<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Θέατρο Πορεία</span><br /> <br /><span style="font-size: medium;"> Αντον Τσέχωφ</span><br /> <br /><span style="font-size: medium;"> ΤΡΕΙΣ ΑΔΕΡΦΕΣ</span><br /> <br /><span style="font-size: medium;"> Σκηνοθεσία-Δραματουργία</span><br /><span style="font-size: medium;"> ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΑΡΛΟΟΥ</span><br /> <br /><span style="font-size: medium;"> Ο χρόνος δουλεύει υπέρ του στο Θεατρο. Μιλάω γιά τον Δημήτρη Ταρλοου που σε μιά εποχή που όλοι πασχίζουν να φτάσουν αυτομάτως, αυτός με την υπομονή που διακρίνει τον αληθινό καλλιτέχνη, ακολουθεί τον δρόμο που μόνος, με τα ιδια του τα χέρια ανοίγει. Ο Ταρλοου, το εχω ξαναγράψει, γιά μένα είναι από τους λίγους ανθρωπους που κάνει θέατρο γιατί εχει προσωπικό όραμα, εχει στόχο και δεν τον χάνει από τα μάτια του. Πριν πω οτιδήποτε άλλο για το έργο του Τσέχωφ και τους συντελεστές θελω να σημειώσω το σημαντικότερο της παράστασης, όπως το είδα εγώ και το έζησα σαν θεατής. Σπάνια μου συμβαίνει αλλά μου συνέβη σε αυτή την παρασταση: ένιωσα να βιώνω τον χρόνο, την πλήξη των ηρώων, ένιωσα κι εγώ μέρος του δωματίου που είναι η σκηνή, τις αντιφάσεις και τις διαφορες των ηρώων, τα αδιέξοδα και την απελπισία που οδηγει στα μοιραία λάθη, τις ανεπανόρθωτες αποφάσεις απόγνωσης που μας οδηγουν στη γνώση ότι τιποτα δεν μας αποθεώνει όταν αφηνόμαστε στην καρδια μας, μόνο στα τυφλά συναισθήματά μας. Γιά να φτάσουμε το στόχο είναι απαραίτητη η επιβολή ενός ελέγχου στον άγνωστο εαυτό μας, στο υποσυνείδητο που κατευθύνει χωρις να μας ρωτάει. Σε αυτή την παρασταση έπιασα τον εαυτό μου να θέλει να μπει στη δράση, να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων, να επέμβει, να πω δυό λόγια άλλοτε στην Ολγα και άλλες φορές στο αυτί της Μαρίας και της Ειρήνης. Αυτο γιά μένα συνιστά καλό θέατρο. Σε ανεβάζει στη σκηνή και σε κάνει μέρος της δράσης. Συμμετέχεις στη δράση όπως στη ζωή. Το θέατρο σε μαθαίνει να ζεις, άρα να σκέφτεσαι και να δρας και να δρας χωρίς να σκέφτεσαι! Γιατί όσο είναι απαραίτητο το ένα είναι και το άλλο απαραίτητο στη ζωή.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.culturenow.gr/contentfiles_2014/theatro/3-adelfes-poreia.jpg" alt="" width="600" height="400" /><br /> <br /><span style="font-size: medium;"> Ο Τσέχωφ και οι «Τρεις Αδελφές», ερευνούν τα ανείπωτα που καθορίζουν τις ανθρώπινες συμπεριφορές, αυτά που είναι τις περισσότερες φορές κάτω από τις φανερές ανεξήγητες αντιδράσεις. Ο Τσεχωφ μαγικά μας βάζει στην κουζίνα των σχέσεων. Χωρίς ο λόγος του να υποδεικνύει, αποκαλύπτει την επιρροή των κοινωνικων συμβάσεων στις αποφάσεις ζωής του καθενός μας, την δυναμη επιρροής του όποιου ηθικού κωδικα και του πολιτισμού της συναναστροφής στις αποφάσεις μας. Έξοχο εργο, τόσο αρχαίο όσο επίκαιρο! </span></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.kontranews.gr/sites/default/files/field/image/%CE%9F%CE%B9%20%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CF%81%CF%86%CE%AD%CF%82%202.jpg" alt="" width="600" height="400" /></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.sinwebradio.com/images/Articles_per_year/2016/January/2131/IMG_5007.JPG" alt="" width="500" height="333" /><br /> <br /><span style="font-size: medium;"> Η απόδοση στα ελληνικά _ευστοχος ο χαρακτηρισμός από τον ερμηνευτή_και η δραματουργική επεξεργασία ευρηματική, χωρίς να χάνει την πίστη της στο αρχικό κείμενο και την πρόθεση του συγγραφέα.</span><br /> <br /><span style="font-size: medium;"> Η σκηνοθεσία το σημαντικότερο πλεονέκτημα της παραστασης. Νιώθεις οτι όλα γίνονται σε ρέοντα χρόνο κι ας υπάρχουν τα χρονικά άλματα. Το εντυπωσιακό σε αυτή την παρασταση είναι οτι σκηνοθετικά πέτυχε το τρικ του θεατρου να μη φαινεται και να νοιωθεις οτι ζεις κι όχι ότι βλέπεις πως είναι να ζεις! Για μένα ίσως η πιό ποιοτική στιγμή του σκηνοθέτη Δημήτρη Ταρλοου στο θέατρο.</span><br /> <br /><span style="font-size: medium;"> Τα σκηνικά και τα κουστούμια της Ελένης Μανωλοπούλου, είναι μια κρυφή παρτιτουρα πάνω στην οποία πατάει και πετάει ο λόγος, χωρίς να σε ξεγελάει οπτικά και να χάνεις το νόημα. Στην αρχή παραξενεύεσαι: γιατί αυτο το ντηζάιν στα έπιπλα; Στη συνέχεια εξοικειώνεσαι και νιώθεις ότι μόνο πάνω σε ένα τέτοιο καναπέ θα μπορούσε να ξαπλώσει το άβολο της πλήξης.</span><br /> <br /><span style="font-size: medium;"> Οι φωτισμοί του Αλέκου Αναστασιου όριζαν την δράση και μεταμόρφωναν κάθε φορά τον χωρο κι αυτό είναι ένα βασικό ζητούμενο.</span><br /> <br /><span style="font-size: medium;"> Τωρα οι ρόλοι-ηρωες του Τσεχωφ ευτύχησαν… Εξαιρετικές και οι τρεις αδελφές. Παπαληγουρα, Αϊδίνη, Παππά, δίνουν σκυτάλη η μιά στην αλλη το ταλέντο τους και το αποτέλεσμα ένα μοναδικό συνολο. </span><br /><span style="font-size: medium;"> Κανενας από τους ηθοποιούς δεν υστέρησε και κανένας δεν διεκδίκησε την διακριση του χτυπώντας το συνολο.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="http://www.infokids.gr/wp-content/uploads/2016/01/IMG_4988.jpg" alt="" width="600" height="400" /><br /> <br /><span style="font-size: medium;"> Με άλλα λόγια, παράσταση εξαιρετική που δεν πρέπει να χάσετε. Η μεγαλη διαρκεια δεν είναι σε αυτή την παρασταση ντεζαβαντάζ. Αντιθέτως είναι το πλεονέκτημά της.  </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Θανάσης Λάλας</span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><strong>ΥΠΟΘΕΣΗ</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ο Αντόν Τσέχωφ έγραψε τις Τρεις αδερφές -ένα έργο για την προσδοκία- το 1901, στο γύρισμα του 20^ου αιώνα. Ο ίδιος ο συγγραφέας χαρακτηρίζει το έργο του «κωμωδία» και τους χαρακτήρες του «μπουφόνους», καθώς φέρνει κάθε έναν από αυτούς, κάθε τους ελπίδα, κάθε τους αγωνία, αντιμέτωπους με την πραγματικότητα, όπως αυτή σμιλεύεται αμείλικτα από τον χρόνο.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Τα τέσσερα παιδιά ενός μορφωμένου στρατιωτικού, οι τρεις κόρες του και ο μοναχογιός του, «ξεμένουν» μετά τον θάνατό του στον τόπο της τελευταίας του μετάθεσης, σε μια απομακρυσμένη και μονότονη πόλη της ρωσικής επαρχίας. Ο στενός πυρήνας της οικογένειας και των στρατιωτικών φίλων τους λειτουργεί ως μια «νησίδα πολιτισμού» για τα αδέλφια και διατηρεί ζωντανή την ελπίδα της επιστροφής στην ιδανική πόλη των παιδικών του χρόνων, τη Μόσχα. Ωστόσο, η μικρή, ιδιότυπη κοινότητά τους φυλλορροεί μέσα στον χρόνο και την πραγματικότητα συμπαρασύροντας κάθε προσδοκία.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ο Δημήτρης Τάρλοου μας εξ-οικειώνει με το έργο με μια δραματουργία-έκπληξη, που αν και «μικραίνει» τις χιλιομετρικές αποστάσεις, τονίζει την απόσταση από τον εαυτό, από το μέλλον και το παρελθόν. Όπως σημειώνει και ο ίδιος: <em>«Σ' αυτή τη σπουδή για το πέρασμα του χρόνου οι χαρακτήρες βρίσκονται να ζουν την δικιά τους δυστοπία αναζητώντας την ουτοπία μιας Ιθάκης.»