Αρθρίτιδα: 8 μύθοι για τη νόσο με τα 100 πρόσωπα

<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Η φλεγμονή σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις που είθισται να αποκαλείται αρθρίτιδα δεν είναι μία νόσος αλλά σχεδόν 100, για αυτό έχει μεγάλη σημασία οι πάσχοντες να απευθύνονται στον ρευματολόγο γιατρό για να γίνεται σωστή διάγνωση.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">Παρότι όμως είναι εξαιρετικά συχνή, επικρατούν πολλοί μύθοι για αυτήν. Ο ρευματολόγος Δημήτρης Κασίμος, γενικός αρχίατρος του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών, ξεδιαλύνει μερικούς από τους πιο συνηθισμένους.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><strong>* Η αρθρίτιδα χρειάζεται ακινησία.</strong> Ανεξάρτητα από το είδος της αρθρίτιδας, αυτό ισχύει μόνο όταν ο ασθενής βρίσκεται σε φάση οξέος πόνου. Σε όλες τις άλλες περιστάσεις το σημαντικό είναι να μην αφήνει τη δυσκαμψία να τον ακινητοποιεί. Επομένως, είναι απαραίτητη η λογική κίνηση και η άσκηση.</span><br /><span style="color: #000000;"> </span><br /><span style="color: #000000;">Ιδανικά συνιστώνται κολύμπι (κατά προτίμηση πρόσθιο) και περπάτημα σε ίσιο έδαφος (όχι ανηφόρες και κατηφόρες) για την αρθρίτιδα στα πόδια. Για τα χέρια, συνιστώνται κολύμπι και σουηδική γυμναστική (λ.χ. εκτάσεις, ανατάσεις), όχι ασκήσεις με βάρη. Η άσκηση συνιστάται τουλάχιστον μέρα παρά μέρα (το ιδανικό είναι καθημερινά), επί μισή ώρα κάθε φορά.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><strong>* Για να μειωθεί ο πόνος χρειάζονται κρύες κομπρέσες.</strong> Αυτό δεν ισχύει για το 85%-90% των ασθενών, οι οποίοι ανακουφίζονται με τα θερμά επιθέματα. Αν κάποιος δεν βρίσκει ανακούφιση με αυτά, τότε μπορεί να δοκιμάσει τα ψυχρά. Με όποιο είδος κι αν δει βελτίωση, μπορεί να τα χρησιμοποιεί ελεύθερα.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><strong>* Η καλύτερη θεραπεία είναι τα αντιφλεγμονώδη</strong>. Αυτό θα το καθορίσει ο γιατρός. Η παρατεταμένη λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων από το στόμα χωρίς ιατρική συνταγή αντενδείκνυται ρητώς, διότι μπορεί να προκαλέσουν πρόβλημα στο στομάχι ή/και στο ήπαρ, ενώ ειδικά στους ηλικιωμένους (ιδίως άνω των 70 ετών) ορισμένα μπορεί να ανεβάσουν την πίεση οπότε αυξάνουν και τον κίνδυνο για έμφραγμα ή εγκεφαλικό. </span><br /><br /><span style="color: #000000;">Επομένως όποιος παίρνει αντιφλεγμονώδη χάπια από μόνος του, πρέπει να συμβουλευτεί γιατρό. Αντιθέτως, η μακροχρόνια λήψη απλών παυσίπονων όπως η παρακεταμόλη είναι ασφαλής και ενδείκνυται, εφόσον βεβαίως καταπραΰνει τον πόνο του ασθενούς.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;">*<strong> Οι αντιφλεγμονώδεις αλοιφές μπορεί να χρησιμοποιούνται ελεύθερα</strong>. Και αυτές είναι φάρμακα και πρέπει να χρησιμοποιούνται σε συγκεκριμένες ποσότητες (ορίζονται στο φύλλο οδηγιών χρήσεως) και μόνο τοπικά. </span><br /><br /><span style="color: #000000;">Αν ο ασθενής αλείψει μεγάλη έκταση του σώματος, αυξάνεται η απορρόφηση και τα επίπεδα του φαρμάκου στην κυκλοφορία του αίματος και έτσι ο κίνδυνος εμφάνισης παρενεργειών.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><strong>* Ορισμένα συμπληρώματα «σταματούν» τη νόσο.</strong> Ορισμένα συμπληρώματα από το στόμα (θειϊκή χονδροϊτίνη, θειϊκή γλυκοζαμίνη, ωμέγα-3 λιπαρά οξέα) και ουσίες για τοπική επάλειψη (καψαϊκίνη) μειώνουν τον πόνο σε μερικούς ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα, σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Αμερικανικής και της Ευρωπαϊκής Ρευματολογικής Εταιρείας. </span><br /><br /><span style="color: #000000;">Ωστόσο δεν αναστέλλουν την αρθρίτιδα ούτε ωφελούν τους πάσχοντες από άλλες μορφές της νόσου.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><strong>* Η υγρασία προκαλεί αρθρίτιδα</strong>. Η υγρασία δεν προκαλεί αρθρίτιδα. Απλώς επιδεινώνει τα συμπτώματα του πόνου στις αρθρώσεις, αλλά είναι μόνο ένας από τους συμβάλλοντες παράγοντες.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><strong>* Η διατροφή δεν παίζει ρόλο.</strong> Αντιθέτως, μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην εκδήλωση ορισμένων μορφών (λ.χ. ουρική αρθρίτιδα) και να επιδεινώσει άλλες (π.χ. οστεοαρθρίτιδα) όταν οδηγεί στην παχυσαρκία. Είναι επίσης επαρκώς τεκμηριωμένο ότι η μεσογειακή διατροφή δρα ευεργετικά στις μη αυτοάνοσες μορφές αρθρίτιδας (π.χ. ουρική αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα), κυρίως χάρη στο ελαιόλαδο, τα πλούσια σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα τρόφιμα (κυρίως τα ψάρια και τα ιχθυέλαια) και τα λαχανικά. </span><br /><br /><span style="color: #000000;">Ακόμα και κάποια που παραδοσιακά θεωρούνται επιβαρυντικά (π.χ. πατάτες, μελιτζάνες, πιπεριές, ντομάτες) φαίνεται ότι στην πραγματικότητα μπορεί να ασκήσουν ωφέλιμη δράση.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: #000000;"><strong>* Το κότσι οφείλεται στην ηλικία.</strong> Το κότσι είναι οστεοαρθρίτιδα στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού και δεν οφείλεται τόσο στην ηλικία (ή στην κληρονομικότητα όπως νομίζουν πολλοί), όσο στα στενά, ψηλοτάκουνα παπούτσια.</span><br /><br /><span style="color: #000000;"><strong>Συμβουλή<br /><br /></strong>Αν πονάτε σε μία άρθρωση επί περισσότερο από 2-3 εβδομάδες, συμβουλευθείτε έναν γιατρό. Το ίδιο και αν έχετε αρθρίτιδα, και τον τελευταίο καιρό σας ξυπνάει ο πόνος το βράδυ και δεν ανταποκρίνεται στα παυσίπονα.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><br /><br /><span style="color: #000000;"><em>Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Ένθετο Υγεία</em></span></p>

Σχετικά άρθρα