Ξεφυλλίζοντας παλιά περιοδικά συναντήσαμε μια συνέντευξη της αγαπημένης μας ερμηνεύτριας Δήμητρας Γαλάνη στον Νίκο Μωραίτη. Θυμάται μερικές από τις πιο σημαντικές στιγμές της καριέρας της. Θελήσαμε να ταξιδέψουμε μαζί σας σε αυτές.
1η στιγμή: Ε΄γυμνασίου. Συνάντηση με τον Δήμο Μούτση σε φιλικό σπίτι. Του τραγουδώ επηρεασμένη από το ύφος του Νέου Κύματος. «Θέλω να τραγουδήσεις πιο δυνατά» μου λέει. Τραγουδάω ένα δικό του, το «Στου Προφήτη Ηλία τα σοκάκια». Αμέσως μου λέει ότι θα συμμετάσχω στο δίσκο του «Ένα χαμόγελο». Οι στίχοι, του Νίκου Γκάτσου.
1η στιγμή: Ο Χατζιδάκις στο Λονδίνο ακούει τον πρώτο αυτόν δίσκο με τη φωνή μου. Αποφασίζει να συμμετάσχω στην «Επιστροφή». Λαμβάνω το γράμμα της ζωής μου. Μου γράφει ότι το να τραγουδήσω στην καινούρια δουλειά του είναι ένας από τους όρους που έθεσε στην εταιρεία.
2η στιγμή: Ηχογραφήσεις της «Επιστροφής» υπό το άγρυπνο βλέμμα του Νίκου Γκάτσου. Σιγά σιγά τον γνωρίζω καλύτερα. Αποκτώ το προνόμιο να παρίσταμαι στις συζητήσεις με τους φίλους του. Ένας πολύ μεγάλος ποιητής, μια τεράστια προσωπικότητα. Πατούσε στη γη και την ίδια στιγμή ήταν συνδεδεμένος με το σύμπαν.
3η στιγμή: Συναυλία με τον Ξαρχάκο γύρω στο ’70. Δίπλα στον Μπιθικώτση και τον Κόκκοτα. Από τις πρώτες συναυλίες για μένα. Ο κόσμος ενθουσιασμένος. Στο φινάλε, καθώς υποκλινόμαστε, ο Μπιθικώτσης με σπρώχνει μπροστά στη σκηνή λέγοντάς μου: «Για σένα είναι αυτό». Η γενναιοδωρία του, φωτεινό παράδειγμα και οδηγός ζωής για μένα.
4η στιγμή: Περίοδος σύγχυσης. Μου βγαίνει η «δύσκολη εφηβεία». Αφήνομαι στα χέρια συνεργατών, οι οποίοι -όχι από πρόθεση, αλλά από διαφορετική άποψη- με οδηγούν σε ένα ρεπερτόριο διαφορετικό από αυτό που ήθελα. Μου αποδίδεται ο χαρακτηρισμός της «αισθαντικής τραγουδίστριας»! Τι σημαίνει αυτό; Φρίκη… δεν πειράζει. Για όσα λάθη έγιναν τελικά ευθύνομαι εγώ. Αλλά και για όσα καλά έγιναν ευθύνομαι πάλι εγώ.
5η στιγμή: Βασίλης Τσιτσάνης. Ξαφνικό τηλεφώνημα. Μου λέει να τραγουδήσω τραγούδια του. Ενθουσιάζομαι και από την άλλη ξαφνιάζομαι. «Μεγάλη μου τιμή» του λέω «θα τα καταφέρω;». «Είσαι λαϊκή τραγουδίστρια και δεν το έχεις καταλάβει» μου απαντά. «Ακρογιαλιές, δειλινά». Αργότερα το «Σκοπευτήριο», τραγούδια του σε πρώτη εκτέλεση.
