Ο Ραντούλιτσα των Harley και της λογοτεχνίας

Μια διαφορετική από κάθε άποψη συνέντευξη παραχώρησε ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα. Μίλησε στη σερβική ιστοσελίδα beforeafter.rs για τον έρωτα με τη τις Harley Davidson, το μεγάλο του όνειρο, τα τατουάζ, τη λογοτεχνία.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα σε συνέντευξη που έδωσε στη σερβική ιστοσελίδα:”Aκόμη και τώρα δεν πιστεύω πως ήταν στο πεπρωμένο μου να γίνω μπασκετμπολίστας. Θα ήταν όμως πολύ χαζό από μέρους μου να κάνω κάτι άλλο, να μην εκμεταλλευτώ το ταλέντο και το σώμα μου, αυτά που μου προσέφεραν οι γονείς μου και ο Θεός”. “Θα έκανα κάτι που να μην είναι τόσο απαιτητικό όσον αφορά το σώμα μου, αλλά θα μου αποφέρει έσοδα ώστε να ζω φυσιολογικά. Δεν θα ήθελα πολλά”, σχολίασε για να πάει στη συνέχεια η κουβέντα στα των μοτοσυκλετών. Θα ξέρετε προφανώς πως ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα έχει μεγάλη αγάπη (ή πάθος, καλύτερα) για τις Harley Davidson.
Όταν ρωτήθηκε πάντως για το αν μιλάμε για… έρωτα με την πρώτη ματιά, απάντησε:”Δεν θυμάμαι πότε είδα για πρώτη φορά. Πρέπει να ήμουν παιδάκι. Είναι ενδιαφέροντα όλα όσα αφορούν τις Harley Davidson. Από τη μηχανή μέχρι τους ανθρώπους που τις καβαλάνε. Ειδικά αυτοί, οι οδηγοί είναι πολύ ενδιαφέροντες τύποι. Ο πατέρας μου και ο θείος μου οδηγούσαν μηχανή, μου είπαν την ιστορία πίσω από αυτές και ήθελα να γίνω αυτός ο τύπος ανθρώπου. Φυσικά ο πατέρας μου δεν με άφηνε να οδηγώ μηχανές. Δεν ξέρω πως διάλεξα τις Harley Davidson πάντως. Ίσως μέσα από τις ταινίες που έβλεπα, τον Terminator και τέτοια. Η όλη εικόνα του αναβάτη ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και στο πέρασμα των χρόνων μου δημιουργήθηκε μια πραγματική αγάπη”.
«Το πολυπόθητο road trip»Κι όπου “πραγματική αγάπη” βάλτε και το όνειρο που τη συνοδεύει. Ποιο είναι αυτό; Να κάνει ένα μεγάλο ταξίδι (road trip, κατά το κοινώς λεγόμενο) με τη δική του Harley Davidson. Είναι κάτι που θέλει “όλη μου τη ζωή! Από τότε που άρχισα να σκέφτομαι τις μηχανές, ήθελα να καβαλήσω μία και να κάνω ένα μεγάλο ταξίδι. Ένα από τα αγαπημένα μου ντοκιμαντέρ είναι το “Long way round”, όπου οι Γιούαν ΜακΓκρέγκορ και Τσάρλι Μπούρμαν ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο, από την Ανατολή μέχρι τη Δύση, με τη μηχανή. Είναι κάτι που ονειρεύομαι χρόνια ολόκληρα, αλλά δεν κατάφερα ποτέ να κάνω. Υποθέτω πως θα πρέπει να σταματήσω το μπάσκετ πρώτα και μετά να το επιχειρήσω”.
Τα τυχαία τατουάζΕν συνεχεία, αναφέρθηκε στα τατουάζ, τα οποία “δεν σημαίνουν ή συμβολίζουν κάτι συγκεκριμένο. Δύο – τρία από τα τατουάζ μου δεν τα είχα καν στο μυαλό μου. Πήγαν στον tattoo artist και του είπα να κάνει ό,τι θέλει. Είναι ο μοναδικός με τον οποίο συνεργάζομαι, με ξέρει, γνωρίζει τον χαρακτήρα μου και έχει κάνει εξαιρετική δουλειά”, ενώ σε ερώτηση για το αν ξεχωρίζει κάποιο είπε πως “όχι, δεν υπάρχει κάτι που να ξεχωρίζει”.
Επί τη ευκαιρία έβγαλε κι ένα μικρό παράπονο για την αντιμετώπιση που είχε όλα αυτά τα χρόνια, αφού “πολύς κόσμος έχει λάθος άποψη για μένα από την εικόνα μου, από το ύψος, τα τατουάζ μου, το μούσι μου. Είναι λογικό να υπάρχουν προκαταλήψεις, αλλά αυτό που με ενοχλεί είναι οι μεγάλες αλλαγές στη νοοτροπία του κόσμου. Πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο ήμουν ένας αντι-ήρωας. Είχε δημιουργηθεί λάθος εικόνα για μένα”.
