Όταν ο άνδρας σου σε προσβάλλει μπροστά σε φίλους

<p style="text-align: justify;">Σ' όλα αυτά τα χρόνια που δουλεύω, πολλά ζευγάρια έχουν έρθει να με συμβουλευτούν γιατί αντιμετωπίζουν προβλήματα αντιπαραθέσεων. Σε ένα ζευγάρι η γυναίκα είπε ότι έχει βαρεθεί να την κατακρίνει ο άνδρας της, ειδικά επειδή δεν μιλάει πολύ όταν βρίσκονται με παρέα.</p>
<p style="text-align: justify;">Κείμενο του ψυχοθεραπευτή Alon Gratch</p>
<p style="text-align: justify;">«Όπως όταν βγαίνουμε έξω με φίλους», λέει. «Είμαι τύπος που μ' αρέσει περισσότερο ν' ακούω. Και βέβαια κάνω και ερωτήσεις – κι όταν νιώθω περισσότερο άνετα, μιλάω και για τον εαυτό μου. Αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί τον ενοχλεί. Εμένα δεν θα με πείραζε αν εκείνος δεν μιλούσε. Πάντα μου λέει ότι θα πρέπει να μιλάω περισσότερο, και αυτό με εκνευρίζει. Οι φίλοι μας δεν πιστεύουν ότι δεν μιλάω. Και το χειρότερο είναι ότι αρχίζω να τον πιστεύω και να νομίζω ότι κάτι δεν πάει καλά μ' εμένα, κι ότι θα πρέπει να μιλάω περισσότερο. Έχει συμβεί όμως και όταν μιλάω και πω κάτι στραβό κατά τη γνώμη του να με προσβάλλει μπροστά στους γνωστούς μας ή να μου τη λέει…"</p>
<p style="text-align: justify;">Και συνεχίζει: «Το άλλο που μ' εκνευρίζει είναι, ότι, όταν βγαίνουμε έξω θέλει να φοράω ένα συγκεκριμένο τύπο ρούχων. Δεν θα με πείραζε μια στις τόσες να το κάνω για το χατήρι του, αλλά αυτός επιμένει συνέχεια και φορτικά. Με κάνει και νιώθω τόσο άσχημα για τον εαυτό μου… Μου φέρνει στην επιφάνεια όλες μου τις ανασφάλειες για το σώμα μου και για το αν είμαι ελκυστική ή όχι. Γιατί δεν μπορεί να με δεχτεί όπως είμαι;».</p>
<p style="text-align: justify;">Σ' αυτό το σημείο σταματά. Κι ο άνδρας της, κατακόκκινος απ' το θυμό, προσπαθεί να χαμογελάσει. «Τα διαστρεβλώνεις τα πράγματα, παραδέξου το», της είπε. Και παίρνοντας το λογικό του ύφος, εξήγησε: «Είναι αλήθεια ότι δεν μιλάει καθόλου με τους φίλους μας. Πιστεύω ότι αυτό κάνει τους άλλους να μην αισθάνονται άνετα». «Οι φίλοι μου δεν νιώθουν έτσι», τον διακόπτει θυμωμένα αυτή. «Οι φίλοι σου δεν πρόκειται να στο πουν αν δεν νιώθουν άνετα – έτσι δεν είναι;», ανταποδίδει εκείνος. «Αλλά, ας ξεχάσουμε τους φίλους σου», και ετοιμάζεται για την τελική επίθεση. «Νομίζω ότι μ' αυτό τον τρόπο γίνεσαι αγενής, και βαρετή  μου θυμίζεις τη μάνα σου»,</p>
<p style="text-align: justify;">Σ' αυτό το σημείο, είναι φανερό ότι η γυναίκα είναι πολύ θυμωμένη. Αλλά καταφέρνει να συγκροτηθεί, ενώ εκείνος συνεχίζει: «Και σ' ό,τι αφορά στα ρούχα – θα μπορούσες να διδαχτείς απ' τη μητέρα σου. Ντύνεται τόσο κομψά που όλοι την εκθειάζουν για το ντύσιμό της. Γιατί είναι κακό να θέλω να είσαι ελκυστική;», και γυρίζει σε μένα: «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι τόσο ευαίσθητη και αμυντική». Της απευθύνεται ξανά: «Γιατί νιώθεις ότι σε κατακρίνω; Απλά σου προτείνω κάτι, Ή πες ότι απλά το κάνεις για μένα – τι κακό έχει αυτό;».</p>
