Τι νιώθει η γυναίκα την ώρα που… έρχεται σε οργασμό;

17/08/2019
Ομάδα Σύνταξης
Γυναίκα, Σεξ

Συνήθως ο γυναικείος οργασμός θεωρείται μια εμπειρία υπέρτατης απόλαυσης με ιδιαίτερα έντονα αισθήματα, που συχνά περιγράφονται ως σπασμοί στην περιοχή της πυέλου (περιοχή της λεκάνης).

Ωστόσο, μια μελέτη (King) που επεδίωξε να περιγράψει την εμπειρία του οργασμού 500 γυναικών ανέδειξε μια διαφορετική εικόνα από αυτήν που έως σήμερα είχαμε.

Γράφει η ψυχολόγος υγείας Εύη Κυράνα

Οι ερευνητές έδωσαν σε κάθε γυναίκα μια σειρά από επιθετικούς προσδιορισμούς του αισθήματος που νιώθουν κατά τον οργασμό, όπως παλλόμενη, αναβλύζουσα, ικανοποιητική, χαλαρωτική, ευφορία, έξαψη, τρυφερότητα, αίσθημα σπασμών.

Κατόπιν, τους ζήτησαν να αξιολογήσουν την πιο πρόσφατη εμπειρία οργασμού με τον σύντροφό τους, δηλώνοντας την ένταση με την οποία αισθάνθηκαν τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Το ίδιο ζητήθηκε να κάνουν και για τον οργασμό που αισθάνθηκαν κατά την τελευταία αυτοϊκανοποίηση.

Οι 4 κατηγορίες του οργασμού

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, διαπιστώθηκαν 4 κατηγορίες οργασμού στο σεξ με σύντροφο και μια επιπλέον κατηγορία που περιέγραφε τον οργασμό κατά την αυτοϊκανοποίηση. Αυτές οι 4 έχουν ως εξής:

Οργασμός με υψηλό αίσθημα ευχαρίστησης και έντονα σωματικά αισθήματα, π.χ. παλμοί, σπασμοί κ.λπ.
Οργασμός με υψηλό αίσθημα ευχαρίστησης και μέτριας έντασης σωματικά αισθήματα.
Οργασμός με μέτριο αίσθημα ευχαρίστησης και χαμηλής έντασης σωματικά αισθήματα.
Oργασμός με χαμηλό αίσθημα ευχαρίστησης και χαμηλής έντασης σωματικά αισθήματα.

Είναι καλύτερη η αυτοϊκανοποίηση;

Όσον αφορά στον οργασμό κατά την αυτοϊκανοποίηση, χαρακτηρίζονταν από λιγότερα σωματικά αισθήματα, αλλά περισσότερο ευχάριστα.

Φαίνεται από τα παραπάνω ότι το αίσθημα του οργασμού δεν είναι πάντα το ίδιο, ούτε περιγράφεται ως «υπέρτατη απόλαυση» πάντα. Μάλιστα, η αυτοϊκανοποίηση είναι- σε κάποιες περιπτώσεις- καλύτερη από ό,τι στον οργασμό που προκαλείται με τον σύντροφο.

Εύη Κυράνα
Ψυχολόγος υγείας
Επιστημονική συνεργάτιδα του Κέντρου Σεξουαλικής και Αναπαραγωγικής Υγείας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Ινστιτούτου Ουρολογικών Παθήσεων