<h2 class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Από το Ινστιτούτο Μελέτης Ουρολογικών Παθήσεων – Θεσσαλονίκη</span></h2>
<h2 class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Τι είναι ο υποσπαδίας;</span></h2>
<p class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Είναι η κατάσταση, κατά την οποία το άνοιγμα της ουρήθρας βρίσκεται στην κάτω πλευρά του πέους αντί στην άκρη του. Η ουρήθρα είναι ο σωλήνας, μέσω του οποίου τα ούρα από την ουροδόχο κύστη εξέρχονται  από το σώμα. Ο υποσπαδίας ταξινομείται ανατομικά ανάλογα με το σημείο του πέους, όπου εντοπίζεται το άνοιγμα της ουρήθρας:</span></p>
<ul style="text-align: justify;">
<li class="rtejustify"><span style="font-size: small;">Πρόσθιος (το άνοιγμα βρίσκεται στο έξω τριτημόριο του πέους).</span></li>
<li class="rtejustify"><span style="font-size: small;">Ενδιάμεσος (στο μέσο τριτημόριο).</span></li>
<li class="rtejustify"><span style="font-size: small;">Οπίσθιος (στο έσω τριτημόριο του πέους προς το περίνεο).</span></li>
</ul>
<h2 class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><a id="paragontes kindinou" name="paragontes kindinou"></a>Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;</span></h2>
<p class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Οι παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον υποσπαδία είναι:</span></p>
<ul style="text-align: justify;">
<li class="rtejustify"><span style="font-size: small;">Κληρονομικότητα. Φαίνεται ότι σε οικογένειες με παιδί με υποσπαδία υπάρχει κίνδυνος περίπου 7% για επανεμφάνιση.</span></li>
<li class="rtejustify"><span style="font-size: small;">Σε λίγες περιπτώσεις, φαίνεται να σχετίζεται με διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος του νεογνού.</span></li>
<li class="rtejustify"><span style="font-size: small;">Η πολύ μικρή ή η μεγάλη ηλικία της μητέρας, καθώς και τα μωρά που γεννιούνται με μικρό σωματικό βάρος, φαίνεται να έχουν υψηλότερο κίνδυνο για υποσπαδία.</span></li>
</ul>
<h2 class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><a id="diagnosi ipospadia" name="diagnosi ipospadia"></a>Πώς γίνεται η διάγνωση του υποσπαδία;</span></h2>
<p class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Σήμερα, στη συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών, η διάγνωση γίνεται κατά τη γέννηση. Η διάγνωση πρέπει να περιλαμβάνει και επιπλέον πληροφορίε,ς όπως:</span></p>
<ul style="text-align: justify;">
<li class="rtejustify"><span style="font-size: small;">Τη θέση, το πλάτος και το σχήμα του στομίου της ουρήθρας.</span></li>
<li class="rtejustify"><span style="font-size: small;">Το μέγεθος του πέους.</span></li>
<li class="rtejustify"><span style="font-size: small;">Την καμπυλότητα του πέους.</span></li>
</ul>
<p class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Επίσης, θα πρέπει να αξιολογηθεί η θέση των όρχεων, γιατί, σε ένα ποσοστό περίπου 10% παιδιών με υποσπαδία, υπάρχει και συνοδός κρυψορχία. Η ούρηση θα πρέπει να αξιολογηθεί και να είναι ελεύθερη, ώστε να αποκλειστεί κάποιο στένωμα της ουρήθρας. Η συχνότητα εμφάνισης συγγενών ανωμαλιών στα νεφρά και στην κύστη στα παιδιά με υποσπαδία δεν διαφέρει από του γενικού πληθυσμού.</span></p>
<h2 class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><a id="therapeia ipospadia" name="therapeia ipospadia"></a>Ποια είναι η θεραπεία του υποσπαδία;</span></h2>
<p class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Υπάρχουν κάποιες ενδείξεις για την αντιμετώπιση του υποσπαδία, η οποία είναι χειρουργική. Οι ενδείξεις είναι:</span></p>
<h3 class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><a id="leitourgikes" name="leitourgikes"></a>Λειτουργικές</span></h3>
<ul style="text-align: justify;">
<li class="rtejustify"><span style="font-size: small;">Η θέση του στομίου της ουρήθρας πάνω στο πέος.</span></li>
<li class="rtejustify"><span style="font-size: small;">Το στένωμα της ουρήθρας που εμποδίζει την ούρηση.</span></li>
<li class="rtejustify"><span style="font-size: small;">Η κύρτωση του πέους.</span></li>
</ul>
<h3 class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><a id="aisthitikes" name="aisthitikes"></a>Αισθητικές</span></h3>
<p class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Αυτές συνδέονται τόσο με την ψυχολογία του γονέα όσο και του παιδιού, όταν αυτό μεγαλώσει, και έχουν να κάνουν με τη μη φυσιολογική εμφάνιση του πέους.</span></p>
<p class="rtejustify" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Υπάρχει μία πληθώρα επεμβάσεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος, που στόχο έχουν να διορθώσουν την καμπυλότητα του πέους και να σχηματίσουν μία ουρήθρα επαρκή σε μέγεθος, ώστε να μεταφερθεί το έξω στόμιο της στην κορυφή του πέους. Αισθητικά, θα γίνει προσπάθεια το πέος να μοιάζει όσο περισσότερο με το φυσιολογικό. Η βαρύτητα της επέμβασης θα εξαρτηθεί από τη σοβαρότητα του υποσπαδία. Επειδή μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές, θα πρέπει να γίνει μία λεπτομερής ενημέρωση των γονέων. Η καλύτερη ηλικία, για να υποβληθεί το παιδί στο χειρουργείο, είναι μεταξύ 6-18 μηνών, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστούν και επανεπεμβάσεις. Όταν το πέος είναι πολύ μικρό σε μέγεθος, σε αρχική φάση μπορεί να φανεί χρήσιμη η ορμονική υποβοήθηση, ώστε να αναπτυχθεί και μετά να ακολουθήσει η χειρουργική αποκατάσταση.</span></p>