Μπορεί για τον δυτικό κόσμο του 21οου αιώνα η γυναικεία κακοποίηση να είναι καταδικαστέα, αυτό όμως δεν σημαίνει δυστυχώς πως τέτοιου είδους φαινόμενα έχουν εκλείψει. Αρκεί να κοιτάξουμε δίπλα μας και να δούμε πως υπάρχουν γυναίκες που πέφτουν θύματα ενδοοικογενειακής ή σεξουαλικής κακοποίησης και χρειάζονται την βοήθειά μας. Συναντήσαμε τους ψυχολόγους της μη κυβερνητικής οργάνωσης “Γιατροί του Κόσμου”. Μας εξιστόρησαν τις ιστορίες δυο γυναικών, της Τίνας και της Άννας. Η Ημέρα της Γυναίκας είναι μονάχα η αφορμή για να σκεφτούμε. Κάθε μέρα, πρέπει να αναρωτιόμαστε. Γιατί;
Η ιστορία της Τίνας
Η Τίνα μας κατήγγειλε ότι ο σύζυγός της κατά τη διάρκεια ενός έντονου καυγά την απείλησε με μαχαίρι. Από τότε που ο άντρας της έχασε τη δουλειά του, έχει «μπλέξει» με το αλκοόλ, μας περιγράφει. Φέρεται βίαια και στα παιδιά και στην ίδια. Όταν πίνει, δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του, λέει η Τίνα. «Τις προάλλες είχε πιει κρασί και όταν έφτασα στο σπίτι λίγο καθυστερημένα από τη δουλειά, άρχισε να με βρίζει και να πετάει πράγματα μπροστά στα παιδιά. Τα παιδιά άρχισαν να κλαίνε και να του φωνάζουν να σταματήσει, εκείνος όμως άρχισε να φωνάζει πιο δυνατά, ενώ διέταξε τα παιδιά να πάνε γρήγορα στα δωμάτιά τους. Όταν έφυγαν τα παιδιά, τον είδα να αρπάζει ένα μαχαίρι από την κουζίνα και να με απειλεί, ότι αν αργήσω να γυρίσω από τη δουλειά ξανά, θα με σκοτώσει». Η Τίνα βρήκε το θάρρος μετά από αυτό το επεισόδιο, καθώς δεν ήταν η πρώτη φορά που ο σύζυγός της φερόταν βίαια, να υποβάλει μήνυση εναντίον του για ενδοοικογενειακή βία και απειλή κατά της ζωής. Σήμερα μεγαλώνει μόνη της τα παιδιά της, λαμβάνοντας κοινωνική και ψυχολογική υποστήριξη.
Η βία που ασκείται κατά των γυναικών μπορεί να εκδηλωθεί ως φυσική, σεξουαλική, ψυχολογική, κοινωνική, οικονομική, πολιτική, θρησκευτική ή άλλη μορφή κακοποίησης. Παρόλη την κοινωνική πρόοδο, συνεχίζεται ακόμη και σήμερα η καταπάτηση των δικαιωμάτων της γυναίκας και είναι ευρύτερα γνωστό ότι οφείλεται στη διαφορά φύλου με κύριες μορφές κακοποίησης τις παρακάτω: Βιασμό και σεξουαλική παρενόχληση, συζυγικές βιαιότητες , εξαναγκασμό σε γάμο, τεκνοποιία και αναγκαστική στείρωση, ακρωτηριασμοί γεννητικών οργάνων ,σεξουαλική σκλαβιά, χρησιμοποίηση του γυναικείου σώματος σε πολεμικές διαμάχες και μαζικοί βιασμοί που οργανώνονται με σκοπό την εθνική κάθαρση (π.χ. πρώην Γιουγκοσλαβία, Ρουάντα, Σομαλία). Στα μουσουλμανικά κράτη θεωρείτο ο φερετζές σύμβολο υποταγής των γυναικών το οποίο εκμεταλλεύονται πολιτικά οι φανατικοί ισλαμιστές.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας των Γιατρών του Κόσμου το 56% των ερωτώμενων βιώνει λεκτική ή/ και ψυχολογική βία, το 3,6% υφίσταται σωματική βία και το 3,5% εξαναγκάζεται σε σεξουαλική επαφή. Επιπλέον, το 23,6% των γυναικών δηλώνει ότι γνωρίζει κάποια γυναίκα από το συγγενικό ή/και φιλικό τους περιβάλλον που έχει υποστεί ή υφίσταται βία από το σύζυγο/ σύντροφό της. Τέλος, μόνο το 8,8% των ερωτώμενων χαρακτηρίζει το σύζυγο/ σύντροφό του βίαια.