</em></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><strong>ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Απόδοση – Δραματουργία: <strong>Δημήτρης Τάρλοου</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Σκηνοθεσία: <strong>Δημήτρης Τάρλοου</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Συνεργάτις Δραματουργός: <strong>Έρι Κύργια</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Σκηνικά – Κοστούμια: <strong>Ελένη Μανωλοπούλου</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Μουσική: <strong>Άγγελος Τριανταφύλλου</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Φωτισμοί: <strong>Αλέκος Αναστασίου</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Κίνηση: <strong>Κορίνα Κόκκαλη</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Βοηθοί σκηνοθέτη: <strong>Δήμητρα Κουτσοκώστα, Ελένη Μιχαηλίδου, Λίνα Σταυροπούλου</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Βοηθοί σκηνογράφου: <strong>Τίνα Τζόκα, Νόρα Δεληδήμου</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><strong><img src="http://www.koolnews.gr/wp-content/uploads/2015/12/treis-aderfes-650.jpg" alt="" width="600" height="411" /></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> </span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Διανομή:</span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Πρόζοροφ Ανδρέας: <strong>Λαέρτης Μαλκότσης</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ναταλία: <strong>Μαριάννα Δημητρίου</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Όλγα: <strong>Αλεξάνδρα Αϊδίνη</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Μαρία: <strong>Ιωάννα Παππά</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ειρήνη: <strong>Λένα Παπαληγούρα</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Κουλίγκιν Θόδωρος: <strong>Κώστας Κορωναίος</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Βερσίνιν Αλέξανδρος: <strong>Γιάννης Νταλιάνης</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Τούζενμπαχ: <strong>Παντελής Δεντάκης</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Σολιόνι: <strong>Δημήτρης Μπίτος</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Τσεμπουτίκιν: <strong>Γιώργος Μπινιάρης</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Φεντότικ: <strong>Πάρις Θωμόπουλος</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ροντέ: <strong>Βασίλης Παναγιωτόπουλος</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Φεραπόντ: <strong>Χάρης Τσιτσάκης</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Ανφίσα: <strong>Μαριέττα Σγουρδαίου</strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: medium;">Ημέρες &amp; ώρες παραστάσεων</span></strong></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Από 19 Φεβρουαρίου 2016 (εναλλασσόμενο ρεπερτόριο με τη "Μιράντα" &amp; τη "Μεγάλη Χίμαιρα"): <strong>Τετάρτη 19:00, Πέμπτη 21:00, Παρασκευή 21:00, Σάββατο 20:30, Κυριακή 20:30</strong>.</span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Τιμές Εισιτηρίων: <strong>Τετάρτη</strong> γενική είσοδος (λαϊκή) <strong>15</strong> ευρώ, <strong>Πέμπτη έως Κυριακή</strong>: κανονικό <strong>20</strong> ευρώ, senior (άνω των 65): <strong>17</strong> ευρώ, φοιτητικό, νεανικό (κάτω των 22), ανέργων: <strong>14</strong> ευρώ.</span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;">Διάρκεια: <strong>180</strong> λεπτά, με διάλειμμα.</span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><strong><br /></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> </span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><strong><br style="font-size: medium;" /></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"> </span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><strong><br /> </strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: medium;"><strong><em><br /></em></strong></span></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>