Η μοναξιά μετά από το χωρισμό: Τρόποι αντιμετώπισης

<p style="text-align: justify;">Αναγνώστριά μας ρωτά: <br /><span>Χώρισα μετά απο 9χρόνια. Είμαι άνεργη δεν έχω φίλους είχα επαναπαυτεί στη σχέση και χάθηκαν όλοι μου οι φίλοι στην πορεία αφού δεν βρισκόμασταν εκτός απο μια και μοναδικήπου μένει όμως σε άλλη πόλη χιλιόμετρα μακριά και είναι αδύνατο να βρισκόμαστε σε καθημερινή βάση.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Μένω μόνη μου στο σπίτι 24 ώρες το 24ωροχωρίς να υπάρχει η δυνατότητα παρέα χρήματα να μπορώ να πάω κάπουσε κάποιον ψυχολόγο πχ ή να συμμετέχω κάπου γυμναστήριο πχ ή χορευτικό και τόσες άλλες δραστηριότητες για να ξεφύγω απο όλο αυτόνα εκτονώνεται ένα κομμάτι μου ή να γνωρίσω κόσμο να με βοηθήσει να ξανακάνω κύκλο με αποτέλεσμα το μυαλό μου να μην ξεφεύγεινα γυρνά γύρω απο τα ίδια και τα ίδια</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Τον σκέφτομαι συνέχεια όλα τον θυμιζουν οπου και να πάω οτι και να κάνω οτι και να δω εχει να κανει μ αυτον και με αναμνησεις του παρελθοντος. Μέσα απο απειρες σκεψεις καταληγω στο τελος να ρίχνω το φταίξιμο μόνο σε μένα κατηγορώ συνεχώς τον εαυτό μου παροτι δεν έφταιγα μόνο εγώ για το χωρισμό και η λέξη που επικρατεί είναι ένα τεράστιο AN…</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Αισθάνομαι τον εαυτό μου σα να μάχεται καθημερινά και ασταμάτητα ένα αόρατο τέρας Εχω εξουθενωθεί δεν βρίσκω λύση δεν ξέρω τι άλλο να κάνω κι αν έχει μείνει κάτι άλλο να κάνω. Αισθάνομαι οτι μέρα με τη μέρα καταστρέφεται η ζωή μου κι οτι μένω απλά αμέτοχη και σιωπηλή θεατής καθώς ο καιρός περνάει. Ενώ όλα γύρω μου τρέχουν άνθρωποι χαίρονται χαμογελάνε έχουν μια δραστήρια ζωη, γεμάτη, ευτυχισμένη, ζουν για να κάνουν πράγματα ενώ εγώ είναι σα να ΜΗ ΖΩ</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Σα να περιμένω απλά να ρθεί κάποια στιγμή το τέλος όπως οι γιαγιάδες στα 100 τους που δεν έχουν άλλη επιλογή. Ψαχνω απεγνωσμένα για μια δουλειά που όπως λέτε κι εσείς παραπάνω θα με βοηθούσε να ξεφύγω τελείως και θα έλυνε πολλά προβλήματατο ξέρω έχω επίγνωση αλλά δυστυχώς τίποτα στον ορίζοντα και εκεί. Τι θα συμβουλεύατε έναν τέτοιον άνθρωπο που αντιμετωπίζει τέτοια προβλήματα να κάνει για να προχωρήσει παρακάτω; Πως να ξεφύγω; Τι άλλο να κάνω; Βοηθήστε με</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </span></p>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Είναι μεγάλη η σχέση από την οποία βγήκατε και ίσως τώρα είναι η φάση που πρέπει να σταματήσετε να συγκρίνετε το τί κάνετε εσείς με το τί κάνουν οι άλλοι ("χαίρονται", "ζουν τη ζωή τους"). Η κοινωνικότητα μέσα σε μια σχέση μεγάλη σαν τη δική σας είναι κάτι που αλλάζει με τον καιρό. Φυσικό είναι να αποτελεί από τις πρώτες σκέψεις ο άνθρωπος με τον οποίο κανονίζετε μια έξοδο να είναι ο σύντροφός σας. Τώρα πρέπει να θυμηθείτε πως κάνατε τα πράγματα πιο πριν. Δεν είναι εύκολο αυτό αλλά δεν είναι και βαρετό από την άλλη να μένετε τόσο μόνη; Μη κατηγορείτε τον εαυτό σας και γι'αυτό. Καλό είναι να ακούσετε το συναίσθημά σας. Μάχεστε ένα μεγάλο τέρας. Το τέρας είναι μέσα στο μυαλό, οι αναμνήσεις, οι συνήθειες ως τώρα… Δεν είναι εύκολο να ξεκινήσετε κάτι καινούργιο. Χρειάζεται μεν προσπάθεια όμως χρειάζεται και πριν απ' αυτό κάποιος χρόνος να συνειδητοποιήσετε τι σας συμβαίνει. Να το χωνέψετε. Να λυπηθείτε γι'αυτό. Η δουλειά βοηθάει όταν ήδη υπάρχει. Όταν ψάχνετε και δε βρίσκετε ματαιώνεστε ακόμα περισσότερο. Νιώθετε πολλαπλάσια απόρριψη. Αυτό δεν είναι ρεαλιστικό. Αναζητήστε τους δικούς σας ανθρώπους. Μιλήστε μαζί τους. Μιλήστε σε κάποιον για τη θέση σας. Συζητήστε όσο αντέχετε τη σχέση σας, τον τρόπο που χωρίσατε. Μη μένετε μόνη σ'αυτή τη δύσκολη στιγμή. Όταν νιώθετε πως δε μπορείτε να κάνετε τίποτα είναι βοηθητικό να έχετε κάποιον να σας παρακινήσει. </div>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα