Όταν η μαμά έχει διαταραχές διατροφής: Οι δυσκολίες και τι γίνεται με το παιδί

<div style="text-align: justify;">Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής δεν αφορούν μόνο το θηλυκό γένος, ούτε μόνο την εφηβική ηλικία. Ακόμα και αν κάποιος έχει περάσει από το στάδιο της θεραπείας, το θέμα της διατροφής δε θα πάψει να εμφανίζει κάποια δυσκολία. Ιδιαίτερα αν ο ρόλος του στη ζωή τον φέρνει σε διαρκή επαφή με το φαγητό, όπως είναι για παράδειγμα ο ρόλος ενός γονιού που είναι υπεύθυνος για την προετοιμασία του φαγητού της οικογένειας.</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Από την εκπαιδευτική συμβουλευτική ψυχολόγο Δρ. Καλλιόπη Εμμανουηλίδου</div>
<div style="text-align: justify;">Σε αυτό το ποστ μεταφράζω ένα όμορφο άρθρο το οποίο πραγματεύεται τη δυσκολία του να είσαι γονιός με διατροφική διαταραχή:  <br /><br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div><em>Οι μητέρες με διαταραχές πρόσληψης τροφής αντιμετωπίζουν συγκεκριμένες και καθημερινές προκλήσεις στη θεραπεία τους, επειδή έχουν την ευθύνη για το φαγητό των παιδιών τους. Πολλά από αυτά που έχουν γραφτεί, πολλές από τις έρευνες που γίνονται και μεγάλο μέρος της συζήτησης μεταξύ επαγγελματιών εξακολουθεί και περιστρέφεται γύρω από τους εφήβους και τα μικρότερα παιδιά. Είναι σημαντικό να εξετάζουμε τις ανάγκες των παιδιών, φυσικά, αλλά οι ενήλικες πάσχοντες έχουν παραμεληθεί εδώ και πολύ καιρό. </em></div>
</div>
<div style="text-align: justify;"><em>Δουλεύω με γυναίκες με διαταραχές πρόσληψης τροφής στο γραφείο μου για περισσότερα από 20 χρόνια. Η καθεμιά από αυτές έχει νιώσει απομονωμένη, μόνη και έχει αισθανθεί ντροπή για το πρόβλημά της. Εκείνες που είναι μητέρες έχουν αναλάβει την ευθύνη της διατροφής των παιδιών τους. </em></div>
<div style="text-align: justify;"><em><br /></em></div>
<div style="text-align: justify;"><em>Οι προκλήσεις που δέχονται οι γυναίκες που βρίσκονται σε θεραπευτική διαδικασία δεν είναι οι ίδιες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά- ιδίως όταν πρόκειται για την <strong>προετοιμασία του φαγητού για τις ίδιες και για τις οικογένειές τους. </strong></em></div>
<div style="text-align: justify;"><em><br /></em></div>
<div style="text-align: justify;"><em>Πωπω! Τα παιδιά πρέπει να τρώνε καλής ποιότητας φαγητό σε καθημερινή βάση. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν για το φαγητό, για τους καλούς τρόπους στο τραπέζι, για τη διαφορά ανάμεσα στο γεύμα και το κολατσιό, τη διαφορά ανάμεσα στο γεύμα και το επιδόρπιο, τη διαφορά ανάμεσα στα καθημερινά γεύματα και τις ειδικές περιστάσεις. Και έχουν πολύ ισχυρές απόψεις σχετικά με την υφή και το χρώμα των φαγητών. Μερικά δεν τρώνε κρέας. Μερικά δεν τρώνε πράσινα λαχανικά. Μερικά ζούνε μόνο με τυρί- τοστ, τυράκια σε σχήμα κλωστής, πίτσα- τη στιγμή που άλλοι γονείς ανησυχούν υπερβολικά ότι τα παιδιά δεν παίρνουν αρκετό σίδηρο αλλά τουλάχιστον χαίρονται ότι τα παιδιά τους τρώνε έστω κάτι. </em></div>
<div style="text-align: justify;"><em><br /></em></div>
<div style="text-align: justify;"><em>Και τι γίνεται με τα γενέθλια και τους παιδότοπους, με όλα αυτά τα σνακ και τα γλυκά που προσφέρονται; Τι γίνεται όταν κάθε μέρα πρέπει να γεμίζουμε το τάπερ με φαγητό που θα φάει το παιδί μας; Αυτό είναι μια δυσκολία για όλους τους γονείς. Για μια μητέρα όμως που πάσχει από κάποια διαταραχή πρόσληψης τροφής, αυτά δεν είναι απλώς μια πρόκληση. <strong>Χρειάζεται διαρκές θάρρος καθ'όλη τη διάρκεια της ημέρας, καθώς διαρκώς συναντά καταστάσεις που πυροδοτούν το δικό της πρόβλημα, ενώ παράλληλα πρέπει να παρέχει την τροφή και τη θρέψη για τα παιδιά της.</strong></em><br /><br /><em>Δώστε σας παρακαλώ στον εαυτό σας λίγο χώρο. Ναι, μαγειρέψτε ωραία γεύματα για τον εαυτό σας, αλλά κρατήστε τα απλά. Ένας ατμομάγειρας ή ρυζοπαρασκευαστής θα μπορούσε να γίνει καλός σας φίλος- μέσα σε λίγα λεπτά μπορείτε να έχετε έναν συνδυασμό ρυζιού και λαχανικών. Προσθέστε τις αγαπημένες σας σάλτσες και βότανα για ποικιλία. Προσθέστε λίγη προτεΐνη δίπλα στο πιάτο σας ή προσθέστε την στο ρύζι. Δώστε ποικιλία ανάλογα με το τι είναι της εποχής και τι σας φαίνεται καλό. </em><br /><br /><em>Μπορείτε να αναπτύξετε έναν τρόπο να νιώθετε ασφάλεια στη διατροφή σας, καθώς αποκτάτε μια ρουτίνα καθημερινότητας προσφέροντας στον εαυτό σας μια απλή και καλή διατροφή ταυτόχρονα καθώς αντιμετωπίζετε τα καπρίτσια και την ανάπτυξη γευστικών προτιμήσεων των παιδιών. Δε χρειάζεται να βάλετε τον εαυτό στη δύσκολη θέση να τρώτε ό,τι έμεινα στο πιάτο τους ή ό,τι έμεινε στην κατσαρόλα, επειδή τα παιδιά μετάνιωσαν για κάτι. Δε χρειάζεται να κάθεστε να σκέφτεστε τι θα είναι το καλύτερο γεύμα ή σνακ για αυτά, και μετά να υποχρεώνεστε να το φάτε μόνοι σας. Ούτε χρειάζεται να καταπιέσετε τον εαυτό σας και να μη φάτε τίποτα. </em><br /><em><br /></em><em>Καθώς τα παιδιά είναι μικρά, ακόμα αναπτύσσουν τις γεύσεις τους και την επίγνωση των διάφορων βρώσιμων ειδών. Δε χρειάζεται να μπείτε σε αγώνες ελέγχου μαζί με τα παιδιά, ούτε χρειάζεται να πυροδοτείται η δική σας δυσκολία από την διαρκή πρόκληση των γευμάτων και των σνακ κατά τη διάρκεια της μέρας (μέρος της θεραπείας από διαταραχές πρόσληψης τροφής είναι το να μάθετε να ανέχεστε την απογοήτευση και την ανυπομονησία- αυτές οι καταστάσεις είναι άβολες αλλά δε χρειάζεται να θρέφουν τη διαταραχή). </em><br /><br /><em>Αν έχετε ένα αξιόπιστο πρόγραμμα για να θρέφετε τον εαυτό σας, μπορείτε να γίνεται πιο υπομονετικοί με τα παιδιά σας. Μπορείτε να θέσετε λογικές ισορροπίες γι' αυτά, ώστε να τα θρέφετε ποιοτικά και δημιουργικά, αφού φροντίζετε καλά και τον εαυτό σας. Εξερευνήστε βιβλία μαγειρικής για πιο σύνθετες συνταγές και για να το διασκεδάσετε και για να δώσετε ποικιλία στη διατροφή όλων σας. Αλλά δώστε στον εαυτό σας μερικά βασικά εργαλεία, ώστε με απλά φαγητά να μπορείτε να προετοιμάσετεωραία γεύματα και να τρώτε καλά σε καθημερινή βάση. Δύο πράγματα χρειάζονται για εσάς και για τα παιδιά σας: καλοσύνη και απλότητα. </em></div>

Σχετικά άρθρα