<p style="text-align: justify;">Ένα συχνό ερώτημα που απασχολεί τους περισσότερους γονείς είναι η συναισθηματική φόρτιση που βιώνει το παιδί όταν τους αποχωρίζεται και τι μπορούν να κάνουν οι ίδιοι. Αυτό η φυσιολογική συμπεριφορά, ονομάζεται άγχος αποχωρισμού και εμφανίζεται αρχικά στα βρέφη (7-9 μηνών) και κορυφώνεται στα νήπια (18μηνών -2.5 ετών).</p>
<p style="text-align: justify;">Είναι από τα πρώτα συμπεριφορικά ορόσημα, όπως μας εξηγεί ο κ. Στέλιος Μαντούδης, Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής και πολλές φορές συνεχίζεται και στα μεγαλύτερα νήπια, κάτι το οποίο όμως παύει να είναι φυσιολογικό.  </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Ποια είναι τα πιο συνηθισμένα αίτια;</strong><br />• Δυσκολεύονται να κοιμηθούν μόνα τους τη νύχτα<br />• Όταν χάσουν από το οπτικό τους πεδίο τους γονείς, ανησυχούν<br />• Όταν επισκέπτονται έναν καινούργιο χώρο χρειάζονται ή πολύ χρόνο να προσαρμοστούν ή είναι συνεχώς σκαρφαλωμένα στους γονείς<br />• Γραπώνονται από τη μητέρα τους όταν καταλάβουν ότι ετοιμάζεται να φύγει και κλαίνε<br />• Αρνούνται να κοιμηθούν εκτός σπιτιού (π.χ. σε κάποιο σπίτι φίλου, στη γιαγιά κλπ)<br />• Κλαίει στον παιδικό σταθμό και αρνείται να πάει<br />• Μπορεί να έχουν έντονους εφιάλτες οι οποίοι σχετίζονται με παραμύθια που μπορεί να έχουν ενεργοποιήσει το άγχος τους<br /><br /><strong>Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;</strong><br />• Φροντίστε το παιδί σας να νιώθει ασφαλή στο περιβάλλον που μεγαλώνει<br />• Κοινωνικοποιήστε το παιδί και κάντε το να νιώθει ασφαλή και με άλλους ανθρώπους εκτός από τους γονείς<br />• Ποτέ δεν χρησιμοποιούμε εκφράσεις όπως «η μαμά θα φύγει αν δεν είσαι καλό παιδί»<br />• Προετοιμάζετε το, προτού κάνετε κάποια αλλαγή στο πρόγραμμα σας π.χ. αύριο προέκυψε μία δουλειά και θα λείψω λίγες ώρες από το σπίτι<br />• Επιβεβαιώνετε του, κάθε φορά που φεύγετε από το σπίτι, πως θα επιστρέψετε<br />• Κερδίστε την εμπιστοσύνη του και μη φεύγετε κρυφά από το σπίτι, χωρίς να το ενημερώνετε</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Συμβουλή Ειδικού:</strong><br />Συνήθως το άγχος αποχωρισμού σε μικρές ηλικίες είναι αναμενόμενο, ως ένα βαθμό και έχει να κάνει και με τη δική μας συμπεριφορά. Πρέπει να δίνουμε τη δυνατότητα στο παιδί να αυτονομηθεί. Σε μεγαλύτερα παιδιά μπορεί να προκληθεί μετά από ένα στρεσογόνο συμβάν όπως είναι η απώλεια ενός συγγενούς, αλλαγή οικείας κλπ. Εάν παρατηρήσετε ότι το παιδί σας εμφανίζει άγχος αποχωρισμού σε έντονο βαθμό και δυσκολεύεται να το ξεπεράσει καθώς μεγαλώνει, τότε είναι προτιμότερο να απευθυνθείτε σε ένα Αναπτυξιακό Κέντρο για αξιολόγηση.</p>