Aφιερωμένο σε όσους το διαβάσουν

<p><em>«Εκεί που αρχίζει ο θάνατος. Σ’ αυτήν την άγνωστη γη / που σε κανέναν ορίζοντα μακρυά κανείς. Ποτέ δεν είδε / Κι εκείνοι που ξεκίνησαν και φύγαν ποτέ / δεν ξαναφάνηκαν στην πύλη. Ο φόβος / ταράζει την θέληση και θέλεις / να είναι ο εχθρός σου γνώριμος παρά να δεις / να έρχεται καταπάνω σου το αγνώριστο. Η συνείδηση / μάς κάνει όλους δειλούς. Η φύση δεν της έδωσε / μια λειτουργία θανάτου δεν έχει όργανο για το άγνωστο / Άστραψε η απόφαση κι αμέσως την σβήνει την θαμπώνει / η υγρασία της σκέψης. Και τα έργα τα μεγάλα / που γι’ αυτά γεννήθηκες. Μονάχα γι’ αυτά γεννήθηκες / δεν τα τολμάς. Θρύβουν χάνονται / Ποτέ δεν θα ονομασθούν πράξεις».</em></p>
<p> </p>
<p>ΟΥΙΛΙΑΜ ΣΑΙΞΠΗΡ</p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα