Όλοι μας κρύβουμε μέσα μας νευρώσεις: πώς εντοπίζονται;

<p style="text-align: justify;"><strong>Άραγε είμαστε όλοι νευρωσικοί;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Σίγουρα ναι, αν εννοούμε ότι λίγο-πολύ είμαστε όλοι αγχώδεις. Υπ’ όψη ότι άγχος και επιθετικότητα χαρακτηρίζουν όλα τα έμβια όντα. Πριν επικεντρωθούμε όμως στα είδη των αγχωδών διαταραχών, ας αφουγκραστούμε, κατ’ αρχήν προσεκτικά, τη…</p>
<p style="text-align: justify;" align="center"> <strong><em>γλώσσα των συναισθημάτων</em></strong>.</p>
<p style="text-align: justify;">Η δυσκολία ορισμού του συναισθήματος οφείλεται στην πολυπλοκότητα της ίδιας του της φύσης. Ως <strong><em>συναίσθημα</em></strong><em> </em>ορίζεται κατά βάση το υποκειμενικό βίωμα που αισθάνεται το άτομο σε συνδυασμό με τις συγκεκριμένες σκέψεις που προηγήθηκαν αυτού ή δημιουργήθηκαν από αυτό, τις βιοψυχοκοινωνικές παραμέτρους που το χαρακτηρίζουν καθώς και το σύνολο των προτροπών για επικείμενη δράση που κατευθύνεται από το ίδιο.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι ερευνητές των επιστημών του ανθρώπου εξακολουθούν να διαφωνούν ως προς το ποιες «οικογένειες» συναισθημάτων θεωρούνται πρωταρχικές για το ανθρώπινο είδος και ποιες αποχρώσεις συμπληρώνουν το συναισθηματικό φάσμα. Ο Paul Eckman , του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο στην Καλιφόρνια, διατυπώνει την  άποψη ότι τα τέσσερα βασικά συναισθήματα, <strong><em>φόβος, θλίψη, απόλαυση</em></strong>, <strong><em>θυμός </em></strong>συμπληρούμενα από την <strong><em>αγάπη, ντροπή – ενοχή</em></strong>, απεικονίζονται με μεγάλη ακρίβεια σε πρωτόγονους αυτόχθονες (aborigines) όμως Όμως Γουινέας, οι οποίοι ζουν σε απομονωμένες φυλές, βρίσκονται στη Λίθινη εποχή από την άποψη του τεχνικού Πολιτισμού, δεν χρησιμοποιούν καν γραφή και δεν έχουν μολυνθεί από την ηλεκτρονική τεχνολογία του σύγχρονου δυτικού κόσμου.</p>
<p style="text-align: justify;">Το συναίσθημα του <strong><em>φόβου </em></strong>έχει μελετηθεί ιδιαίτερα από ψυχοφυσιολογική άποψη. Σε σχέση με αυτό έχει αναγνωριστεί ο σημαντικός ρόλος του αμυγδαλοειδούς πυρήνα στον εγκέφαλο ως συστήματος συναγερμού. Ο συνεχώς εντεινόμενος φόβος, για παράδειγμα, έχει μια ουσιώδη αποστολή: περισσότερο από κάθε άλλο συναίσθημα αποτελεί βασικό συστατικό επιβίωσης. Το πρόβλημα όμως εποχής όμως είναι ότι στην καθημερινή όμως ζωή εμφανίζονται πολλοί και αδικαιολόγητοι φόβοι οι οποίοι ενεργούν σαν «δηλητήριο» και όμως δημιουργούν χωρίς σημαντικό λόγο υπερβολικό άγχος. Άγχος το οποίο, όταν σχηματοποιηθεί, μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές προσωπικότητας ή και σε ψυχοπαθολογικές καταστάσεις όμως κρίσεις πανικού, φοβίες διαφόρων τύπων κλπ.</p>
<p style="text-align: justify;">Η <strong><em>θλίψη</em></strong>, όταν σχετίζεται με τη διεργασία του φυσιολογικού πένθους (οφείλεται, λόγου χάρη, στην απώλεια κάποιου αγαπημένου ανθρώπου), αποτελεί προσαρμοστική αντίδραση. Όταν όμως εξελιχθεί σε υπερβολικό βαθμό (κατάθλιψη ή μελαγχολία επί το σοβαρότερο), τότε μετατρέπεται σε σοβαρή ψυχοπαθολογική διαταραχή, που επιδρά άμεσα και καταστρεπτικά αλλά και στο ανοσοποιητικό σύστημα άμυνας του οργανισμού, και απαιτεί φαρμακευτική και ψυχοθεραπευτική παρέμβαση.</p>
<p style="text-align: justify;">Η <strong><em>απόλαυση</em></strong> σχετίζεται άμεσα με την ικανοποίηση των βασικών αναγκών του ανθρώπου (τροφή, σεξ). Μπορεί όμως να μετουσιωθεί και σε ανώτερες μορφές ευεξίας και ευτυχίας από την πλήρη βιοψυχοκοινωνική λειτουργία του ανθρώπινου όντος. Σε ακραίες παθολογικές καταστάσεις συνδέεται με τη μανία.</p>
<p style="text-align: justify;" align="center">(συνεχίζεται…)</p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα