Σπύρος Γιαννιώτης: 30 φορές πρωταθλητής, τα δύσκολα μαθητικά χρόνια και ο γάμος του

<p>23 χρόνια καριέρας, 30 ατομικοί τίτλοι, 30 πανελλήνια πρωταθλήματα. Δεν είναι αδίκως λοιπόν το φαβορί για ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Δεν έχει πάψει ποτέ να παλεύει για την πρωτιά ο <strong>Σπύρος Γιαννιώτης</strong> και μέσα από τις δυσκολίες έχει καταφέρει να φέρει για τη χώρα μας δυνατές συγκινήσεις. <strong>Τελευταία μεγάλη κατάκτηση για τον πρωταθλητή της κολύμβησης ανοιχτής θαλάσσης έρχεται μόλις το 2013 στην Βαρκελώνη</strong> όπου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο κι έγινε <strong>ο μεγαλύτερος σε ηλικία παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία ανοικτής θάλασσας.</strong> Σύμφωνα μάλιστα με το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press προβλέπεται να κατακτήσει το χρυσό στο Ριο. </p>
<p><img src="http://www.gossip-tv.gr/media/com_news/story/2012/09/12/213401/main/1a663da73a75341b0c8d633ba77fecfe.jpg" alt="" width="640" /></p>
<p>Γεννήθηκε στο Λίβερπουλ της Αγγλίας το 1980. Η <strong>μαμά του είναι Αγγλίδα</strong>, αλλά το δικό του όνειρο παραμένει ελληνικό: <em>«Εχω μεγαλώσει και έχω ανδρωθεί στην Ελλάδα, επομένως είμαι 100% Ελληνας»</em> δήλωσε στο protothema και συνεχίζει αναφερόμενος στο χρυσό μετάλλιο στη Βαρκελώνη: <em>«Φυσικά και ήθελα να πετύχω για τον εαυτό μου, το ήθελα όμως και για την Ελλάδα. Αλλωστε διαθέτω τσαγανό Ρωμιού και τρέλα Επτανήσιου, πετώ πάνω από τα όνειρά μου εκπλήσσοντας κάποιες φορές ακόμη και τον ίδιο μου τον εαυτό». </em></p>
<p><img src="http://www.gossip-tv.gr/media/com_news/story/2012/03/30/179118/main/aba8a8ff83920bba09a2a32460b726d3.jpg" alt="" width="640" /></p>
<p>Στη θάλασσα στράφηκε γιατί του έδινε την αίσθηση της απελευθέρωσης. Μεγάλωσε άλλωστε στην Κέρκυρα όπου και ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με το υγρό στοιχείο και η πρώτη του ομάδα ήταν ο ο Ν.A.O.K. (Ναυτικός Αθλητικός Όμιλος Κέρκυρας). Η πισίνα όμως δεν ήταν και κάτι εντελώς άγνωστο για τον ίδιο, <strong>μιας και η Βρετανίδα μητέρα του υπήρξε παλιά πρωταθλήτρια στο κολύμπι:</strong> "<em>Είναι Αγγλίδα και κάποτε αποφάσισε να έρθει για διακοπές στην Κέρκυρα.  Εκεί ερωτεύτηκε τον πατέρα μου, σε δύο χρόνια παντρεύτηκαν και σε άλλα τρία γεννήθηκα εγώ στο Λίβερπουλ. Τους πρώτους μήνες της ζωής μου έμεινα στη Μεγάλη Βρετανία, κατόπιν όμως επιστρέψαμε στην Κέρκυρα"</em> αναφέρει στο protothema.<br /><br /><img src="http://www.protothema.gr/files/1/2013/07/29/gianiwtis2.jpg" alt="" /><br /><br /></p>
<p>Σύμφωνα με τον ίδιο και όσα αναφέρει στο protothema, τα χρόνια που πήγαινε στο σχολείο τα θυμάται με μια πικρία: <em>"Τα μαθητικά μου χρόνια ήταν δύσκολα και τυραννικά. Μου έχουν αποτυπωθεί ως εφιάλτης, καθώς διάβαζα με τις ώρες αλλά ήταν αδύνατον να αποδώσω. Αποτέλεσμα δεν υπήρχε και οι δάσκαλοι ήταν πολύ αυστηροί μαζί μου, έως ότου στην προτελευταία τάξη βρέθηκε κάποιος καθηγητής που είπε: “Μην κρίνετε αυστηρά το παιδί. Δεν το βλέπετε; Eίναι δυσλεκτικό”. Δεν είχε όμως νόημα πια. Το σχολείο είχε βγει πλέον από τα ενδιαφέροντά μου, καθώς εγώ είχα βρει ήδη διέξοδο στον χώρο του αθλητισμού"</em> εξομολογείται. </p>
<p><img src="http://www.neolaia.gr/wp-content/uploads/2012/08/gianniotis.jpg" alt="" width="640" /></p>
<p>Δεν είναι μοναχοπαίδι όμως καθότι μεγάλωσε σε μεγάλη οικογένεια: <em>"Μεγάλωσα σ’ ένα σπίτι με τέσσερα παιδιά, όπου όντας ο πρωτότοκος -με διαφορά δέκα χρόνων από τον μικρότερο αδελφό μου- λειτουργούσα και λίγο ως δεύτερος μπαμπάς." </em>δηλώνει στο protothema.</p>
<p><img src="http://wcdn.gazzetta.gr/sites/default/files/styles/scale_n_crop_812x457/public/article/2015-07/gianniotis.jpg?itok=sKwwdxjA" alt="" width="640" /></p>
<p>Σε <strong>ηλικία 17 ετών κατεβαίνει στην Αθήνα για να κυνηγήσει το όνειρό του</strong> και όπως κάθε νέος που μένει πρώτη φορά μόνος του, αντιμετωπίζει δυσκολίες όμως είχε δίπλα του τη μητέρα του: <em>«Ηταν ο άνθρωπος που με στήριξε όσο κανένας άλλος όταν σε ηλικία 17 ετών έφυγα από το πατρικό μου για να ζήσω μόνος μου στην Αθήνα. Ηταν η πρώτη μεγάλη δυσκολία που συνάντησα στη ζωή μου αφού βρέθηκα ξαφνικά μετέωρος. Από κει που γνώριζα μόνο από βουτιές, ρεκόρ και χλώριο, άρχισα να μαγειρεύω, να τακτοποιώ το σπίτι και να πλένω τα ρούχα μου. Αν και μακριά από τη μητέρα μου, η ψυχολογική υποστήριξη που μου παρείχε δεν έπαψε ούτε λεπτό. Πολλές φορές τα βράδια, όταν μιλούσαμε στο τηλέφωνο, δεν έπαυε να μου δίνει συμβουλές. Ετσι ήρθε και ο απογαλακτισμός μου. Οταν πέρασε το πρώτο δύσκολο διάστημα τίποτα πια δεν με σταματούσε»</em>, διηγείται στο protothema.</p>
<p><img src="http://www.protothema.gr/Images/ImageHandler.ashx?m=Fit&amp;f=ZmlsZXMvMS8yMDE1LzA2LzIzL0YxZ2lhbm5pd3Rpcy5qcGc%3D&amp;t=635706327350000000&amp;w=1000&amp;h=1000" alt="" width="640" /></p>
<p><strong>Πρώτη φορά που παίρνει μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες είναι το 2000 στο Σίδνεϊ</strong> χωρίς όμως να πετύχει κάποιον τίτλο. Στην Ολυμπιάδα της Αθήνας είχε όνειρο να ανέβει στο βάθρο, έφτασε μέχρι τον τελικό έλαβε όμως την πέμπτη θέση: <em>«Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας ήρθα πέμπτος και αυτό με αρρώστησε. Θυμάμαι ότι το μόνο που ένιωθα ήταν η θλίψη της αποτυχίας. Οταν, όμως, πέρασαν τα πρώτα εικοσιτετράωρα, συνήλθα. Η αποτυχία με πείσμωσε και λίγο μετά κέρδισα την πρώτη θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Πάντως ένα ολυμπιακό μετάλλιο το θέλω για να ολοκληρωθεί η συλλογή, έτσι ώστε του χρόνου όταν εγκαταλείψω την επαγγελματική κολύμβηση να μη μου μείνει παράπονο ότι δεν κατάφερα να το πάρω»</em>. δήλωνε πριν από ένα χρόνο στο protothema. Τότε είναι που του μπαίνει η ιδέα για το open water. Είναι 24 ετών εκείνη την περίοδο. Τα επόμενα χρόνια είναι μεταβατικά και τελικά με τον προπονητή του παίρνουν την απόφαση όταν μαθαίνουν ότι θα γίνει ολυμπιακό άθλημα.</p>
<p><img src="http://www.lifo.gr/uploads/image/690704/rx_Gianniotis–8-.jpg" alt="" width="640" /></p>
<p>Στη Μελβούρνη το 2007 αγωνίζεται πρώτη φορά λοιπόν σε ανοιχτή θάλασσα και τα πάει περίφημα, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο και μια ιστορική νίκη: <strong> χάρισε στη χώρα μας το τρίτο της μετάλλιο στην ιστορία του θεσμού, μετά το χρυσό του Άρη Γρηγοριάδη και το χάλκινο της εθνικής ανδρών υδατοσφαίρισης στο Μόντρεαλ.</strong> Επόμενος σταθμός την ίδια χρονιά είναι η Κίνα και στη Σαγκάη, όπου κατακτά το αργυρό μετάλλιο. Οι επιδόσεις του σιγά σιγά ανεβαίνουν και μπαίνει στον κατάλογο των υποψηφίων για τον τίτλο του καλύτερου Ευρωπαίου κολυμβητή ανοιχτής θαλάσσης για το 2007. Τον επόμενο χρόνο παίρνει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου όπου και παίρνει την ένατη θέση. </p>
<p><img src="http://www.care24.gr/wp-content/uploads/2013/07/spyros-gianniwths-dysleksia-8alassa-pagkosmia-anagnwrish.jpg" alt="" width="640" /></p>
<p>Ακολουθεί το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στη Ρώμη στα 5 χλμ. ανοιχτής θάλασσας μέχρι να έρθει το χρυσό στην Πορτογαλία (2011), στη Σαγκάη και τέλος στη Βαρκελώνη. </p>
<p><img src="http://s.nbst.gr/files/1/2011/07/20/spuros_gianniwtis.medium.jpg" alt="" width="640" /></p>
<p><strong>Μετά τον αγώνα στη Σαγκάη, συνειδητοποιεί ότι είχε εξόγκωμα στο κεφάλι, ένα πρησμένο μάτι και μελανιές στα πλευρά</strong>. <em>«Την ώρα του αγώνα πονούσα και αναρωτιόμουν τι έχω. Αλλά το ζήτημα είναι να διατηρήσεις τη συγκέντρωσή σου και αυτό το έχω καταφέρει τα τελευταία χρόνια, γιατί κι εγώ όταν άρχισα να συμμετέχω σε αυτό το αγώνισμα δεν μπορούσα να το ανεχτώ. Δεχόμουν χτυπήματα στο κεφάλι και κατόπιν κυνηγούσα εκείνους που με είχαν χτυπήσει για να ανταποδώσω. Γρήγορα κατάλαβα ότι αυτό δεν οδηγούσε πουθενά».</em></p>
<p><em><img src="http://www.star.gr/PublishingImages/2012/04/gianniotis_20110720_1030.jpg" alt="" width="640" /></em></p>
<p><strong>Το 2012 στους Ολυμπιακούς του Λονδίνου με δάκρυα στα μάτια ζητούσε συγγνώμη</strong> που δεν κατάφερε μπόρεσε να ανέβει στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου. Τερμάτισε 4ος και συντετριμμένος στα 10 χλμ. ανοιχτής θαλάσσης. Ο θρίαμβος όμως που ακολούθησε τον δικαίωσε και σίγουρα τον έκανε να νιώσει καλύτερα: <em>"Το 2012, στους Ολυμπιακούς, μετά το τέλος της κούρσας ξέσπασα. Με επηρέασαν το άγχος, η πίεση που ένιωθα τις μέρες της προετοιμασίας πριν από τον αγώνα. Δεν ήταν άσχημη η τέταρτη θέση, αλλά οι προσδοκίες που είχα από τον εαυτό μου ήταν πολύ υψηλές. Το ήθελα πολύ. Ένιωσα ότι απογοήτευσα τον προπονητή, τη γυναίκα μου, τους γονείς μου, τους συγγενείς που ήρθαν από την Αγγλία, τη γιαγιά μου που δεν βγαίνει από το σπίτι και ήρθε να με δει, τους ανθρώπους που με παρακολούθησαν από την τηλεόραση."</em> ανέφερε στον Βασίλη Καψασκη. </p>
<p><img src="http://www.topontiki.gr/sites/default/files/article/2015-07/gianiotis.jpg" alt="" width="640" /></p>
<p>Ούτε η κούρσα στη Βαρκελώνη το 2013 ήταν εύκολη υπόθεση στο ήδη πολύ δύσκολο άθλημα: <em>«Ήταν σίγουρα τα δυσκολότερα μέτρα της ζωής μου. Δεν έχω ξανανιώσει ποτέ άλλοτε τέτοια πίεση. Ειδικά στο τελευταίο κατοστάρι είχα την αίσθηση ότι δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Οι χτύποι της καρδιάς μου ήταν τόσο έντονοι και τόσο γρήγοροι που νόμιζα ότι ακούω ένα βουητό μέσα στο κεφάλι μου. Αλλά δεν θέλησα να κοιτάξω πίσω μου. Ηξερα πως ήμουν πρώτος, αλλά με είχαν εγκαταλείψει οι δυνάμεις μου. Τότε σκέφτηκα ότι δεν πρέπει να αφήσω την ευκαιρία να πάει χαμένη. Το μυαλό μου πήγε στην Ελλάδα, στους δικούς μου, σε όλους εκείνους που χρόνια τώρα πιστεύουν σε μένα. Εσφιξα τα δόντια και τερμάτισα πρώτος».</em></p>
<p><em><img src="http://3.bp.blogspot.com/-wj-rCz-oIMc/Ue1DGKGEzXI/AAAAAAAAQNU/kjb3WTygH50/s640/Spiros+gianniotis+2.jpg" alt="" width="640" /></em></p>
<p>Παρά τις όσες κατακτήσεις, παραμένει μετρημένος και μετριόφρων και δεν απολαμβάνει <span>την προβολή που θα ταίριαζε στην επίζηλη θέση που κατέχει ανάμεσα στους κορυφαίους κολυμβητές ανοιχτής θάλασσας στον κόσμο. Τι σημαίνει όμως να κολυμπά κανείς για 10 χιλιόμετρα σε ανοιχτή θάλασσα; <span>«Αμέσως μετά από κάθε αγώνα δεν μπορείς να σηκώσεις τα χέρια πάνω από τους ώμους σου, τόσο έντονοι είναι οι πόνοι της κόπωσης. Και συμβαίνει κάτι παράξενο», λέει και συνεχίζει: «Δύο ώρες μετά τον τερματισμό αρχίζεις να μπαίνεις σε λήθαργο, το σώμα σου λειτουργεί σαν να έχεις μείνει άυπνος επί 2-3 ημέρες. Ομως, παρά την εξάντληση δεν μπορείς να κοιμηθείς λόγω της υπερέντασης. Χρειάζονται τουλάχιστον τρεις ημέρες αποκατάστασης». είχε δηλώσει στο protothema. </span></span></p>
<p><span><span><img src="http://www.sportsnow.gr/ktx/gianniotis.jpg" alt="" width="640" /></span></span></p>
<p><span><span><span>Η μητέρα του Σπύρου Γιαννιώτη μπορεί να ήταν ο πρώτος άνθρωπος που τον κάλεσε στο τηλέφωνο για να τον συγχαρεί αμέσως μετά τον θρίαμβό του στη Βαρκελώνη, όμως δεν είναι και η μοναδική στη ζωή του: <em>«αμέσως μετά τη μητέρα μου μίλησα με τη σύζυγό μου, την Ισμήνη. Ηταν συγκινημένη και μου εκμυστηρεύτηκε για ακόμη μια φορά πόσο πολύ πιστεύει σε μένα. Η Ισμήνη είναι το καταφύγιό μου, ο άνθρωπος που έχει τον τρόπο να με χειρίζεται αλλά και να με ηρεμεί. Δεν είναι εύκολο να συμβιώνεις με κάποιον όπως εγώ, ο οποίος δίνει καθημερινά αγώνα για να ξεπεράσει τον εαυτό του και που λόγω των πιέσεων η ψυχική του διάθεση είναι εξαιρετικά ευάλωτη. Η Ισμήνη, παρόλο που διαθέτει πτυχίο Κοινωνιολογίας, έχει παραμερίσει τις προτεραιότητές της αφήνοντας χώρο σ’ εμένα και τις υποχρεώσεις μου. Φτιάχνει το πρόγραμμά της με βάση το δικό μου, γι’ αυτό και της χρωστώ πολλά. Κακά τα ψέματα: δεν μπορείς να είσαι αθλητής υψηλών ταχυτήτων αν δεν διαθέτεις δίπλα σου έναν άνθρωπο-στήριγμα». δηλώνει στο protothema. </em></span></span></span></p>
<p><span><span><span><em><img src="http://www.protothema.gr/files/1/2015/06/23/gianniwtis-suzugos.jpg" alt="" width="640" /></em></span></span></span></p>
<p>Παντρεύτηκαν το 2012 μετά από μια σχέση 5 χρόνων. Είχαν ήδη κάνει πολιτικό γάμο ενώ στον θρησκευτικό γάμο <span> κουμπάροι του ήταν ο προπονητής του </span><strong>Σπύρου Νίκος Γέμελος και η κολλητή φίλη της νύφης</strong><span>.</span></p>
<p><span><img src="http://www.gossip-tv.gr/media/com_news/story/2012/09/22/215625/main/db2260de7ee25ffda80274738f30e439.jpg" alt="" width="640" /></span></p>
<p><span><img src="http://www.protothema.gr/files/1/2013/07/29/gianiwtis.jpg" alt="" width="640" /></span></p>
<p><span><span><span><em><br /></em>Στο σώμα του έχει <span>χτυπήσει <span>στα αγγλικά «Αντοχή» κι ένα άλλο με τους <span>πέντε ολυμπιακούς κύκλους, σαν διαρκής υπενθύμιση του μεγάλου ονείρου: ενός ολυμπιακού μεταλλίου. </span></span></span><strong>Oι αγώνες στο Ρίο θα είναι και οι τελευταίοι του οπότε σίγουρα θα βάλει τα δυνατά του. Μετά θ</strong><span><strong>έλει να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη σύζυγό του και τη δημιουργία οικογένειας.</strong> Στην ερώτηση ποια ευτυχισμένη εικόνα από τα παιδικά του χρόνια τού έρχεται αμέσως στο μυαλό, απαντά στο protothema: <em>«Με βλέπω με την παρέα τεσσάρων φίλων μου στο χωριό μου τον Κάβο, με τους οποίους παίζαμε στην παραλία με τις ώρες. Τότε υπήρχε μια αίσθηση ανεμελιάς λες και ο χρόνος κυλούσε με πιο αργούς ρυθμούς. Ψαρεύαμε και κάναμε βουτιές όλη την ημέρα. Είχα τέτοια λατρεία στη θάλασσα που έπρεπε να δύσει ο ήλιος για να βγω στη στεριά. Μια ζωή θυμάμαι τον εαυτό μου με βρεγμένο μαγιό, αλάτια πάνω στο σώμα μου και τη μάνα μου να φωνάζει στην ακροθαλασσιά ένα μακρόσυρτο "Σπύροοο"». </em></span></span></span></span></p>
<p> <img src="http://www.sport24.gr/incoming/article2636877.ece/BINARY/w620/gianniotis_exo.jpg" alt="" width="640" /></p>
<p><span><br /></span></p>
<p> </p>
<p><span><span><span><span><span><br /></span></span></span></span></span></p>
<p><span><span><span><br /></span></span></span></p>

Σχετικά άρθρα