<p>Καλησπέρα,</p>
<p>είμαι 26 ετών και διαβάζω συχνά τις αναρτήσεις σας.</p>
<p>Αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα και πήρα την απόφαση να επικοινωνήσω μαζί σας, γιατι βοηθάτε σε μεγάλο βαθμο.</p>
<p>Το πρόβλημα μου, μετανάστευση+σχέση.</p>
<p>Είμαι σε σχέση εδώ και 4 χρόνια με τον συντροφό μου. Αξίζει να σας πω, πως η σχέση όλο το διάστημα ειναι απο απόσταση. Έχουμε κοινό τόπο καταγωγής αλλα σπουδάζαμε σε διαφορετικές πόλεις και εδω και 2 χρόνια ο φίλος μου, συνεχίζει τις σπουδές του στο εξωτερικό.</p>
<p>Απο την στιγμή που μάθαμε, πως έγινε δεκτός στο εξωτερικό εγω άρχισα να ψάχνω δουλειά στο αντικείμενο μου, καθώς δεν έχω την δυνατότητα να με συντηρούν οι γονείς μου για σπουδες στο εξωτερικό. Ετσι ο μόνος τρόπος που θα μπορούσα να παω μαζί του ήταν να βρω μια δουλειά εκει.</p>
<p>Πέρασαν όμως 2 χρόνια απο τότε, και δουλειά δεν έχω βρει. ( βρέθηκα εκει για 2 μήνες περίπου, ψάχνοντας). Περιμέναμε, να δούμε αν θα μπορέσει να βρεί ο ίδιος μια δουλειά εκεί για να δούμε πως θα πορευτούμε. Ευτυχώς ή δυστυχώς δουλειά βρέθηκε για τον φίλο μου.</p>
<p>Συζητάμε λοιπόν και μου ζητάει να τον ακολουθήσω. Να τολμήσω το βήμα μαζί του. Μου λεει πως οικονομικά θα με στηρίζει αυτός, εγω όμως δεν μπορώ να το δεχτώ αυτο.</p>
<p>Πρώτον γιατι θέλω να στέκομαι στα πόδια μου και δεύτερον, ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωη.</p>
<p>Και αν χωρίσουμε; Εγω τι θα κανω; Θα μείνω ξεκρέμαστη; Τον αγαπάω πολύ και αυτός το ίδιο.</p>
<p>Δεν μπορώ να σκεφτώ την ζωη μου με κάποιον άλλο, δεν θέλω! Θέλω να είμαι μαζί του. Θέλω να κάνουμε οικογένεια μαζί. Όμως ποιο είναι το σωστό για μένα; Τι εινα αυτό που πρέπει να κανω; Αυτο που ξέρω σίγουρα είναι πως δεν θέλω να στηρίζομαι στον φίλο μου και σίγουρα οχι στους γονεις μου. Αυτο που θέλω είναι να βρώ μια δουλειά, στον τομέα μου ωστε να μπορώ να είμαι μαζί του και ταυτόχρονα να εξελίσομαι.</p>
<p>Στην χώρα όμως που είναι πρέπει να μάθω την γλώσσα, ενα επιπλέον εμπόδιο. Με τρομάζει το εξωτερικό πολύ. Με την οικογένεια μου είμαστε πολύ δεμένοι και αν προκύψει κάποια δουλειά, θα νιώσω πως τους εγκαταλειπω. Τους λατρεύω τους γονείς μου και τον αδερφό μου. Βέβαια ξέρω, πως μέσα απο ενα τετοιο βήμα, θα βοηθήσω και τους ίδιους ( οικονομικά)</p>
<p>Νιώθω πως είμαι σε ενα τελμα. Πρέπει να παω την ζωή μου παρακάτω. Αλλα δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω. Να τολμήσω? Να φύγω; Και αν χάσω απλά χρόνο εκει; Να μείνω Ελλάδα; αυτο ίσως να σημαίνει και χωρισμός και ανεργία παρατεταμένη ή μια δουλειά με χαμηλό μισθό που δεν σου επιτρέπει να έχεις μια ποιότητα ζωης.</p>
<p>Ειμαι πολύ μπερδεμένη. Εύχομαι και ταυτόχρονα απεύχομαι να βρω μια δουλειά εκει.</p>
<p>Τι να κάνω; Είμαι τοσο μπερδεμένη.</p>
<p> </p>
<p><strong>Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος – ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </strong></p>
<div dir="ltr">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div dir="ltr"> </div>
<div dir="ltr">Φαίνεται να βρίσκεστε απέναντι σε ένα δίλημμα το οποίο είναι αρκετά ξεκάθαρο όπως το περιγράφετε, οπότε κατά τη γνώμη μου το μπέρδεμα που νιώθετε, έχει να κάνει με τη σοβαρότητα του διλήμματός σας περισσότερο, παρά με κάποια ανικανότητά σας να δείτε τί συμβαίνει. ΤΟ δίλημμα αυτό μπορεί προς στιγμήν να μοιάζει σαν αδιέξοδο, όμως στην πραγματικότητα σημαίνει ότι αν κάνετε μια επιλογή έναντι μιας άλλης, κάτι θα αφήσετε πίσω και από την άλλη θα πρέπει να στηρίξετε την επιλογή εσείς η ίδια, το οποίο δεν μοιάζει εύκολο. Όμως κάθε δυσκολία δεν αντιμετωπίζεται μονοκόμματα, σπάει σε τμήματα, που αντιμετωπίζονται ένα κάθε φορά. Ας πάρουμε τα πράγματα με βάση τις επιλογές που έχετε:</div>
<div dir="ltr">α)Υποθέστε ότι ακολουθείτε το φίλο σας. Το να σας βοηθήσει στην αρχή του ξεκινήματός σας δε σημαίνει ότι θα εξαρτάστε μόνιμα απ' αυτόν. Κατά τη διάρκεια της βοήθειάς του, κάνετε την προσπάθειά σας για να βρείτε δουλειά, δηλαδή να άνεξαρτητοποιηθείτε. Κι αν νιώθετε υποχρεώση σ'αυτόν, θα του προσφέρετε αντίστοιχη βοήθεια μόλις μπορέσετε. Αν μη τι άλλο η προθυμία του φίλου σας να σας βοηθήσει δεν είναι πατρική, αλτρουϊστική αλλά έχει σκοπό: Να είστε μαζί. Έχει να κάνει με το θέλω του. </div>
<div dir="ltr">Όλα αυτά για να μη μείνουν στη σφαίρα των σεναρίων φυσικά πρέπει να γίνουν πράξη, η οποία περιλαμβάνει τα ρίσκα της: Αν δείτε ότι η ζωή μακρυά απ'την οικογένειά σας παραείναι σκληρή, τότε μπορείτε να επιστρέψετε. Όμως αν δε πάτε καν, ίσως μείνετε με ένα καημό, ότι δε δοκιμάσατε. </div>
<div dir="ltr">β)Υποθέστε ότι μένετε εδώ. Μπορείτε να ψάξετε δουλειά και να ζήσετε σα ζευγάρι με το φίλο σας εξ αποστάσεως όπως και πριν. Όμως δεν θα είστε μέρος της εξέλιξής του, ούτε αυτός της δικής σας. Κι εδώ υπάρχει αντίστοιχο ρίσκο: Να μη βρείτε δουλειά, να είστε άνεργη μακρυά από τον φίλο σας. Μήπως ήρθε η ώρα να σκεφτείτε αν θέλετε να περάσει σε ένα άλλο επίπεδο η σχέση σας; Στο  επίπεδο της καθημερινότητας, όπου υπάρχουν η συμπαράσταση, η αλληλοβοήθεια, η παρουσία ταυτόχρονα με τις δυσκολίες της καθημερινής τριβής του ενός με τον άλλο, που απομυθοποιεί και χρειάζεται προσπάθεια για να συντηρείται. Γιατί δε βασίζεται στο "πόσο λείπετε ο ένας στον άλλο" αλλά στο τί κάνετε για να είστε μαζί. </div>
<div dir="ltr">Κάντε την επιλογή με βάση την εξέλιξή σας και όχι τους φόβους.</div>