Πώς πρέπει να φερθείς όταν κάποιος έχει κατάθλιψη;

<p><span>Γεια σας </span><span>ειμαι</span><span> 15 και </span><span>εδω</span><span> και </span><span>πολλους</span><span> </span><span>μηνες</span><span> ο </span><span>κολλητος</span><span> μου</span><span>μαλλον</span><span> </span><span>εχει</span><span> </span><span>καταθλιψη</span><span> το </span><span>πραγμα</span><span> </span><span>ειχε</span><span> </span><span>ξεκινησει</span><span> </span><span>απο</span><span> πιο </span><span>παλια</span><span>ομως</span><span> </span><span>κανενας</span><span> δεν το </span><span>ειχε</span><span> </span><span>παρει</span><span> </span><span>σοβαρα</span><span> ο </span><span>φιλος</span><span> μου </span><span>λοιπον</span><span> </span><span>εχει</span><span>χαρακωθει</span><span> μια </span><span>φορα</span><span> η </span><span>σκεψεις</span><span> του </span><span>γυριζουν</span><span> </span><span>γυρω</span><span> </span><span>απο</span><span> το </span><span>θανατο</span><span>ολη</span><span> την </span><span>ωρα</span><span> </span><span>λεει</span><span> πως </span><span>μισει</span><span> τους </span><span>ανθρωπους</span><span> και </span><span>αλλα</span><span> </span><span>ασχημα</span><span>πραγματα</span><span> που δεν </span><span>μπορω</span><span> να σας πω το </span><span>θεμα</span><span> </span><span>απο</span><span> </span><span>οσο</span><span> </span><span>εχω</span><span>καταλαβει</span><span> </span><span>εχει</span><span> </span><span>ξεκινησει</span><span> </span><span>επειδη</span><span> </span><span>ντρεπεται</span><span> που </span><span>ειναι</span><span> </span><span>παχυς</span><span> </span><span>μερικες</span><span>φορες</span><span> μου </span><span>μιλαει</span><span> </span><span>ασχημα</span><span> και </span><span>νομιζει</span><span> πως </span><span>ειναι</span><span> </span><span>μονος</span><span> του του </span><span>ειπα</span><span>για τη </span><span>βοηθεια</span><span> </span><span>ειδικου</span><span> </span><span>αλλα</span><span> η </span><span>απαντηση</span><span> του </span><span>ηταν</span><span> πως </span><span>θςλω</span><span> να τον</span><span>στειλω</span><span> σε </span><span>τρελογιατρο</span><span> </span><span>επισης</span><span> </span><span>ξεχασα</span><span> να σας πω πως </span><span>μισει</span><span> την</span><span>οικογενεια</span><span> του και μου </span><span>εχει</span><span> πει να μην </span><span>τολμησω</span><span> να τους </span><span>μιλησω </span><span>μπορειτε</span><span> να με </span><span>βοηθησετε;</span></p>
<p>Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχολόγος Άννα Κανδαράκη </p>
<p><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/kandarakineww.jpg&amp;amp;amp;amp;amp;amp;width=248?" alt="Άννα Κανδαράκη" /></p>
<p><br /><br /><br /><span>Η μεγαλύτερη δυσκολία στη ψυχική υγεία είναι να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να ζητήσει βοήθεια. Ο φίλος σου παρουσιάζει έντονα συμπτώματα τα οποία επηρεάζουν τόσο την λειτουργικότητα  όσο και την γενικότερη καθημερινότητα του. Ο τρόπος που θέτεις το ερώτημα οδηγεί σε αδιέξοδο καθώς βασική προϋπόθεση για να πάρει κάποιος βοήθεια είναι να τη ζητήσει και να τη θέλει. </span><br /><span>null</span><span> τη δική σου την πλευρά μπορείς να του θέσεις το δικό σου προβληματισμό σχετικά με το πως διαχειρίζεται και τελικά χάνει τη δική του ζωή. Και μ ένα πολύ απλό παράδειγμα όπως όταν πονάει το γόνατό μας θα πάμε στον ορθοπεδικό έτσι και όταν πονάει η ψυχή μας θα ζητήσουμε βοήθεια </span><span>απο</span><span> ειδικό ψυχικής υγείας και δεν έχουμε να νιώσουμε ντροπή γι αυτό.</span><br /><br /><span> Ο φίλος σου , εφόσον έχει την ίδια ηλικία με σένα , είναι ανήλικος πράγμα που σημαίνει </span><span>οτι</span><span> οι γονείς του έχουν την ευθύνη για τη σωματική και τη ψυχική του υγεία, θα πρέπει να είναι ενήμεροι για τον κίνδυνο και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο γιος τους, και να ζητήσουν και οι ίδιοι βοήθεια εφόσον φαίνεται </span><span>οτι</span><span> δεν μπορούν να το διαχειριστούν.</span><br /><br /><span>Θυμήσου </span><span>οτι</span><span> δεν μπορείς ούτε είναι ο δικός σου ρόλος να "σώσεις " τον κολλητό σου όσο και να τον αγαπάς και νοιάζεσαι για εκείνον. Μοιράσου τις αγωνίες σου με τους γονείς του για να αναλάβουν εκείνοι τη δική τους ευθύνη. Κάποιες φορές αγαπάω σημαίνει παίρνω απόσταση προκειμένου να πάρουν το ρόλο τους εκείνοι που μπορούν αλλά και οφείλουν να βοηθήσουν</span></p>

Σχετικά άρθρα