Από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό: Πώς γίνεται η προσαρμογή

<p>Η μετάβαση από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό σχολείο, αποτελεί μια μεγάλη αλλαγή για το παιδί. Με την είσοδο του στο δημοτικό σχολείο, καλείται να αναλάβει υπευθυνότητες που πριν δεν τις είχε. Μία από τις μεγάλες διαφορές του νηπιαγωγείου με το δημοτικό σχολείο, είναι οι σχολικές εργασίες. Τα παιδιά πριν, δεν είχαν κάτι να ετοιμάσουν στο σπίτι για την επόμενη μέρα και επομένως είχαν συνδυάσει την επιστροφή στο σπίτι μετά το σχολείο, ως ελεύθερο χρόνο.</p>
<p>Από την επιστημονική ομάδα του Ευάγγελου Ζουμπανέα</p>
<p>Το παραπάνω ίσως οδηγήσει τα παιδιά να αποφεύγουν να κάνουν τα μαθήματα τους, να κωλυσιεργούν μέχρι την τελευταία στιγμή ή ξεχνούν να σημειώσουν τι πρέπει να διαβάσουν και γενικώς να επινοούν δικαιολογίες. Οι περισσότεροι γονείς αντιλαμβάνονται την αξία της σχολικής εργασίας, ενώ τα περισσότερα παιδιά, όχι. Τα παιδιά βλέπουν τα μαθήματα σαν μια πληκτική και χρονοβόρα απασχόληση. Επίσης, μερικά παιδιά ίσως αντιλαμβάνονται τα μαθήματα που πρέπει να κάνουν στο σπίτι σαν μια ποινή που τους επιβάλλεται επειδή δεν τα έκαναν όλα στο σχολείο.</p>
<p><em>Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;</em></p>
<ul>
<li>Οι γονείς και οι δάσκαλοι να συνεργάζονται για να αναπτύξουν τα παιδιά υγιείς συνήθειες στην προετοιμασία των μαθημάτων στο σπίτι. Οι δάσκαλοι να εξηγούν στους μαθητές την αξία των εργασιών στο σπίτι. Οι σχολικές εργασίες αναπτύσσουν την υπευθυνότητα και την ανεξαρτησία, καθώς επίσης και τις προσωπικές οργανωτικές ικανότητες και διδάσκουν στα παιδιά πώς να διαχειρίζονται το χρόνο τους.</li>
<li>Οι γονείς είναι εκεί λοιπόν για να βοηθούν τα παιδιά στη σωστή διαχείριση του χρόνου, ώστε το παιδί να μην σπαταλάει όλο τον ελεύθερο του χρόνο προσπαθώντας να οργανώσει τα μαθήματα του και το βράδυ να είναι εξαντλημένο και κουρασμένο. Αυτό ίσως οδηγήσει και στην απογοήτευση, αλλά και σε ένα αίσθημα ότι δεν αξίζει και δεν είναι ικανό να τα καταφέρει.</li>
<li>Επιπλέον, η σωστή οργάνωση του χρόνου, θα το βοηθήσει να έχει χρόνο και για παιχνίδι, κάτι πολύ βασικό για την παιδική ψυχολογία, καθώς αρκετοί γονείς τείνουν να φορτώνουν από πολύ μικρά τα παιδιά τους με εξωσχολικές δραστηριότητες.</li>
<li>Κάτι που επιπλέον μπορεί να βοηθήσει τα μικρά παιδιά να καταλάβουν την αξία της μελέτης σε ένα αρχικό στάδιο, είναι να φτιάξουν οι γονείς με τα παιδιά πίνακα, όπου θα υπάρχουν βασικές ευθύνες που θα πρέπει να αναλάβει το παιδί και να τις φέρει εις πέρας. Στην αρχή θα υπάρχει ανταμοιβή κάθε μέρα που θα τις ολοκληρώνει και μετά σταδιακά θα δίνουμε την ανταμοιβή ανά εβδομάδα κλπ. {Παράδειγμα: α) σημειώνει τις εργασίες που του αναθέτουν, β) φέρνει την ύλη στο σπίτι, γ) αρχίζει στην ώρα του, δ) δουλεύει ανεξάρτητα, ε) οι εργασίες του είναι καλογραμμένες και χωρίς λάθη, στ) ελέγχει τη δουλειά του, ζ) τελειώνει στην ώρα του και η) παραδίδει τις εργασίες του}.</li>
<li>Τα παιδιά πρέπει να ξέρουν ότι τα μαθήματα είναι δική τους δουλειά και όχι των γονιών! Οι γονείς απλά τα διευκολύνουν και καθήκον τους είναι να τα βοηθούν και όχι να κάνουν εκείνοι τις εργασίες τους. Οπότε, ξεκαθαρίζουμε στο παιδί ότι δική μας ευθύνη είναι να το βοηθάμε και δική του να ολοκληρώνει τις εργασίες του.</li>
<li>Τέλος, τηρούμε κάποιους βασικούς κανόνες όπως:
<ul>
<li>Να έχετε μια προκαθορισμένη ώρα για τα μαθήματα κάθε μέρα, την οποία μπορούμε να διαπραγματευτούμε με τα παιδιά μας αν είναι δυνατόν.</li>
<li>Το παιδί να έχει ένα συγκεκριμένο χώρο για να κάνει τα μαθήματα του. Ο χώρος αυτός θα είναι αποκομμένος από οτιδήποτε θα μπορούσε να αποσπάσει την προσοχή του. Είναι πολύ σημαντικό να κλείνει και η τηλεόραση, ώστε να υπάρχει ησυχία και το δωμάτιο να έχει επαρκή φωτισμό.</li>
<li>Έπειτα, μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά να αρχίσουν από τα δυσκολότερα μαθήματα, να ρίξουμε μια προκαταρκτική ματιά στις εργασίες μία-μία μαζί με το παιδί, να διαβάσουμε τις οδηγίες και να ελέγξουμε τι καταλαβαίνει. Μπορούμε να κάνουμε την πρώτη ερώτηση ή το πρώτο πρόβλημα μαζί, ώστε να δει ότι μπορεί να το κάνει και μόνος του και έπειτα το ενθαρρύνουμε συνέχεια.</li>
</ul>
</li>
<li>Το πιο σημαντικό από όλα είναι να ενισχύσουμε την αυτοεκτίμηση του, δεχόμενα τις αδυναμίες τους μαζί με τα προτερήματα τους. Τα παιδιά με χαμηλή αυτοεκτίμηση δίνουν σημασία μόνο στις αδυναμίες τους.</li>
</ul>
<p> </p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα