Άυν Ραντ

10/05/2016
Ομάδα Σύνταξης
Το Motto της ημέρας

Η Άυν Ραντ (Алиса Зиновьевна Розенбаум) γεννήθηκε στις <a title="2 Φεβρουαρίου" href="https://el.wikipedia.org/wiki/2_%CE%A6%CE%B5%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85">2 Φεβρουαρίου</a> <a title="1905" href="https://el.wikipedia.org/wiki/1905">1905</a> (<a title="20 Ιανουαρίου" href="https://el.wikipedia.org/wiki/20_%CE%99%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%B1%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85">20 Ιανουαρίου</a> με το <a title="Ιουλιανό ημερολόγιο" href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%8C_%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%BF">παλιό ημερολόγιο</a>) και πέθανε στις <a title="6 Μαρτίου" href="https://el.wikipedia.org/wiki/6_%CE%9C%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AF%CE%BF%CF%85">6 Μαρτίου</a> <a title="1982" href="https://el.wikipedia.org/wiki/1982">1982</a>. Ήταν Ρωσικοαμερικανίδα μυθιστοριογράφος, φιλόσοφος<a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CF%85%CE%BD_%CE%A1%CE%B1%CE%BD%CF%84#cite_note-1">[1]</a>, θεατρικός και κινηματογραφικός σεναριογράφος. Είναι γνωστή για τα δύο best-seller μυθιστορήματα «Κοντά στον Ουρανό» (The Fountainhead) και «Ο Άτλας Επαναστάτησε» (Atlas Shrugged) καθώς και για την ανάπτυξη ενός φιλοσοφικού συστήματος που ονόμασε «αντικειμενισμό» (objectivism). Γεννήθηκε και σπούδασε στη <a title="Ρωσία" href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1">Ρωσία</a> και μετανάστευσε στις <a class="mw-redirect" title="Η.Π.Α." href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97.%CE%A0.%CE%91.">Η.Π.Α.</a> το <a title="1926" href="https://el.wikipedia.org/wiki/1926">1926</a>. Το 1935-1936 ένα θεατρικό της έργο ανέβηκε στο Broadway. Μετά την αρχική αποτυχία δύο μυθιστορημάτων στην Αμερική, έγινε διάσημη το <a title="1943" href="https://el.wikipedia.org/wiki/1943">1943</a> με το μυθιστόρημα «Κοντά στον Ουρανό» (The Fountainhead).
Το <a title="1957" href="https://el.wikipedia.org/wiki/1957">1957</a> εκδόθηκε το πιο γνωστό της έργο, το μυθιστόρημα «Ο Άτλας Επαναστάτησε» (Atlas Shrugged). Στη συνέχεια, σταμάτησε να γράφει λογοτεχνικά βιβλία για να προωθήσει τη φιλοσοφία της, εκδίδοντας, μέχρι τον θάνατό της το <a title="1982" href="https://el.wikipedia.org/wiki/1982">1982</a>, δικά της περιοδικά και αρκετές συλλογές δοκιμίων. Υπερασπιζόταν τη λογική ως μέσο απόκτησης γνώσης και απέρριπτε την πίστη και τη <a title="Θρησκεία" href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%B1">θρησκεία</a>. Υποστήριζε τον λογικό και ηθικό εγωισμό και απέρριπτε τον ηθικό αλτρουισμό. Στην πολιτική, καταδίκαζε την έναρξη βίας ως ανήθικη<a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CF%85%CE%BD_%CE%A1%CE%B1%CE%BD%CF%84#cite_note-2">[2]</a> και ήταν αντίθετη στον <a title="Κολεκτιβισμός" href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%B2%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82">κολεκτιβισμό</a>, τον κρατισμό και τον <a title="Αναρχισμός" href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82">αναρχισμό</a>, υποστηρίζοντας τη μιναρχία (ελάχιστο κράτος) και τον καπιταλισμό της ελεύθερης αγοράς, που πίστευε ότι ήταν το μοναδικό κοινωνικό σύστημα που προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα. Στην τέχνη, η Ραντ προωθούσε τον ρομαντικό ρεαλισμό. Ήταν ιδιαίτερα κριτική απέναντι στους περισσότερους φιλοσόφους και τις φιλοσοφικές παραδόσεις, με εξαίρεση τους<a title="Αριστοτελισμός" href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82">Αριστοτελιστές</a> και τους <a title="Κλασικός φιλελευθερισμός" href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BB%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CF%86%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%85%CE%B8%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82">κλασικούς φιλελεύθερους</a><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CF%85%CE%BD_%CE%A1%CE%B1%CE%BD%CF%84#cite_note-3">[3]</a>.
Τα μυθιστορήματα της Ραντ έλαβαν ανάμικτες κριτικές<a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CF%85%CE%BD_%CE%A1%CE%B1%CE%BD%CF%84#cite_note-Gladstein_117-119-4">[4]</a> και η ακαδημαϊκή κοινότητα γενικά αγνόησε ή απέρριψε τη φιλοσοφία της. Το κίνημα του Αντικειμενισμού προσπαθεί να προωθήσει τις ιδέες της στον ακαδημαϊκό και δημόσιο χώρο<a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CF%85%CE%BD_%CE%A1%CE%B1%CE%BD%CF%84#cite_note-reception-5">[5]</a>. Έχει σημαντική επιρροή στους «ελευθεριακούς» (libertarians) και τους Αμερικάνους συντηρητικούς<a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%86%CF%85%CE%BD_%CE%A1%CE%B1%CE%BD%CF%84#cite_note-politicalinfluence-6">[6]</a>.