<p style="text-align: justify;">Η δέσμευση αποτελούσε το κύριο χαρακτηριστικό των γάμων στο παρελθόν. Ο γάμος αποτελούσε δέσμευση ζωής. Το διαζύγιο αποτελούσε ένα σπάνιο γεγονός, που δικαιολογείτο μόνο σε πολύ ακραίες καταστάσεις και συνοδευόταν από την κοινωνική απαξίωση.</p>
<p style="text-align: justify;">Η δέσμευση ήταν πολύ σημαντικός παράγοντας στις τότε συνθήκες, επειδή επέτρεπε την ύπαρξη σταθερών οικογενειακών δομών, που συντελούσαν στην αναγκαία κοινωνική σταθερότητα.</p>
<p style="text-align: justify;">Η υποχρεωτική αυτή δέσμευση διασφάλιζε την σταθερότητα, αλλά όχι αναγκαστικά και την ποιότητα του γάμου. Οι σύζυγοι δεν χώριζαν, αλλά αυτό δεν σήμαινε αναγκαστικά ότι αγαπιόντουσαν. Εκτός από εκείνους τους συζύγους που διά βήκαν την κοινή τους ζωή με αμοιβαίο σεβασμό, δεν ήσαν λίγες οι περιπτώσεις συζύγων που έζησαν μαζί για δεκαετίες, αλλά που στο τέλος της ζωής τους εκσφενδόνιζαν απαξιωτικές εκφράσεις που περιείχαν  συσσωρευμένη πίκρα, οργή και απόρριψη.</p>
<p style="text-align: justify;">Η κατάσταση αυτή έκανε πολλούς γονείς, που είχαν βιώσει την δέσμευση στον γάμο ως ισόβια δεσμά, να σπρώχνουν άμεσα ή έμμεσα, λεκτικά ή εξωλεκτικά, συνειδητά ή ασυνείδητα, τα παιδιά τους στην απομάκρυνση από κάθε μορφής δέσμευση, ή τουλάχιστον στην αναβολή της δέσμευσης κατά το δυνατόν για αργότερα.</p>
<p style="text-align: justify;">Τα καθόλου αστεία πειράγματα στους μελλόνυμφους, που περιείχαν συναισθήματα οίκτου για την απώλεια της ελευθερίας, εκεί είχαν την βάση τους.</p>
<p style="text-align: justify;">Ανεξαρτήτως από την ευρέως κυκλοφορούσα άποψη ότι κάποιοι φιλελεύθεροι ήσαν αυτοί που αμφισβήτησαν τον γάμο ως σημαντική αξία για τη ζωή των ανθρώπων, οι ουσιαστικοί πολέμιοι του γάμου υπήρξαν οι συντηρητικοί άνθρωποι. Συκοφάντησαν τον γάμο με το να τον αποξενώσουν από την ευφροσύνη, την χαρά και την καθημερινή εορτή που δικαιούται, συν τοις άλλοις, να είναι. Τον ταύτισαν με το καταπιεστικό καθήκον, την διαρκή εξουθενωτι-κή θυσία και την ισοπεδωμένη καθημερινή ρουτίνα.</p>
<p style="text-align: justify;">Παιδιά αυτών των γονιών είναι εκείνα που διακηρύσσουν ότι «Εγώ δεν παντρεύομαι». Εξ άλλου ένας νέος γιατί να θέλει να παντρευτεί, όταν έχει ακούσει χιλιάδες αναστεναγμούς να συνοδεύουν τις αναφορές των γονιών στον δικό τους γάμο; Γιατί να θέλει να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια, όταν έχει ακούσει τις πικρές «ευχές» από τους γονείς του: «Σου εύχομαι να κάνεις και εσύ παιδιά, για να )εις τι έχω τραβήξει!».</p>
<p style="text-align: justify;">Η δυσκολία στη δέσμευση μοιάζει να αποτελεί ιυνήθη διάγνωση σε ανθρώπους που ζουν αλλεπάλληλες σεξουαλικές σχέσεις και, όταν έρθει η στιγμηή για να επισημοποιηθεί η σχέση, τότε αναζητούν αφορμές για να εξαφανιστούν.</p>
<p style="text-align: justify;">Στην δική μας οπτική, το πρόβλημα των ανθρώπων αυτών δεν έγκειται στη δυσκολία δέσμευσης, αλλά στην αφόρητη και ισοπεδωτική δέσμευση που πολλές φορές έχουν με την πατρική οικογένεια και με το επιβαρυμμένο προσωπικό παρελθόν τους.</p>