Τα βιβλίαΌταν ρωτήθηκε για τη σχέση του με τα βιβλία (σ.σ.: η έτερη αγάπη), απάντησε πως “ναι, τα λατρεύω! Κι ειδικά αυτά του Στίφεν Κινγκ. Έχω “χτυπήσει” τατουάζ τον “Σκοτεινό Πύργο”, μία σειρά εφτά βιβλίων που έχει εκδώσει. Δυστυχώς δεν τον έχω συναντήσει ακόμη, ούτε όταν ήμουν στην Αμερική”, για να συνεχίσει λέγοντας πως “μου αρέσουν διαφορετικά είδη λογοτεχνίας, αλλά κατ’ εμέ ο Στίφεν Κινγκ είναι ο κορυφαίος όλων. Μου αρέσει η φιλοσοφία, η ιστορία και η ελαφριά μυθιστοριογραφία. Διαβάζω και Σέρβους συγγραφείς, όπως ο Γιόβαν Ντούσιτς. Ανάμεσα στον Νίτσε και τον Έσε πάντως, θα διάλεγα τον δεύτερο, γιατί ο πρώτος είναι πολύ… βαρύς”.
«Να γνωρίζω νέες κουλτούρες»Κάποια στιγμή, η συζήτηση πήγε στο… ψητό, ήτοι τα επαγγελματικά του σχέδια και όσα έχει κάνει μέχρι τώρα στην καριέρα του. Αφού πρώτα ενημέρωσε πως “πολλοί εξεπλάγησαν από τη μεταγραφή μου στο ΝΒΑ γιατί με υποτιμούσαν και πίστευαν πως έχω ήδη αποτύχει. Δεν απέτυχα όμως. Αν δει κανείς την καριέρα μου, θα παρατηρήσει πως είναι περίεργη αλλά και άκρως ενδιαφέρουσα. Τώρα πια σκέφτομαι πως θέλω να μείνω περισσότερο από έναν χρόνο σε μια ομάδα, κάτι που δεν συνέβη ποτέ από τη στιγμή που έφυγα από την FMP. Θέλω να τελειώσω μια σεζόν και να μην χρειαστεί να ξαναπακετάρω για να φύγω. Είναι ενοχλητικό. Θέλω να αλλάζω περιβάλλον, να γνωρίζω νέους ανθρώπους, να ζω σε διαφορετικές χώρες, αλλά επαγγελματικά αυτό είναι πολύ δύσκολο για να το αντέξεις”, στάθηκε στην εμπειρία του από την Κίνα:”Ο τραυματισμός μου ανήκει στο παρελθόν. Φοβήθηκα όταν χτύπησα στην Κίνα ότι δεν θα επιστρέψω στην πρότερη κατάστασή μου. Ευτυχώς τίποτα δεν επιβεβαιώθηκε. Πήγα στη Μινεσότα για να δείξω πως αξίζω μια δεύτερη ευκαιρία. Όταν επέστρεψα στις ΗΠΑ έδωσα μεγάλη έμφαση στην αποκατάσταση του τραυματισμού και την ατομική βελτίωση ώστε να είμαι έτοιμος για τη νέα χρονιά”.Για να εξηγήσει εν τέλει πως “μου αρέσει να έρχομαι σε επαφή με νέες κουλτούρες και να δοκιμάζω διαρκώς νέα πράγματα. Αυτό φυσικά αφορά και το μπάσκετ. Είναι πολύ ενδιαφέροντα όλα. Σίγουρα στην Κίνα δεν ήταν εύκολα, αλλά δεν θα πω ότι μετανιώνω για την επιλογή μου”.
«Ο Τζόρτζεβιτς με το χάρισμα»Όταν ρωτήθηκε για τη Σερβία και το προσεχές Eurobasket, είπε: “Ξέρω πως ο κόσμος αναρωτιέται τι μπορούμε να κάνουμε στο Eurobasket. Είναι η πιο αναμενόμενη ερώτηση. Προσωπικά περιμένω να συνεχίσουμε από εκεί που σταματήσαμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Περιμένω να έχουμε την ίδια συμπεριφορά και ατμόσφαιρα όπως στην Ισπανία. Όλα θα πάνε καλά”, ενώ κατέληξε εκθειάζοντας τον Σάσα Τζόρτζεβιτς, προπονητή του στους “όρλοβι” και πλέον στον Παναθηναϊκό:”Πιστεύω ότι έχει ένα μεγάλο χάρισμα και επηρεάζει την ενέργεια όλων μας. Είναι ο προπονητής μας, αλλά παράλληλα βγάζει τόση ενέργεια σα να είναι παίκτης. Ξέρει πως συμπεριφερόμαστε ως παίκτες και πως σκεφτόμαστε”.

Σχετικά άρθρα