Επείγουσα αντισύλληψη: με ή χωρίς συνταγή;
Αν και εδώ και αρκετά χρόνια το χάπι της επόμενης ημέρας χορηγείται στις περισσότερες χώρες χωρίς συνταγή ιατρού, υπάρχουν ακόμα ρήτρες που επιτρέπουν στους φαρμακοποιούς να αρνηθούν τη χορήγηση του φαρμάκου χωρίς συνταγή, για ηθικούς, ή θρησκευτικούς λόγους.
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Θ.Παλλαντζάς, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, συνεργάτης του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών.
Πιο συγκεκριμένα, στο Ηνωμένο βασίλειο και στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας η επείγουσα αντισύλληψη χορηγείται χωρίς συνταγή από το 2001 και το 2011 αντίστοιχα, αλλά ωστόσο προβλέπονται ρήτρες που επιτρέπουν στους φαρμακοποιούς που δε συμφωνούν σε επίπεδο ηθικής και συνείδησης να αρνούνται τη παροχή της, παραπέμποντας τις γυναίκες σε εναλλακτικούς φορείς παροχής.
Φαίνεται όμως, ότι το χάπι της επόμενης ημέρας έχει γίνει αντικείμενο νομικών αντιπαραθέσεων. Οι πολέμιοί του ισχυρίζονται ότι η παροχή του είναι λανθασμένη, σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση όμως, αγνοείται η αρχή της αυτονομίας του ασθενούς, η οποία είναι θεμελιώδης στη σύγχρονη ιατρική πρακτική και ο ισχυρός αντίλογος υπενθυμίζει ότι δεν μπορεί κανείς τα αρνείται τη διεκπεραίωση πρακτικών ρουτίνας του επαγγέλματος που έχει επιλέξει να κάνει. Όσοι μάλιστα διαφωνούν ρητά με τους αντιρρησίες φαρμακοποιούς, αναφέρουν πως αυτό που στην πραγματικότητα απαιτούν όσοι αρνούνται τη χορήγηση του χαπιού χωρίς συνταγή, είναι το δικαίωμα της άσκησης ενός βέτο απέναντι στην ελευθερία του άλλου, καθώς και στην εφαρμογή μιας δημόσιας πολιτικής.
Όπως προαναφέρθηκε, σύμφωνα με τις τρέχουσες ρυθμίσεις, οι φαρμακοποιοί που αρνούνται την παροχή του χαπιού της επόμενης ημέρας οφείλουν να παραπέμψουν τη γυναίκα. Το γεγονός ότι παραπέμπουν και δεν χορηγούν οι ίδιοι το χάπι μπορεί να καθησυχάζει τη συνείδηση τους, τι γίνεται όμως με το επαγγελματικό τους καθήκον απέναντι στον ασθενή;
Τι γίνεται εάν η επόμενη πηγή διάθεσης της επείγουσας αντισύλληψης δεν είναι προσβάσιμη μέσα τις επόμενες 72 ώρες, οπότε και λήγει το χρονικό περιθώριο μέσα στο οποίο η επείγουσα αντισύλληψη είναι αποτελεσματική;
Αυτό είναι κάτι που η ισχύουσα νομοθεσία δε φαίνεται να έχει προβλέψει και οι ειδικοί αναφέρουν ότι το ισχύον σύστημα είναι ανεπαρκές. τόσο αναφορικά με τους αντιρρησίες συνείδησης, όσο και με τους ρυθμιστικούς φορείς. Είναι σημαντικό οι ρυθμίσεις σχετικά με τη διάθεση της επείγουσας αντισύλληψης να έχουν καθολική εφαρμογή.
Υποστηρίζεται μάλιστα σθεναρά, ότι είτε όλοι οι φαρμακοποιοί θα πρέπει να διαθέτουν την επείγουσα αντισύλληψη και να την παρέχουν σε όλους τους ασθενείς που πληρούν τα κλινικά κριτήρια, είτε οι φαρμακοποιοί που ενίστανται , θα αρνούνται όχι μόνο τη διάθεση του χαπιού της επόμενης μέρας, αλλά και την παραπομπή της γυναίκας σε έναν εναλλακτικό φορέα παροχής.
