<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong>Aναγνώστριά μας ρωτά: </strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Γεια σας θα ήθελα να μοιραστώ ένα πρόβλημα που με ταλανίζει για καιρό. Εδώ και δυο χρόνια είμαι σε σχέση με ένα παιδί και είμαστε πραγματικά καλά μαζί. Ωστόσο αυτό που αντιμετωπίζω είναι η σχέση μου με τις φίλες μου η οποία έχει χαλάσει πολύ. Η αλήθεια είναι πως σταμάτησα να βγαίνω μαζί τους αρχικά γιατί ο φίλος μου είχε πολλές ανασφάλειες με τις εξόδους μου λόγω ζήλειας και εγώ δεν έβγαινα για να μην τον δυσαρεστήσω. Οι φίλες μου δυσαρεστήθηκαν πολύ συγκεκριμένα η κολλητή μου άρχισε να σχολιάζει κακά στην παρέα τη συμπεριφορά μου και ιδιαίτερα του φίλου μου κατηγορώντας τον πως θέλει να με χωρίσει από τις φίλες μου. Προσπάθησα να τους εξηγήσω πολλές φορές πόσο άσχημα νιώθω αλλά αδιαφόρησαν όλες τους λέγοντάς μου πως η σχέση μας δεν είναι φυσιολογική. Δεν είναι όμως έτσι και ο φίλος μου είναι πρόθυμος να φτιάξει τις σχέσεις του μαζί τους αλλά οι ίδιες δεν θέλουν να βγαίνουμε όλοι μαζί. Έρχομαι λοιπόν σε δίλημμα συνεχώς για το ποιόν πρέπει να διαλέξω από τους δύο και μερικές φορές κανένας δεν με καταλαβαίνει να προτιμήσω τον ίδιο. Δεν ξέρω ποιός έχει δίκιο και ποιός όχι και πως πρέπει να διαχειριστώ τη σχέση μου με τον καθένα γιατί πραγματικά το γεγονός αυτό δεν με αφήνει να ηρεμήσω. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος, <strong>Πάνος Μυλωνάς. </strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/panosmylo.jpg&amp;amp;width=248?" alt="Πάνος Μυλωνάς " width="99" /></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Αγαπητή αναγνώστρια,</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Πολλές φορές στην αρχή μιάς σχέσης είναι ίσως περίπλοκο να κρατήσουμε τις ισορροπίες μεταξύ των φίλων μας και του συντρόφου μας. Είναι αναμενόμενο ο σύντροφος μας να απασχολεί, στην αρχή τουλάχιστον, το περισσότερο μέρος του χρόνου μας. Είναι επίσης αναμενόμενο μια τέτοια αλλαγή να κακοφανεί σε ένα βαθμό στους φίλους μας. Βρίσκεστε σε μία σχέση δύο χρόνια και νιώθετε σαν να είστε στη μέση και να προσπαθείτε να ακολουθείτε τις επιθυμίες των φίλων σας και του συντρόφου σας. Αρχικά δεν βγαίνατε με τις φίλες σας καθώς ο σύντροφος σας ζήλευε και δεν θέλατε να τον δυσαρεστήσετε. Παράλληλα δε σταματήσατε τα σχόλια των φίλων σας γιατί ίσως δε θέλατε να τις φέρετε σε δύσκολη θέση και να έρθετε σε αντιπαράθεση.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Σε ένα μεγάλο βαθμό η κατάσταση αυτή είναι δικό σας δημιούργημα. Αναρωτιέμαι αν και στις δύο περιπτώσεις δεν θέσατε τα απαραίτητα όρια τη στιγμή και με τον τρόπο που έπρεπε. Ποτέ δεν είναι αργά, δε χρειάζεται να είστε σε δίλημμα και δεν πρέπει να επιτρέπετε σε κάποιον να αμφιβάλει ή να κρίνει τις επιλογές σας.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Μη δίνετε δικαιώματα στους άλλους να ανακατεύονται και μην αφήνετε περιθώρια σε κανένα να σχολιάζει τις προσωπικές σας υποθέσεις. Εσείς θα βρείτε το τρόπο να το  επιβάλλετε αυτό. Το να βάλετε όρια και να είστε σταθερή σε αυτά που θέλετε δε θα διακινδυνέψει τις σχέσεις σας.  Ούτε ο σύντροφος σας θα έπρεπε να χρησιμοποιεί τη ζήλια του σαν δικαιολογία και να σας ελέγχει, ούτε οι φίλες σας να αγνοούν πόσο άσχημα αισθάνεστε με τη συμπεριφορά τους και να τη συνεχίζουν στο όνομα της φιλίας. Ό,τι και να θέλετε και όποια επιλογή και να κάνετε είναι θεμιτή, και δε χρειάζεται να δικαιολογηθείτε σε κανέναν. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> </span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>