<p style="text-align: justify;">Υπάρχουν δύο βασικά σημεία σ' αυτό το διάλογο. Όταν ο άνδρας φέρνει ανάμεσά τους τη μητέρα, γνωρίζουμε ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει. Γίνεται επίτηδες κακός, πατώντας τα κουμπιά της γυναίκας του, ώστε να την ταπεινώσει. Αλλά για ποιό λόγο; Γ ιατί χρειάζεται να οδηγήσει τη συζήτηση στο ότι είναι ντροπαλή και λιγομίλητη όπως η μητέρα της; Με μεγάλη έκπληξη, ανακαλύπτουμε ότι όταν αυτός ο άνδρας ήταν παιδί δεν μιλούσε πολύ. Στα τέσσερα του, οι γονείς του τον πήγαν σε ψυχολόγο επειδή δεν μιλούσε. Ο ψυχολόγος είπε ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα, απλά ήταν ένα ήσυχο παιδί. Αυτή η εσωστρέφειά του ήταν εμφανής καθ' όλη τη διάρκεια της εφηβείας, και μόνο όταν πήγε στο κολέγιο και συνειδητοποίησε ότι είναι αρκετά έξυπνος άρχισε να μιλάει πιο εύκολα. Τελικά, έφτασε στο αντίθετο άκρο και έγινε τρομερά εξωστρεφής και ομιλητικός. Αλλά στη γυναίκα του έβλεπε την εσωστρέφεια της παιδικής τους ηλικίας – κάτι που απέρριπτε.</p>
<p style="text-align: justify;">Έτσι, για να γενικεύσουμε, όταν ένας άνδρας γίνεται κακός, υπάρχουν πιθανότητες ότι προσπαθεί ν' αρνηθεί τα δικά του συναισθήματα ντροπής και ανεπάρκειας.</p>
<p style="text-align: justify;">Το δεύτερο σημαντικό σημείο του προηγούμενου διαλόγου, είναι ότι ο άνδρας αυτός ζητούσε στη γυναίκα του να ντύνεται γι' αυτόν. Υποπτευόμαστε ότι κάτω απ' αυτό που ζητάει κρύβεται η ανάγκη του, όχι να φαίνεται η γυναίκα του εμφανίσιμη, αλλά εκείνος. Βασιζόμενος στην ως τώρα ανάλυση που έχω κάνει, ίσως να φανταστείτε ότι αυτός ο άνδρας ήταν ατημέλητος, και κυκλοφορούσε μ' έναν λεκέ από καφέ πάνω στη γραβάτα..</p>
<p style="text-align: justify;">Αντιθετως όμως, ήταν εμφανίσιμος και καλοντυμένος. Τότε γιατί είχε την ανάγκη, να τον αντιπροσωπεύει η γυναίκα του στην αισθητική;</p>
<p style="text-align: justify;">Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η διαδικασία άρνησης και προβολής της ροπής, δεν είναι τόσο απλή, ή συμμετρική, όσο υπαινίχθηκα. Στο παραπάνω ζευγάρι, ο άνδρας δεν ένιωθε αρνητικά για την εξωτερική του εμφάνιση, αλλά για το βιογραφικό του. Μεγάλωσε σε μια πλούσια γειτονιά, όμως, σε αντίθεση με τους φίλους του, πήγε σε δημόσιο σχολείο, πίσης, αν και τα είχε καταφέρει στην καριέρα του, δεν ήταν ένας πολύ πετυχημένος επαγγελματίας. Όπως αντιλαμβάνεστε, συνειδητοποίησα ότι ντρεπόταν γι' αυτό απ' τη σιωπή του και τις υπεκφυγές του: Όταν κατέγραψα το ιστορικό του σε κάποια συνεδρία, παρατήρησα ότι κατά τη διήγησή του, δεν μίλησε και πολύ για τα χρόνια στο κολέγιο. Προσπαθώντας επίσης ν' απαντήσει σε μια ερώτηση που δεν έκανα, έδωσε από μόνος του μια αμυντική εξήγηση για ποιό λόγο δεν έκανε μεταπτυχιακά.</p>
<p style="text-align: justify;">Έτσι λοιπόν, αυτός ο άνδρας ντρεπόταν που δεν ήταν τόσο μορφωμένος, όσο πίστευε ότι έπρεπε. Και μέσα στην προσπάθειά του ν' αποφύγει αυτά τα συναισθήματα, τα πρόβαλε στην εξωτερική εμφάνιση της γυναίκας του, και περίμενε από εκείνη να του δώσει την κοινωνική θέση που αναζητούσε. Δυστυχώς, αυτή η δυναμική λειτουργεί συχνά στα ζευγάρια που δίνουν έμφαση στην κοινωνική θέση. Ο λόγος είναι ότι οι άνδρες είναι πιο πιθανόν να νιώθουν ντροπή για προβλήματα που έχουν σχέση με την εργασία τους, παρά για την εξωτερική τους εμφάνιση.</p>
<p> Aπόσπασμα από το βιβλίο Αν μιλούσαν οι άνδρες. Ευχαριστούμε για την ευγενική παραχώρηση του υλικού τις εκδόσεις Θυμάρι </p>

Σχετικά άρθρα