6η στιγμή: Επιστροφή του Χατζιδάκι στην Ελλάδα και η «Αθανασία», ο πρώτος δίσκος που συμμετέχω παρουσία του. Με καλεί στο σπίτι του. Μου παίζει τα τραγούδια. Μαγεύομαι και του ζητάω να ψάξουμε τους τόνους που θα τα τραγουδήσω. Μου ανακοινώνει ότι θα τα τραγουδήσω πάνω σε ήδη ηχογραφημένες ορχήστρες! Ήξερε τόσο καλά τι ήθελε! Στο στούντιο μου «επιτρέπει» να πω μόνο μια φορά τα τραγούδια. Τα κρατάει έτσι, χωρίς διορθώσεις.
7η στιγμή: «Τα τραγούδια της χθεσινής μέρας» με τη Χαρούλα. Ηχογραφούνται αυτοσχέδια στο στούντιο της Columbia. Δοκιμάζουμε ό,τι μας έρχεται. Γελάμε, κλαίμε, λέμε ο καθένας τα δικά του. Καταθέτουμε ψυχή και αγάπη, όπως κάνουν δυο καλές φίλες. Ο δίσκος έχει τεράστια εμπορική επιτυχία. Όταν αργότερα η εταιρεία μάς ζητάει να το επαναλάβουμε, αντιδρούμε. Αυτά τα πράγματα γίνονται μόνο μια φορά…
8η στιγμή: Αρχές του ’80, αδιέξοδο εμφανίσεων. Φεύγω από την Ελλάδα και εγκαθίσταμαι στο Παρίσι για δύο χρόνια. Εκεί συναντιέμαι με τον Μίκη Θεοδωράκη. Με καλεί στο σπίτι του και μου παίζει μια σειρά υπέροχα τραγούδια. Μόλις τελειώνει μου λέει ότι είναι για μένα. Είναι οι «Χαιρετισμοί».
9η στιγμή: «Κανονικά». Σταμάτης Κραουνάκης – Λίνα Νικολακοπούλου. Σχεδόν απόλυτη χρήση ηλεκτρονικών μέσων, πρωτοφανής για την εποχή. Αργότερα «ανακαλύφθηκε» ο δίσκος. Πολλοί νέοι άνθρωποι μου έχουν πει ότι αυτός ήταν η αφορμή για να ακούσουν ελληνική μουσική.
10η στιγμή: Διατάραξη της σχέσης με τους μεγάλους δημιουργούς. «Απαγορεύσεις» με αιτία τη διαμάχη για τα πνευματικά δικαιώματα. Για ένα διάστημα ο Χατζιδάκις είναι «θυμωμένος» μαζί μου. Μου το δείχνει με κάθε τρόπο. Μου μιλάει στον πληθυντικό! Ο Διονύσης Σαββόπουλος αναλαμβάνει να μας τα «φτιάξει». Δείπνο στο σπίτι του. Κατάληξη με εμένα να έχω πάρει την κιθάρα και τον Σαββόπουλο να λέει: «Κύριε Χατζιδάκι, να επιτρέψουμε στη Δήμητρα να πει ένα τραγουδάκι σας;».
11η στιγμή: Σε ρόλο συνθέτη. Πρώτο δείγμα, τα τραγούδια «Χειροκρότημα» και «Δικαίωμα» σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου. Διστάζω να τα τραγουδήσω εγώ. Τα δίνω στην Άλκηστη Πρωτοψάλτη. Παίρνουν όμορφο δρόμο. Ανοίγομαι σε κάτι που αγαπώ. Γράφω για τις φωνές του Μανώλη Λιδάκη, του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, της Αναστασίας Μουτσάτσου, του Χρήστου Δάντη, του Κώστα Μακεδόνα… αφορμή και οι άλλες φωνές για να γράψω τραγούδια.
12η στιγμή: 1999, καλοκαιρινό βράδυ στην Πνύκα. Πρώτη παρουσίαση του «Μεγάλου ερωτικού» του Μ. Χατζιδάκι ενώπιον κοινού. Ακούγεται απίστευτο! Με το Μουσικό Σύνολο «Μάνος Χατζιδάκις» και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη στον ανδρικό ρόλο. Για μία νύχτα, που δεν αποτυπώθηκε ηχητικά. Γιατί κάτι τέτοιες στιγμές δε γράφονται ούτε ηχογραφούνται. Διατηρούνται νέες στη μνήμη.