Η ιστορία της Άννας
« Δεν υπάρχουν λέξεις που μπορούν να περιγράψουν αυτό που πέρασα», λέει η Άννα. «Ήταν ένας μικρός θάνατος». «Κάθε φορά που ο σύζυγός μου θύμωνε μαζί μου, με εξανάγκαζε σε σεξουαλική συνεύρεση για να με τιμωρήσει. Αυτό επαναλαμβανόταν πολύ συχνά κατά τη διάρκεια του γάμου μας. Είχαμε πολλά οικονομικά προβλήματα και διαφωνούσαμε συχνά, αλλά αυτός δεν ήταν λόγος να μου φέρεται σαν να είμαι ζώο. Ακόμα και τα ζώα, δεν δικαιούνται αυτή τη συμπεριφορά. Ντρεπόμουν για αυτό που μου συνέβαινε και ένιωθα ενοχές. Ωστόσο, φοβόμουν μήπως στο τέλος κατηγορήσει εμένα για όσα έκανε και μου πάρει και τα παιδιά. Βλέπεις δεν είχα την οικονομική ανεξαρτησία που χρειαζόμουν, ούτε η οικογένεια μου με υποστήριζε. Μια φορά τόλμησα να πάω στη μητέρα μου να της περιγράψω τον εφιάλτη που ζω, και μου απάντησε πως πρέπει να σέβομαι τον άνδρα μου και να σκεφτώ τα παιδιά μου». Η Άννα βρήκε το θάρρος και μίλησε, ενώ άμεσα παραπέμφθηκε για ψυχολογική υποστήριξη. Κινήθηκε νομικά εναντίον του συζύγου της και σήμερα φιλοξενείται μαζί με τα παιδιά της, σε προστατευμένο πλαίσιο φιλοξενίας.
Γνωρίζετε ότι:
-Οι γυναίκες και τα νεαρά κορίτσια απαρτίζουν την μεγάλη πλειονότητα των θυμάτων /επιζώντων σεξουαλικής βίας ή βίας που βασίζεται στο φύλο;
-Οι περισσότερες πράξεις σεξουαλικής βίας διαπράττονται από άτομα που είναι γνωστά από τα θύματα;
-Τα άτομα που ασκούν τη σεξουαλική βία ή βία που βασίζεται στο φύλο είναι συχνά τα ίδια τα άτομα στα οποία τα θύματα στηρίζονται για βοήθεια και συμπαράσταση;
-Η ανισότητα και οι διακρίσεις μεταξύ των δύο φύλων αποτελούν τις βασικές αιτίες που οδηγούν στη σεξουαλική βία ή τη βία που βασίζεται στο φύλο;
-Περισσότερα από 90 εκατομμύρια γυναίκες περνούν παράνομα τα σύνορα κάθε χρόνο και έτσι δεν μπορούν μα κάνουν μήνυση ότι είχαν κάποια κακοποίηση;
-Τουλάχιστον 60 εκατομμύρια κορίτσια διαφόρων εθνικοτήτων, στην Ασία κυρίως το οποίο υπό κανονικές συνθήκες θα ήταν στη ζωή, έχουν χαθεί, ως αποτέλεσμα των εκτρώσεων μετά από επιλογή φύλου, τη θανάτωση βρεφών ή της εγκατάλειψης;
