Πρόκειται αναμφισβήτητα για μία από τις κορυφαίες θεατρικές παραστάσεις αυτής της χρονιάς. “Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα” του Γιουτζήν Ο’ Νιλ ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά και ο Χρήστος Μήτσης, κριτικός κινηματογράφου του “Αθηνοράματος” αφήνει για λίγο τις σκοτεινές αίθουσες και μας μιλά για την παράσταση που παρακολούθησε και τον εντυπωσίασε.
“Θεωρώ ότι είναι μία από τις παραστάσεις της χρονιάς και δικαίως, καθώς είναι μια πραγματικά εντυπωσιακή δουλειά, καταρχάς ως προς τον τρόπο που παρουσιάζεται αυτό το κλασικό έργο. Αποτελεί μεταγραφή της Ορέστειας του Αισχύλου στον Αμερικανικό Νότο και είναι γραμμένο στα τέλη της δεκαετίας του ’20, αρχές δεκαετίας του ’30 από τον Αμερικανό Γιουτζήν Ο Νηλ. Μεταφέρει την ιστορία αμέσως μετά το τέλος του αμερικανικού εμφυλίου σε μια οικογένεια που περνάει μέσα από τα ίδια πάθη, τα ίδια προβλήματα, τα ίδια εγκλήματα και τις ίδιες ενοχές. Η Ηλέκτρα είναι η πρωταγωνίστρια σε αυτή την ιστορία, η οποία δείχνει πως το κακό, η μοίρα μπορεί να καθορίσει τη ζωή αυτών των αριστοκρατών”.
“Είναι πολύ πρωτότυπη και πολύ ευρηματική η σκηνοθεσία του Χουβαρδά. Το βασικό του εύρημα είναι ότι υπάρχουν 4 θεατές τους οποίους υποδύονται 4 ηθοποιοί. Το έργο ξεκινάει, μάλιστα, μέσα από τους θεατές. Σηκώνονται και ανεβαίνουν στη σκηνή και παρακολουθούν το έργο την ώρα που παίζεται. Υπάρχει, επίσης, πολύ ωραία χρήση της κάμερας: οι “θεατές” κινηματογραφούν με τα κινητά τους τηλέφωνα αυτά που βλέπουμε. Είναι ένα πολύ ωραίο παιχνίδι πάνω στο τι σήμαινε πριν από 80 χρόνια αυτή η τραγωδία και πώς την βλέπουμε εμείς σήμερα στην εποχή της εικόνας, τι σημαίνει όταν περνάει ο χρόνος από ένα γραπτό κείμενο. Επίσης, υπάρχει ένα καταπληκτικό επιτελείο ηθοποιών: Μαρία Πρωτόπαπα, Καρυοφιλιά Καραμπέτη, Ακύλας Καραζήσης, Θέμις Μπαζάκα, Χρήστος Λούλης. Μου άρεσαν ιδιαίτερα η Καραμπέτη και η Μπαζάκα είναι καταπληκτικές στους ρόλους τους. Η Θέμις Μπαζάκα υποδύεται μία θεατή και δίνει μία κωδική νότη, ενώ η Καρυοφιλιά Καραμπέτη έχει μια καταπληκτική ερμηνεία, πολύ βαθιά, πολύ συγκινητική”.
“Η παράσταση μας δείχνει πώς αυτές οι αρχετυπικές ιστορίες του Αισχύλου που μας μοιάζουν πια τόσο απόμακρες στην πραγματικότητα είναι πάθη ανθρώπινα που βασανίζουν τους ανθρώπους αιώνια-γι αυτό είναι και σπουδαίες οι αρχαίες τραγωδίες. Είναι τόσο ζωντανό και τόσο διαχρονικό όλο αυτό που νομίζω ότι μας αφορά όλους”.
info
Το έργο παρουσιάζεται στο Εθνικό Θέατρο (Κεντρική Σκηνή) Αγ. Κωνσταντίνου 22-24, Κέντρο, Ομόνοια. (2105288170)
