<p style="text-align: justify;"><strong>ΕΡΩΤΗΜΑ</strong><br />Ποια τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος με ακρωτηριασμένο το μεγάλο δάκτυλο στο πόδι;</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Στο ερώτημα απάντησε ο Αντώνιος Παρτσινέβελος, Χειρουργός Ορθοπαιδικός</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="/contentfiles_2015/photos/eidikoi/giatroi/orthopedikoi/partsinevelos.jpg" alt="" width="198" height="257" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>ΑΠΑΝΤΗΣΗ</strong><br /> Ο ακρωτηριασμός του μεγάλου δακτύλου μεταβάλλει σημαντικά την κατανομή των φορτίων στον άκρο πόδα. Πιο συγκεκριμένα, αυξάνονται σημαντικά οι πιέσεις στην κεφαλή τόσο του πρώτου, όσο και των υπόλοιπων μεταταρσίων αλλά και στα δάκτυλα. Επομένως οδηγεί πιο εύκολα σε μεταταρσαλγία και τη δημιουργία κάλων. Σε περίπτωση που ο ακρωτηριασμός γίνεται σε διαβητικό πόδι με περιφερική αγγειοπάθεια και νευροπάθεια, μπορεί πιο εύκολα να οδηγήσει σε έλκη ή να επιδεινώσει προυπάρχοντα έλκη του ποδιού. Παράλληλα, έχει παρατηρηθεί ότι αυξάνονται τα φορτία στην πτέρνα του άλλου ποδιού. </p>
<p style="text-align: justify;">Τέλος, η "απουσία" του μεγάλου δακτύλου κάνει τα βήματα βραχύτερα και βραδύτερα, κάτι που βελτιώνεται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου. Αυτό οφείλεται στο ότι το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού δέχεται το περισσότερο βάρος σε σύγκριση με τα υπόλοιπα δάκτυλα (περίπου το 40%), ενώ παράλληλα είναι το τελευταίο δάκτυλο του ποδιού που "σπρώχνει" το έδαφος κατά τη βάδιση, "προωθώντας" το άλλο πόδι να ξεκινήσει το επόμενο βήμα.</p>
<p style="text-align: justify;">Με εκτίμηση,</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Αντώνιος Παρτσινέβελος</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Χειρουργός Ορθοπαιδικός</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Επιστημονικός Συνεργάτης </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Α ´ Πανεπιστημιακής Ορθοπαιδικής Κλινικής </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Νοσοκομείου "ΑΤΤΙΚΟΝ"</strong></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>