Πώς αλλάζει το σεξ όταν αγαπάς κάποιον/α

03/06/2015
Ομάδα Σύνταξης
Ζευγάρι

<h2 style="text-align: left;" align="center">Ερωτική Επιθυμία</h2>
Γράφει ο Ζήσης Παπαθανασίου
Επ. Καθηγητής Γυναικολογίας, Σεξολόγος
Διευθυντής Ελληνικού Σεξολογικού Ινστιτούτου
Αν και πολλοί άνθρωποι ξαφνιάζονται όταν σε κάποια φάση της ζωής τους αντιμετωπίσουν ένα πρόβλημα ελαττωμένης ερωτικής επιθυμίας, είναι σαφές ότι η ούτως ή άλλως υποκειμενικά εκτιμούμενη ερωτική επιθυμία είναι δυνατόν να επηρεάζεται από παράγοντες ψυχολογικούς, ορμονικούς ή και γενικότερα προβλήματα υγείας.
Το ζητούμενο σε αυτό το άρθρο είναι το κατά πόσο η ερωτική επιθυμία επηρεάζεται από ευρύτερα κοινωνικά δεδομένα, τα οποία οδηγούν στην αντίληψη της ελάττωσης ή έλλειψής της για μια μεγάλη μερίδα πληθυσμού. Ούτως ή άλλως, η εκτίμηση δεν μπορεί παρά να βασιστεί στους κοινωνικούς παράγοντες που επηρεάζουν στις μέρες μας την ερωτική επιθυμία των ανθρώπων, παρά σε συγκριτικά δεδομένα με το παρελθόν, δεδομένου ότι η Σεξολογία τις τελευταίες μόνο δεκαετίες ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ερωτική επιθυμία του άντρα και της γυναίκας.
Για να μελετήσουμε καλύτερα την ερωτική επιθυμία καλό είναι να δούμε την σεξουαλικότητα κάτω από μια ολιστική αντίληψη σαν ένα από τα πολλά κομμάτια της ζωής μας που συνθέτουν το παζλ του «να περνάμε καλά».
<h1>Τα «θέλω», τα «πρέπει», το «σωστό» και το «λάθος»</h1>
Αν και με την πάροδο των ετών οι άνθρωποι μιλούν όλο και περισσότερο για το σεξ, οι ευρύτερα διαμορφούμενες κοινωνικές απόψεις δεν τους βοηθούν να ξεκαθαρίζουν θέσεις και στάσεις ζωής απέναντι στην σεξουαλικότητα. Το σεξ, εξάλλου, οφείλει να έχει παράλληλα ένα ρόλο εγωιστικό από την μία και αλτρουιστικό από την άλλη. Αυτό ευοδώνει τον διπλό ρόλο να δίνουμε και να παίρνουμε, που κάνει τον έρωτα ενδιαφέροντα και γοητευτικό. Στις μέρες μας όμως, το εγωιστικό κομμάτι τείνει να καταργήσει το αλτρουιστικό, καταργώντας στην ουσία το ίδιο το ερωτικό παιχνίδι. Η κατάργηση του τελευταίου αποτελεί έναν ακόμα λόγο ελαττωμένης ερωτικής επιθυμίας.
Οι λανθασμένες αντιλήψεις γύρω από την σεξουαλικότητα (το μεγάλο μέγεθος του πέους, οι υπέροχοι και επαναλαμβανόμενοι οργασμοί, η ανάγκη να είμαστε ανά πάσα στιγμή έτοιμοι για σεξ) τείνουν να γίνουν κανόνες σεξουαλικής λειτουργίας, παραβλάπτοντας ουσιαστικά την ίδια την ερωτική επιθυμία και το υγιές ερωτικό παιχνίδι.
<h1>Λίγος χρόνος, λάθος πρότυπα σε πλαίσιο ανταγωνιστικό.</h1>
Η κοινωνία της κατανάλωσης επιβάλλει όλο και περισσότερη δουλειά, προκειμένου να κερδίζουμε περισσότερα χρήματα. Ο χρόνος που απομένει για να σκεφτούμε ερωτικά είναι τα δευτερόλεπτα που επιτρέπει η δουλειά μας στο γραφείο ή στο αυτοκίνητο. Η ερωτική φαντασίωση δεν βρίσκει χρόνο να τρυπώσει στο μυαλό μας. Μερικές φορές μάλιστα, την παίρνουμε και συμπυκνωμένη από μία ερωτική ταινία.
Ερωτεύσιμοι στις μέρες μας είναι όσοι εντάσσονται στα ακραία θηλυκά ή ανδρικά πρότυπα που μας δίνουν η τηλεόραση και τα περιοδικά ποικίλης ύλης. Υπέρκομψη και κραυγαλέα αισθησιακά γυναικεία κομψότητα και ξενόφερτος ανδρισμός με δανεικά γυναικεία στοιχεία. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση ξεκινάει κοιτάζοντας τον εαυτό μας στον καθρέφτη και συγκρίνοντάς τον με τα πρότυπα. Η έλλειψη αυτοπεποίθησης και η χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι κύριος εχθρός του σεξουαλικού μας εγώ και της ερωτικής μας επιθυμίας.
Πώς μπορεί λοιπόν να διεκδικήσει κανείς μία σχέση εξαντλημένος από την επαγγελματική ανταγωνιστικότητα και την έλλειψη χρόνου; Με ποια κριτήρια να επιλέξει και να διεκδικήσει σύντροφο; Βάσει του τι αρέσει στον ίδιο ή βάσει προτύπων;
<h1 style="text-align: justify;">Μοναχικότητα και εσωστρέφεια σε μια κοινωνία που καλλιεργεί ανασφάλειες.</h1>
Σε μία πόλη τεσσάρων εκατομμυρίων ανθρώπων είμαστε περισσότερο μόνοι από ότι στην πλατεία του χωριού μας, συντροφιά με τις γιγαντοαφίσες αγνοώντας το επώνυμο του γείτονα του διπλανού διαμερίσματος. Ποτέ οι άνθρωποι στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν ήταν τόσο μόνοι τους όσο στις αρχές του 21ου αιώνα. Γέμισε η Αθήνα μικρά ατομικά νοικοκυριά ή και μεγάλα διαμερίσματα χωρίς συγκάτοικο.
Πολλές φορές προτιμάμε να μην μιλήσουμε, να μην αντιδράσουμε σε ό,τι λέγεται ή συμβαίνει γύρω μας, κλεισμένοι στον εαυτό μας και κουβεντιάζοντας με τις σκέψεις μας. Στην ουσία έχουμε πάψει να επικοινωνούμε. Συναισθήματα φόβου και απειλής περπατώντας στον δρόμο, ή χαζεύοντας τις βιτρίνες, οδηγώντας ή πίνοντας έναν καφέ, μας κάνουν όλο και πιο επιφυλακτικούς. Ασφαλίζοντας τις πόρτες μας, στην ουσία ασφαλίζουμε το μυαλό μας, αποφεύγοντας το ίδιο το ερωτικό μήνυμα. Το να απαγορεύουμε στο τελευταίο να μπει στον εγκέφαλό μας σημαίνει κυριολεκτικά ελάττωση της ερωτικής επιθυμίας.
<h1>Παραίτηση και απογοήτευση από τον δημόσιο βίο.</h1>
Όλη αυτή η αμυντική θωράκιση που επιβάλλεται από την κοινωνία προκειμένου να αποφύγουμε τις απειλές και τις κακές σχέσεις επεκτείνεται και στις καθαρά προσωπικές μας σχέσεις. Έτσι λοιπόν, περιοριζόμαστε σε ασφαλείς και επιφανειακούς τρόπους επικοινωνίας (Internet, κινητό τηλέφωνο) που μπορούν να μας εξασφαλίσουν μια στοιχειώδη αλλά και τελείως ανεπαρκή κοινωνικότητα ή ερωτική ζωή. Το παραδοσιακό φλερτ όμως, επιβάλλει οπτική επαφή, σωματικό άγγιγμα και γυναικείο άρωμα. Η κινητοποίηση των αισθήσεων θα φέρει την ερωτική φαντασίωση και θα τονώσει την ερωτική επιθυμία. Στις μέρες μας αυτά φαίνονται δύσκολα, δύσχρηστα και ανέφικτα για ένα σημαντικό μέρος του ανδρικού και γυναικείου πληθυσμού.
Η επαφή με τους ανθρώπους σε θέματα που έχουν σχέση με τα κοινά και τον δημόσιο βίο απογοητεύει και σε επίπεδο συμπεριφοράς, αλλά και σε επίπεδο αποτελεσματικότητας. Η γεύση που εισπράττουμε στην προσπάθεια διεκπεραίωσης στοιχειωδών ή απαραιτήτων διαδικασιών μας απογοητεύει ή μας εκνευρίζει. Η επαφή με τις δημόσιες υπηρεσίες μας αγχώνει ή μας απογοητεύει. Μην κλείσετε ποτέ ένα ερωτικό ραντεβού μετά την προσπάθεια διεκπεραίωσης μιας υπόθεσης με το δημόσιο. Θα φτάσετε αγχωμένοι, εκνευρισμένοι και επιθετικοί. Σίγουρα θα αναρωτηθείτε τι απέγινε η ερωτική σας επιθυμία.
Πώς θα ανακάμψουμε λοιπόν ερωτικά;
Η καλή ερωτική επιθυμία δεν είναι δεδομένη για τον σύγχρονο άνθρωπο. Επηρεάζεται όχι μόνο από ψυχολογικούς, αλλά και από κοινωνικούς παράγοντες. Βασικές προϋποθέσεις για καλή επιθυμία είναι η καλή υγεία, το ευρύτερο ενδιαφέρον μας για σεξουαλικότητα (χρόνος), και η δυνατότητα του καθενός μας να προσαρμόζεται σε οποιεσδήποτε κοινωνικές προϋποθέσεις.
Το τελευταίο απαιτεί ευελιξία ρόλων στα πλαίσια μιας σχέσης, εφευρετικότητα λύσης προβλημάτων και δυνατότητα προσωπικής εξέλιξης μέσα στη σχέση. Επίσης, να μην φοβόμαστε να αφεθούμε κι έτσι να πλησιάζει ο ένας τον άλλο ουσιαστικά γνωρίζοντας ότι μας ενώνουν κοινά προβλήματα!