Tσιμπήματα μέλισσας και σφήκας: Οι κίνδυνοι για το παιδί

<p style="text-align: justify;" align="center"><strong>ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟ ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ ΜΕΛΙΣΣΑΣ ΚΑΙ ΣΦΗΚΑΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ</strong></p>
<p style="text-align: justify;" align="center"><strong> Γράφει ο παιδίατρος Νίκος Βουδούρης </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Για τους περισσότερους γονείς το καλοκαίρι τα τσιμπήματα από τις σφήκες και τις μέλισσες είναι ένας πραγματικός εφιάλτης.</p>
<p style="text-align: justify;">Κατατάσσονται  στην οικογένεια των υμενόπτερων και είναι αρθρόποδα ζώα. Στην Ελλάδα εντοπίζεται κυρίως η κοινή μέλισσα και η σφήκα η οποία ξεχωρίζει χάρη στις κιτρινόμαυρες ραβδώσεις της. Συναντάμε και πιο μεγαλόσωμες σφήκες που ονομάζονται, ανά περιοχές, σκούρκοι, σερσέγκια ή σερσένια.</p>
<p style="text-align: justify;">Το τσίμπημα της σφήκας και της μέλισσας είναι ο τρόπος άμυνάς τους. Η διαφορά μεταξύ των δύο υμενόπτερων είναι ότι η μέλισσα αφήνει το κεντρί της πάνω στο δέρμα κατά τη διάρκεια του τσιμπήματος με συνέπεια το θάνατό της.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="text-decoration: underline;">ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ</span></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Τα <strong>άμεσα </strong>συμπτώματα είναι ο πόνος, το τοπικό οίδημα και η κοκκινίλα στη περιοχή που συνήθως συνοδεύεται με έντονη φαγούρα.</p>
<p style="text-align: justify;">Στο δηλητήριο τους περιέχονται διάφορα συστατικά, μέσα σε αυτά είναι και η ισταμίνη, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις, γενικές ή τοπικές, κάποιες από αυτές εξελίσσονται σε σοβαρές.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι πρώτες ενδείξεις είναι ο κνησμός μαζί με πομφούς (πετάλες) και το πρήξιμο κυρίως στα χείλη και τα βλέφαρα.</p>
<p style="text-align: justify;">Ενέχει ο κίνδυνος να είναι σοβαρότερη η αντίδραση με σφίξιμο στο στήθος, δύσπνοια, βραχνάδα.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="text-decoration: underline;">ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΣΙΜΠΗΜΑ</span></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Τοπικά γίνεται καθαρισμός του σημείου με σαπούνι και νερό ή αντισηπτικό, απομακρύνεται το κεντρί όσο πιο γρήγορα γίνεται. Εάν παρουσιαστεί οίδημα τοποθετούμε κομπρέσες με κρύο νερό ή πάγο. Σε περίπτωση κνησμού χορηγούμε αντιισταμινικό σιρόπι και εφαρμόζουμε τοπικά κορτικοστεροειδές κρέμα. Τέλος η χρήση παυσίπονου βοηθάει στη καταπολέμηση του πόνου.</p>
<p style="text-align: justify;">Σε εμφάνιση τοπικής λοίμωξης συστήνεται αντιβίωση.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="text-decoration: underline;">ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΛΛΕΡΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ</span></strong></p>
<ol style="text-align: justify;">
<li>Ρωτήστε για την ύπαρξη σφήκας ή μέλισσας στο μέρος που θα βρεθείτε</li>
<li>Σε περιβάλλον υγρό και θερμό τα έντονα γίνονται πιο επιθετικά</li>
<li>Εάν δεχτείτε επίθεση από σφήκες ή μέλισσες καλύψτε το κεφάλι σας με κάποιο ύφασμα, μείνετε ψύχραιμοι και προσπαθήστε να βρείτε ένα ασφαλές μέρος κάνοντας ήρεμες κινήσεις</li>
<li>Όταν υπάρχουν έντομα στο περιβάλλον μη κάνετε απότομες κινήσεις</li>
<li>Αποφύγετε αρώματα, λακ και αντηλιακά λάδια</li>
<li>Να πετάτε πάντα τα υπολείμματα τροφών όταν βρίσκεστε σε ανοιχτούς χώρους</li>
<li>Διατηρήστε τα παράθυρα στο σπίτι και στο αυτοκίνητο κλειστά. Στα παράθυρα του σπιτιού τοποθετήστε λευκό προστατευτικό δίχτυ (σίτα)</li>
<li>Να έχετε πάντα μαζί σας τη συσκευή αυτόματης διάχυσης αδρεναλίνης</li>
</ol>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα