Σχεδόν έτοιμη με φόντο τα δύσκολα

Ο Σταμάτης Βούλγαρης καταγράφει τα συμπεράσματα από την παρουσία της ΑΕΚ στο φιλικό με την Ίντερ, ενόψει της έναρξης του πρωταθλήματος το προσεχές Σάββατο.

Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσουν τα μεγάλα λόγια, ούτε θέλω να φουσκώνω τα μυαλά του κόσμου με τους… υπερήρωες του καλοκαιριού που κατά τη διάρκεια της χρονιάς μπορεί να αποδειχθούν σαπουνόφουσκες. Ωστόσο η νέα πολύ καλή εμφάνιση της ΑΕΚ κόντρα στην Ίντερ, στο πιο δύσκολο φετινό της φιλικό, δεν μου αφήνει «περιθώρια».

Καταρχήν η αναμέτρηση στην Ανκόνα ήταν δεδομένα η πιο δύσκολη της φετινής προετοιμασίας της ΑΕΚ. Πρώτον ήταν σε αυθημερόν ταξίδι. Δεύτερον ήταν -κυριολεκτικά- εκτός έδρας κόντρα σε μία αντίπαλο που ήθελε να αποδείξει πολλά και δεν ερχόταν για μία φιέστα στο ΟΑΚΑ. Τρίτον πρόκειται για μία ομάδα που προέρχεται από ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα του κόσμου και με «επενδύσεις» εκατ. ευρώ, κόντρα σε μία ομάδα για την οποία υπάρχει γκρίνια ότι δεν γίνονται «επενδύσεις».

Το χθεσινό φιλικό ήταν ταμάμ για να δοκιμάσει πράγματα ο Δέλλας ενόψει του πολύ δύσκολου ξεκινήματος στο πρωτάθλημα. Θέλετε να δούμε τί έχει να βγάλει η ΑΕΚ μέχρι και την 9η αγωνιστική;

2η αγωνιστική: Skoda Ξάνθη – ΑΕΚ
4η αγωνιστική: ΠΑΟΚ – ΑΕΚ
5η αγωνιστική: Βέροια – ΑΕΚ
7η αγωνιστική: Ολυμπιακός – ΑΕΚ
9η αγωνιστική: Παναθηναϊκός – ΑΕΚ

Όπως γίνεται αντιληπτό το ματς με την Ίντερ μπορεί να αποτελέσει τον απόλυτο… μπούσουλα. Διότι τουλάχιστον στα τρία από αυτά τα πέντε εκτός έδρας ματς, η ΑΕΚ θα κληθεί να αντιμετωπίσει ομάδες που ενδεχομένως να έχουν μεγαλύτερο ποσοστό στην κατοχή της μπάλας, κάτι το οποίο είναι το κύριο χαρακτηριστικό της ΑΕΚ του Δέλλα. Στην Τούμπα, δηλαδή, στον Πειραιά και στην Λεωφόρο.

Χθες κόντρα στους «νερατζούρι», η ΑΕΚ αντιμετώπισε για πρώτη φορά μετά από μία διετία (με εξαίρεση το β’ ημίχρονο στο «Γ. Καραϊσκάκης») ομάδα με τόσο μεγάλο ποσοστό στην κατοχής της μπάλας. Στο 35′ για παράδειγμα ήταν 68%-32% (στο β’ ημίχρονο η ψαλίδα έκλεισε). Τί κατάφερε να πετύχει η ομάδα του Δέλλα; Πολλά. Καταρχήν για τα 80′ από τα 94′ της αναμέτρησης η Ίντερ δεν πάτησε ΟΥΤΕ ΜΙΑ φορά στην περιοχή της «Ένωσης». Απείλησε ΜΟΝΟ με μακρινά σουτ.

Η αμυντική λειτουργία, η αλληλοκάλυψη, η πυκνότητα των γραμμών, η επικοινωνία και το ομαδικό πνεύμα, άγγιξε το τέλειο. Παρότι μάλιστα αφαιρέθηκε το βασικό συστατικό του παιχνιδιού της ΑΕΚ, η κατοχή της μπάλας, δεν παρατηρήθηκε κανένας πανικός. Αντ’ αυτού είδαμε ωριμότητα στο παιχνίδι και ψυχραιμία.

Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι πως η ΑΕΚ, παρότι είχε λιγότερη ώρα τη μπάλα στην κατοχή της τελείωσε το ματς με λιγότερα φάουλ! Αν δεν τα μέτρησα λάθος πρέπει να ήταν 16-13… Αυτό φανερώνει ξεκάθαρο πλάνο και πιστώνεται στη δουλειά του προπονητή.

Και να το θυμηθείτε. Το 4-3-3 (που σε θέση άμυνας «μεταμορφώνεται» σε 4-5-1) θα το φορέσει η ΑΕΚ στα δύσκολα εκτός έδρας ντέρμπι του πρώτου γύρου. Το οποίο μπορεί να είναι και 4-3-2-1 (Christmas tree διάταξη δηλαδή) με τους Βάργκας και Μπουονανότε πίσω από τον φορ. Όσο για το 4-4-2 του β’ μέρους (μετά το 55′) θα είναι ένα εναλλακτικό πλάνο σε περιπτώσεις που η ΑΕΚ θα ψάχνει το γκολ…

Τί δεν είδαμε χθες; Γιατί πρέπει να τα γράφουμε όλα… Σωστή επιθετική ανάπτυξη στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Δημιουργία φάσεων και καλά τελειώματα. Η ΑΕΚ στο α’ ημίχρονο είχε μόνο ένα σουτ (της κακιάς ώρας) με τον Μπαρμπόσα έξω από την περιοχή και στο β’ μέρος δύο τελικές, στις οποίες οι Τζιμπούρ και Γροντής δεν κατάφεραν να σκοράρουν (ειδικά του Έλληνα μέσου που ήταν και στο 91′ ήταν η καλύτερη ευκαιρία της «Ένωσης» στο ματς).

Ακόμα πάντως και στο δεκάλεπτο της… τρικυμίας, μετά τις πολλές αλλαγές, όπου η Ίντερ ρίσκαρε και έπαιξε φουλ επίθεση, υπήρξαν θετικά μηνύματα. Ο Γιάννης Ανέστης για παράδειγμα έδειξε έτοιμος. Και αν περιμέναμε να διαπιστώσουμε το πόσο αντέχει στην πίεση ο Αλάιν Μπαρόχα, αυτό δεν το είδαμε, λόγω της εικόνας της ΑΕΚ. Ο Έλληνας γκολκίπερ πάντως δήλωσε ετοιμοπόλεμος.

Σε ότι αφορά τους υπόλοιπους «κιτρινόμαυρους», εντυπωσιακός ήταν για ακόμα μία φορά ο Γιάκομπ Γιόχανσον. Με αστείρευτες δυνάμεις, παρά τα λαθάκια του στο πρώτο μέρος, στο δεύτερο ήταν «κολόνα». Ο Αντρέ Σιμόες με τα φάουλ που κέρδιζε έδινε ανάσες και έκοβε το ρυθμό της Ίντερ, ενώ έπεφτε σαν καμικάζι στους αντιπάλους του.

Ο «νέος» Ντίντακ Βιλά, ήταν εξαιρετικός στα αμυντικά του καθήκοντα. Δεν τον πέρασε κανένας αντίπαλός του σε προσωπική μονομαχία. Προσθέτει μπόι στην άμυνα και έχει σίγουρες μεταβιβάσεις. Βεβαίως ο Άρης Σοϊλέδης με τη νέα φοβερή εμφάνισή του, βάζει δύσκολους γρίφους στον Δέλλα ενόψει της πρεμιέρας.

Ο Άνταμ Τζανετόπουλος ίσως είναι η πιο σημαντική επένδυση της ΑΕΚ. Και καλά θα κάνουν να βιαστούν στην «Ένωση» για να μην… τρέχουν και δε φτάνουν. Απίστευτη ωριμότητα στο παιχνίδι του. Χωρίς περιττές ενέργειες, θυμίζει έμπειρο 30άρη, παρότι είναι μόλις 20 ετών.

Όσο για τον Έλντερ Μπαρμπόσα, έκανε το παιχνίδι του προπονητή. Συνεισέφερε τα μέγιστα στο ανασταλτικό κομμάτι και πήρε πρωτοβουλίες -που δεν του βγήκαν- επιθετικά. Μετά το θετικό δείγμα κόντρα στη Σεβίλλη, ανέβασε τις μετοχές του.

Η προσθήκη του Ντιέγκο Μπουονανότε θα χαρίσει στην ΑΕΚ πολλά πράγματα. Όταν δε με το καλό επιστρέψει και ο Πέτρος Μάνταλος, η μεσοεπιθετική φαρέτρα της «Ένωσης» συμπεριλαμβανομένου και του Ρόναλντ Βάργκας θα είναι υπερπλήρης.

ΥΓ: Ο χθεσινός ρόλος του Χρήστου Αραβίδη ήταν πολύ άχαρος. Όμως μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτόν πολύ καλύτερα από ό,τι ο Ράφικ Τζιμπούρ, από τον οποίο όλοι περιμένουν περισσότερα.

Σχετικά άρθρα