει; «Εγώ θα τα κάνω εκεί που θέλω». Λέει, επίσης: «Έτσι έχει μεγαλύτερη πλάκα». Το ένα είναι αντάρτικο εναντίον σας, το άλλο ενάντια στις απαιτήσεις της ζωής. Βέβαια, αν επιμένει, πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό για να αποκλείσετε οργανική αιτία.</p>
<p style="text-align: justify;"> Θέλετε δεν θέλετε, νιώθετε άσχημα όταν σας τηλεφωνεί ο δάσκαλος και σας ζητάει να πάτε να μαζέψετε το βλαστάρι σας, για να το περάσετε από κλίβανο. Νιώθετε οργή, απογοήτευση και -μέχρι ένα σημείο- ευθύνη. Είναι μια παρεκτροπή που πολύ θα θέλατε να διορθώσετε.</p>
<p style="text-align: justify;">Είτε το πιστεύετε είτε όχι, η καλύτερη λύση είναι να χαλαρώσετε και να αφήσετε το θέμα στο παιδί σας.</p>
<p style="text-align: justify;">Γιατί ούτε να χειροτερέψει το φαινόμενο θέλετε, ούτε να παραταθεί. Το πρόβλημα θα το λύσει ο χρόνος  στο κάτω κάτω, δεν θα κατουριέται μέχρι είκοσι χρονών. Αν όμως βαρεθήκατε να βλέπετε λερωμένα βρακάκια, διαβάστε μερικά κολπάκια για να σταματήσει πιο γρήγορα το βλαστάρι σας τις «βρομίτσες» του.</p>
<p style="text-align: justify;">-Δημιουργήστε μια «Μονάδα Πρώτων Βοηθειών» (για παιδιά πάνω από τεσσεράμισι χρονών). Πείτε τους: «Συμβαίνουν και ατυχήματα καμιά φορά. Θα σου δείξω πώς να καθαρίσεις». Η μονάδα πρέπει να περιλαμβάνει έναν κουβά για τα λερωμένα, ένα σφουγγάρι, σαπούνι και πετσέτα. Μόλις το παιδί πλυθεί, μπορεί να ξαναφορέσει τα ρούχα του. Βοηθήστε όσο λιγότερο γίνεται, αλλά τα μικρότερα παιδιά θ’ αναγκαστείτε να τα βοηθήσετε αρκετά. Πάρτε ύφος σοβαρό, για να μην τους αρέσει και το κάνουν παιχνίδι.</p>
<p>-Αν το παιδί δεν πλυθεί μόνο του, πρέπει να υπάρξουν συνέπειες. Θυμίστε του ότι στον κόσμο δεν αρέσουν οι άσχημες μυρωδιές. Πείτε του να μείνει στο μπάνιο, ώσπου να το πάρει απόφαση να καθαριστεί. Αφήστε μαζί του και μερικά παιχνίδια.</p>
<p>Τα «ναι»</p>
<p>Πείτε στο παιδί ότι το αγαπάτε έτσι κι αλλιώς.</p>
<p>Πείτε του ενθαρρυντικά λόγια, λόγου χάρη ότι σίγουρα μπορεί να το ξεπεράσει.</p>
<p>Τα «μη»</p>
<p>Μη δείξετε υπερβολικό ενθουσιασμό, αν το παιδί κάνει πιπί του στο σωστό μέρος. Μη διαλαλείτε την εμπιστοσύνη σας.</p>
<p>Μην αντιδράτε υπερβολικά. Αν οδηγήσετε με το ζόρι το παιδί στην τουαλέτα, μπαίνετε στο παιχνίδι των δυνάμεων – ο πρώτος γύρος ανήκει στο παιδί. Απλώς, δείτε κι αυτήν σαν όλες τις άλλες, λιγότερο «δύσοσμες», παρεκτροπές.</p>
<p>Μη μιλάτε συνεχώς γι’ αυτό και μην κάνετε κήρυγμα. Τα παιδιά είναι πανέξυπνα πλάσματα, ξέρουν πολύ καλά ότι δεν πρέπει να λερώνουν το βρακάκι τους. Ποτέ μην εξηγείτε στο παιδί κάτι που ήδη γνωρίζει.</p>
<p>Μην περιμένετε ν’ αλλάξει κάτι μέσα σε μια νύχτα. Μπορεί να χρειαστούν (και ζητάμε συγγνώμη, αν σας απογοητεύουμε) από τρεις  μέχρι έξι μήνες, ανάλογα με το πόσο σωστά το χειρίζεστε. Και να θυμάστε ότι περιστασιακά μπορεί να συμβαίνει, ή να συμβαίνει σε συγκεκριμένο μέρος, αν όμως γίνεται κάθε μέρα, τότε όντως δοκιμάζεται η υπομονή σας.</p>
<p>* Μην ανταμείβετε το παιδί με χρήματα, όταν καταφέρει να «σημαδέψει» το γιογιό. </p>