<p style="text-align: justify;">Είναι τότε που κάποιες μητέρες βρίσκουν ελαττώματα πάσης μορφής στις κοπέλες που διεκδικούν αξιόμαχα τους γιους τους. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που επεμβαίνουν άμεσα ή έμμεσα για να «σώσουν» το παιδί τους από την επιβολή μιας συντρόφου που θεωρούν ότι προσπαθεί να τον «τυλίξει». Ανακαλύπτουν δε όλες τις αρετές της προηγούμενης σχέσης του παιδιού τους, ξεχνώντας ότι εκείνες την είχαν διαλύσει.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι νέοι άνθρωποι που δυσκολεύονται να δεσμευθούν σε συντροφικές σχέσεις, δεν είναι οι ελεύθεροι άνθρωποι, αλλά τα δεσμευμένα παιδιά των πατρικών τους οικογενειών. Τους επιτρέπεται το ερωτικό παιγνίδι που θα τους χαλαρώσει, αλλά όχι ο γάμος που θα τους απομακρύνει από τον γονιό.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι γονείς ισχυρίζονται ότι το παιδί τους πρέπει να παντρευτεί, αλλα ταυτόχρονα δεν διανοούνται ότι μπορεί να απομακρυνθεί και να χάσουν την αποκλειστικότητα του. Στα πλαίσια ενός διπλού μηνύματος, λεκτικά υποστηρίζουν ότι το παιδί τους οφείλει να παντρευτεί, στην πραγματικότητα όμως υπονομεύουν κάθε σχέση που τείνει να οδηγηθεί σε σοβαρή σχέση ζωής.</p>
<p style="text-align: justify;">Μια χήρα μητέρα προσπαθούσε να πεισει τον 37χρονο γιο της να παντρευτεί επαναλαμβανοντας ότι ο γάμος είναι ο σημαντικός σκοπος της ζωης, ενώ ταυτόχρονα του ελεγε «Εσυ πρεπει να παντρευτείς και να μην νοιαστείς για μενα, που θα πεθάνω αμέσως μετά, αφού η ζωή μου δεν θα έχει πια κανένα νόημα. Εξ άλλου πάντοτε θυσιαζόμουνα για σένα!».</p>
<p style="text-align: justify;">Γυναίκες που ανέθρεψαν μόνες τα παιδιά τους στα πλαίσια μιας προαποφασισμένης μονογονεϊκής οικογένειας, μιας χηρείας, ενός κακοποιητικού διαζυγίου ή μιας ανύπαρκτης συζυγίας, ασυνείδητα τείνουν να δυσκολεύονται στην αυτονόμηση των παιδιών τους και στην δημιουργία μιας σοβαρής σχέσης, που θα τα απομάκρυνε από εκείνες.</p>
<p style="text-align: justify;">Η εκβιαστική δέσμευση νέων αντρών και γυναικών με τους γονείς τους οδηγεί στην καλλιέργεια ένοχων εγκατάλειψης των γονιών, όταν σκέφτονται για το δικό τους μέλλον. Ταυτόχρονα όμως δέχονται, ανταποδοτικά, τις καταιγιστικές φροντίδες των γονιών στη διαχείριση της καθημερινότητας. Αξιοι άνθρωποι στον επαγγελματικό και κοινωνικό χώρο μεταλλάσσονται σε αδύναμα μωράκια, ανεπαρκή να συγυρίσουν τον προσωπικό τους χώρο. να βάλουν ένα πλυντήριο ρούχων ή να μαγειρέψουν ένα στοιχειώδες φαγητό.</p>
<p style="text-align: justify;">Η εμπειρία απο το αγροτικο μου σε ενα απομακρυσμένο ορεινό χωριό, με υπέροχους. ηλικιωμένους στην πλειονότητα κατοίκους. ήταν καταλυτική. Είχα φτάσει στο σημείο να γνωρίζω ποια γυναίκα θα αρρωστήσει και θα με καλέσει εκτάκτως! Προηγουμένως, όμως. ο ταζιτζής του χωριού με είχε πληροφορήσει για την επικείμενη αναχώρηση του ενήλικου παιδιού της που την είχε επισκεφτεί. Η έκτακτη ασθένεια θα παρέτεινε αναγκαστικά την παρουσία του κοντά της. Δεν επρόκειτο για συνειδητή προσποίηση, αλλά για ασυνείδητη αντίδράση στην επικείμενη απώλεια.</p>
<p style="text-align: justify;">Αντίστοιχα εμπόδια τίθενται και σε νέες γυναίκες από τους γονείς τους που, με ένα αρρωστημένο τρόπο, προσπαθούν να τις κρατήσουν για πάντα κοντά τους, ώστε να τους φροντίζουν. Γονείς ενηλίκων νέων γυναικών ανησυχούν υπερβολικά για την έξοδό τους, πλάθοντας φανταστικούς καταστροφικούς κινδύνους ή καταγράφοντας κάθε άντρα που τις προσεγγίζει ως επικίνδυνο… </p>
<p style="text-align: justify;"><span>Κείμενο του ψυχοθεραπευτή Δημήτρη Καραγιάννη  </span></p>
<p>Απόσπασμα από το βιβλίο η Έρωτας ή Τίποτα. Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Αρμός για την ευγενική παραχώρηση του υλικού </p>
<p style="text-align: justify;"><a href="http://adserver.adtech.de/?adlink/1370/5923974/0/170/AdId=-3;BnId=0;itime=136421878;key=key1%2Bkey2%2Bkey3%2Bkey4;" target="_blank"><img src="http://aka-cdn-ns.adtech.de/images/AT170_300x250_4.gif" alt="AdTech Ad" width="1" height="1" border="0" /></a></p>