<div class="intro">
<p>O γνωστός αρθρογράφος της εφημερίδας τα χώνει κανονικά για τα πρωτοσελίδα του Aids, χαρακτηρίζοντας "άτυχο" το πρώτο και "λάθος" το δεύτερο! Τι έγραψε που θα συζητηθεί…</p>
</div>
<div class="tags"> 
<p><strong>Οι αναμάρτητοι και η SportDay</strong></p>
<p>Δεν μου άρεσαν τα δυο προηγούμενα πρωτοσέλιδα της SportDay. Ούτε αυτό που μπήκε την περασμένη Τρίτη, παγκόσμια ημέρα ευαισθητοποίησης για το AIDS, ούτε αυτό της επόμενης μέρας με το οποίο η εφημερίδα έμοιαζε να απολογείται. Καταλαβαίνω τον θυμό του ΠΑΟ -ο διευθυντής της εφημερίδας θα μπορούσε να εξηγήσει την επιλογή του, ίσως και να απολογηθεί και στην ομάδα, και στους οπαδούς της και στους οροθετικούς που πιθανότατα πειράχτηκαν. Αλλά δεν χρειαζόταν πρωτοσέλιδο για αυτά, πόσω μάλλον τρεις-τέσσερις σελίδες με απολογητικά υπομνήματα.<br /><br /><strong>Περικλής </strong><br />Ανήκω σε αυτούς που δεν πιστεύουν πως τα πρωτοσέλιδα πουλάνε: ποτέ δεν το πίστευα. Ομολογώ, επίσης, ότι βρίσκω πως τα πρωτοσέλιδα του Περικλή Γκιόλια, που είναι ο τελευταίος μας διευθυντής, έδωσαν στην εφημερίδα ένα στυλ ξεχωριστό κι έκαναν κατανοητό στο κοινό ότι η SportDay άλλαξε διεύθυνση: ήταν κάτι απαραίτητο να γίνει. Αυτό δεν σημαίνει ότι μου αρέσουν κι όλα.</p>
<p><strong>Ατυχο </strong><br />Νομίζω ότι ο καλός μας διευθυντής κάνει ένα συνηθισμένο στην αθλητικογραφία ατόπημα: χρησιμοποιεί κατά βάση το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας για να στηρίξει το καθημερινό του σχόλιο κι όχι για να αναδείξει κάτι που η εφημερίδα περιέχει -μια είδηση, ένα θέμα κτλ. Στις ταμπλόιντ εφημερίδες αυτό γίνεται συχνά και εγκυμονεί ένα κίνδυνο: κάθε φορά που είναι λάθος ή άκαιρο ή υπερβολικά δηκτικό το σχόλιο, η ζημιά γίνεται σε όλη την εφημερίδα. Η θέση «δείχνει να έχει AIDS o ΠΑΟ», μπορεί να είναι θέση ενός αρθρογράφου -θέση που πρέπει να τεκμηριωθεί. Δεν μπορεί να είναι θέση όλης της εφημερίδας. Το ίδιο και η όποια συγγνώμη ακολουθήσει: στη SportDay υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν πως ο ΠΑΟ είναι υγιέστατος -για ποιο λόγο θα 'πρεπε να ζητάνε συγγνώμη; Το ίδιο ισχύει για όλα τα σχολιογραφικά πρωτοσέλιδα: μπορεί να είναι διασκεδαστικά, αλλά είναι του διευθυντή μας.</p>
<p><strong>Λάθος </strong><br />Δεν επιθυμώ να κάνω υποδείξεις, όπως άλλωστε δεν έκανα και σε κανέναν. Η μόνη δημόσια παρατήρησή μου είναι πως αν το πρωτοσέλιδο της Τρίτης ήταν άτυχο, αυτό της επόμενης μέρας ήταν λάθος: δεν χρειάζονταν να δοθεί έκταση σε ένα μάλλον ατυχές περιστατικό από τη στιγμή που δεν υπήρχε και η παραμικρή διάθεση υπεράσπισης της επιλογής. Μου έπεσε η εφημερίδα από τα χέρια την Τετάρτη όταν άρχισα να διαβάζω εξηγήσεις! Το «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω», αν δεν αφορούσε την υποκρισία των κατά τα άλλα χριστιανικών μας ηθών, θα μπορούσε να έχει ειπωθεί για τον αθλητικό μας Τύπο: αν ο καθένας από μας ζητούσε συγγνώμη για ό,τι έχει γράψει και ό,τι έχει πει, δεν θα έκανε άλλη δουλειά. Στη δημοσιογραφία λάθη δεν κάνουν μόνο οι πεθαμένοι: οι καλοί δημοσιογράφοι δεν είναι οι αλάνθαστοι δημοσιογράφοι, αλλά αυτοί που κάνουν τίμια λάθη. Εδώ ο διευθυντής και οι συντάκτες της εφημερίδας είναι στην ίδια βάρκα: ό,τι λάθος κάνουν είναι τίμιο.</p>
<p><strong>Γέλια </strong><br />Πόσοι από αυτούς που την «έπεσαν» στη SportDay μπορούν να ισχυριστούν ότι είναι «αναμάρτητοι» χωρίς να βάλει τα γέλια ο κόσμος; Πιστεύω ελάχιστοι. Πρώτα από όλα όλοι έχουν δώσει κάμποσα ρεσιτάλ κακογουστιάς από κάθε υπεύθυνη θέση που είχαν στην καριέρα τους: δείξτε μου έναν που έχει φτιάξει πρωτοσέλιδα και σας υπόσχομαι να βρω δέκα με τα οποία θα γελάμε ή θα κλαίμε. Από την άλλη, αν θέλουμε να μιλήσουμε για την ουσία του θέματος, τι άραγε είναι πιο άστοχο; Η εκτίμηση ότι ο ΠΑΟ δείχνει βαριά άρρωστος ή μια σειρά από άστοχες κρίσεις για ανθρώπους και κανονιστικά θέματα; Να κάνουν κριτική αφ' υψηλού σε μια άποψη, όσοι π.χ. βγάλανε άσχετο το Ρανιέρι χαρακτηρίζοντας «αρχιμάστορες» τον Φύσσα και τον Βόκολο, είναι λόγος για να γίνει νούμερο σε επιθεώρηση. Για να μη θυμίσω εκτιμήσεις για το τι θα κάνει η ΟΥΕΦΑ με τον Ολυμπιακό, πότε θα είναι έτοιμο το γήπεδο της ΑΕΚ, τι θα δώσει στον ΠΑΟΚ ο Μπερμπάτοφ κτλ. Για να μην παρεξηγηθώ τονίζω ότι έχω γράψει χειρότερα.</p>
<p><strong>Σπάνιο </strong><br />Δεν υπάρχουν «αναμάρτητοι» που να μπορούν να γίνονται κριτές της αισθητικής μιας εφημερίδας: τουλάχιστον δεν μπορούν να το κάνουν, ενώ συστεγάζονται με όσους πουλάνε καφριλίκι. Η SportDay έχει πολλά να διορθώσει, αλλά καφριλίκι δεν πουλάει: δεν είναι και λίγο. Και η άποψή της δεν εξαρτάται από κανέναν, πράγμα που στον καιρό μας είναι πραγματικά σπάνιο.</p>
<p>Πηγή: SportDay</p>
</div>