Γιατί οι όμορφοι και έξυπνοι δε βρίσκουν σύντροφο

<p style="text-align: justify;"><span>Αναγνώστριά μας ρωτά: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Γεια σας,θα ήθελα να ζητήσω η συμβούλη σας,αλλά και πως να ενεργήσω σε ένα πρoβλημα του γιού μου. Είναι 22 χρονών,4 έτος στο Πολυτεχνείο,όμορφο,έξυπνο παιδί, με χιούμορ. Δεν εχει κάνει όμως σχέση με κοπέλα ακόμη, αν και προσπαθεί,απ΄ότι αντιλαμβάνομαι.Συνεχώς τον απορρίπτουν, έχει και μια δυσκολία, γενικά,να κάνει φίλους.Θα ήθελα την συμβουλή σας και έναν ειδικό, ψυχολόγο, για να τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει την ανασφάλεια του και να κατευθύνει και εμάς τους γονείς στη συμπεριφορά μας. Σας ευχαριστώ, Δήμητρα </span></p>
<p><strong>Στο ερώτημά σου απαντά η  ψυχολόγος Μαρκέλλα Καπλάνη</strong></p>
<p><span><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles_2015/photos/eidikoi/psyxologoi/mkaplani.jpg&amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;amp;width=248?" alt="Μαρκέλλα Καπλάνη " /></span></p>
<p class="font_8"><a href="http://www.normavitae.com/">www.normavitae.com</a> </p>
<div class="gmail_extra" style="text-align: justify;"> </div>
<div class="gmail_extra" style="text-align: justify;">Καταλαβαίνω απόλυτα την ανησυχία σας ως μητέρα για την εξέλιξη του γιου σας. Έτσι όπως περιγράφετε την κατάσταση, πιθανώς ο γιος σας να χρειάζεται μία βοήθεια στο να ενισχύσει την αυτοπεποίθησή του ώστε να βελτιώσει την άνεση που νιώθει στις κοινωνικές, και κατά συνέπεια και τις ρομαντικές, του επαφές. Εφόσον πλέον είναι ενήλικας, ο μόνος ουσιαστικός τρόπος να τον βοηθήσετε είναι μέσω της συζήτησης, την οποία, όμως, μπορεί να μη νιώθει άνετα να την κάνει με την μητέρα του. Στην προκειμένη περίπτωση, καλό είναι να το προτείνετε να απευθυνθεί σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας για να πάρει τη βοήθεια που χρειάζεται. Αρχικά όμως, ένα βασικό ερώτημα είναι αν και ο ίδιος νιώθει αυτήν την ματαίωση και την απογοήτευση που περιγράφετε κι αν θέλει κι ο ίδιος με το ίδιο σθένος να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Η απόφαση πρέπει να είναι δική του! Η βελτίωση πάντα ξεκινάει με μία αρχική παραδοχή του προβλήματος από την μεριά του ασθενή/πελάτη, και μόνο εάν και ο γιος σας θεωρεί πως αυτό που βιώνει είναι δυσλειτουργικό για τον ίδιο θα μπορέσει να γίνει σωστή διαχείριση και αντιμετώπιση της κατάστασης. Από την μεριά σας, καλό θα ήταν του δείχνετε ότι τον αγαπάτε και τον αποδέχεστε όπως είναι, άσχετα με το τι περνάει σε αυτήν την φάση της ζωής του, ώστε τουλάχιστον να νιώθει ασφάλεια από το οικογενειακό του περιβάλλον. Είναι πολύ σημαντικό να μην εκλαμβάνει τη δική σας ησυχία σαν βάρος και να μη νιώθει ακόμη πιο αδύναμος μέσα από τα μάτια σας. Ενώ η ανησυχία σας πηγάζει από πραγματικά βαθύ ενδιαφέρον για το καλό του γιου σας, εκείνος πιθανώς να το εκλαμβάνει ως μη-αποδοχή και κατάκριση από την δική του οπτική γωνία. Οπότε είναι καλό να είστε προσεκτικοί στον τρόπο που εκφράζεται τον προβληματισμό σας. Στην περίπτωση που θεωρήσει και ο ίδιος σωστό να δει κάποιον ειδικό, και επιθυμείτε συστάσεις, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου.
<div class="gmail_default" style="text-align: justify;">Εύχομαι κάθε καλό!</div>
</div>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα