Ένας από τους πιο γνωστούς Έλληνες επιχειρηματίες, ο ιδιοκτήτης της πολυεθνικής COCO–MAT δεν έχει κινητό, λατρεύει τη φύση και χρησιμοποιεί για τις μετακινήσεις του ποδήλατο. Αναζητά την ευτυχία στα απλά πράγματα και επιμένει:
«Θα αλλάξει η Ελλάδα, δε χρειαζόμαστε τα χρήματα κανενός, για να περνάμε ωραία».
Συνέντευξη στην Άννα Δρούζα
-Κύριε Ευμορφίδη είστε ο ιδιοκτήτης μιας πολύ γνωστής εταιρείας στρωμάτων στο εξωτερικό. Πως ξεκίνησατε;
Βασίστηκα στην φτώχια μου. Όταν αποφασίσαμε να ασχοληθούμε με στρώματα δεν υπήρχαν τα λεφτά για να πάρουμε τα απαιτούμενα υλικά. Βρισκόμουν στη Μάνη από όπου και κατάγομαι. Ένα βράδυ κοιμήθηκα στην παραλία πάνω στα φύκια. Και σκέφτηκα, δε φτιάχνω ένα στρώμα από φύκια αφού τσάμπα είναι. Μπορεί να ακούγεται τρελό αλλά έτσι, ξεκίνησαν όλα. Δεν πρέπει να καθόμαστε μπροστά από την τηλεόραση και να περιμένουμε να μας πει την τύχη μας. Στην επαρχία άλλωστε μπορεί κανείς να δημιουργήσει πολύ όμορφα πράγματα. Η φύση μας δίνει χαρά. Άμα ακούσεις λίγο τα πουλιά, τα φύλλα, τα δέντρα, θα βρεις κάτι να κάνεις το οποίο είναι όμορφο.
-Η φύση λένε μπορεί να καλύψει το μέγιστο των επιθυμιών μας…
Βέβαια μπορεί. Σκεφτείτε, πηγαίνουμε γυμναστήριο στο Σύνταγμα κλεινόμαστε σε ένα χώρο με air–condition μαζί με άλλους εκατό ανθρώπους μέσα. Και πληρώνουμε για να γυμναστούμε για το πιο απλό πράγμα! Άλλοι φτιάχνουν πισίνες για να κάνουν μπάνιο, μα αφού είμαστε γεμάτοι θάλασσες! Μας έδιναν χρήματα, για να πάρουμε αυτοκίνητα να αποκτήσουμε πολλά που δεν χρειαζόμασταν. Και μιλάω για τους Γερμανούς, για τους Γάλλους. Τελικά, μας έκαναν αντί να κοιτάζουμε να ευχαριστήσουμε τον εαυτό μας με τα απλά που είναι δωρεάν στην φύση να ψάχνουμε να βρούμε τεχνάσματα ευτυχίας. Πηγαίνω κάθε καλοκαίρι στη μητέρα μου, που είναι σε ένα χωριό στα Τάλαντα και με μια ντομάτα, λίγο ψωμί και μπάνιο περνάω όλη την ημέρα. Είναι τέλεια. Γιατί πρέπει να μου χρειάζεται ένα αυτοκίνητο, ένα ξενοδοχείο, γιατί τα χρειαζόμαστε όλα αυτά;
-Δραστηριοποιηθήκατε σχετικά γρήγορα στο εξωτερικό. Ήταν εύκολο εγχείρημα;
Βγήκα από την αρχή εκτός Ελλάδας. Και αυτό που με φόβιζε και με φοβίζει πάρα πολύ είναι η ζήλια, τίποτε άλλο. Είμαι μαχητής στη ζωή μου και παλεύω. Είμαι αυτάρκης, στη ζωή πρέπει να είσαι αυτάρκης και να μην ζητάς πολλά. Εγώ ποτέ δεν ζητούσα πολλά. Δημιούργησα την Coco–mat όχι για να έχω εγώ λεφτά αλλά για να χαιρόμαστε όλοι μαζί τα προϊόντα της. Και συνήθως, λέω στον κόσμο ότι για να φτιάξετε μια εταιρεία πρέπει πρώτα να ερωτευτείτε αυτό που θα κάνετε.
-Γιατί κυκλοφορείτε με ποδήλατο;
Γιατί δε θέλω να μολύνω. Πιστεύω ότι ο φόρος ψυχικής ηρεμίας είναι όταν πας στο κρεβάτι σου και ξέρεις ότι έχεις κάνει καλό και στον εαυτό σου και στην κοινωνία. Εγώ το βράδυ νιώθω καλά. Σκέφτομαι «γυμνάστηκα σήμερα, δεν μόλυνα καθόλου το περιβάλλον μου, πήγα με το ποδήλατό μου στη δουλειά πήγα βόλτα και είμαι ήρεμος».
-Στους υπαλλήλους σας δίνεται αύξηση 5% με τον όρο να έρχονται με ποδήλατο στη δουλειά. Και 3% αύξηση σε όσους κόβουν το κάπνισμα!
Ναι αλλά μόνο δυο-τρείς έρχονται με ποδήλατο, το κάπνισμα το έχει κόψει μόνο μια κοπέλα. Τουλάχιστον αυτό μου είπε….
-Έχετε συνηθίσει σε ένα φυσικό αλλά και λιτό τρόπο ζωής…
Ο πατέρας μου μετανάστης χρόνια δε ξοδεύαμε ποτέ πολλά χρήματα, εγώ έπρεπε να παλεύω στην οικογένεια. Δεν μπορώ να θεωρούμαι πλούσιος ή να συμπεριφέρομαι σαν τέτοιος. Και χαίρομαι για τους νέους που δεν έχουν λεφτά, είναι το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να τους κάνει η Μέρκελ και ο Σαρκοζί. Χαίρομαι γιατί πρέπει να αλλάξουμε συνήθειες εμείς οι Έλληνες. Ακούω για την κρίση και τρελαίνομαι. Μάλλον δεν υπάρχει κρίση και αν υπάρχει ευτυχώς που ήρθε και θα ήθελα να έχει έρθει και νωρίτερα. Γιατί αν αλλάξουμε τις συνήθειές μας και χαρούμε αυτό που μας έχει δώσει άφθονα η ελληνική φύση, τη θάλασσα, τον ήλιο τότε θα αλλάξει η Ελλάδα, δε χρειαζόμαστε τα χρήματα κανενός για να περνάμε ωραία.
-Έχετε ένα γιό που παίζει στην ομάδα του Άγιαξ και παρόλο που είχε πρόβλημα υγείας τον σπρώξατε στο ποδόσφαιρο.
Ναι, του αρέσει η μπάλα και ο καθένας πρέπει να ακολουθεί το όνειρό του.. Βρέθηκε στον Άγιαξ και πριν 3 χρόνια ήταν στην Μπαρτσελόνα. Και του έχω πει όταν γίνει καταξιωμένος ποδοσφαιριστής, πρέπει τα μισά τουλάχιστον, λεφτά που κερδίζει να τα δίνει σε παιδιά που τα έχουν ανάγκη.
-Πριν μου λέγατε ότι είναι θείο δώρο για τους νέους η κρίση. Αλλά ο γιός σας μάλλον έχει καταλάβει ότι προέρχεται από μια οικογένεια με χρήματα. Πως θα μπορέσετε να το συμβιβάσετε αυτό;
Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά τα βλέπουν όλα εύκολα. Αλλά είναι καθημερινό μου μέλημα να τους λέω ότι δεν είναι έτσι η ζωή, ήσασταν τυχεροί γιατί έτυχε εγώ να είμαι πιο τυχερός. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αγωνίζονται και δουλεύουν πολλές ώρες την ημέρα και στο τέλος χρωστάνε κιόλας.
