Διαζύγιο. Όταν το παιδί προτιμά τον ένα γονιό;

Καλησπέρα σας θα ήθελα να ρωτήσω το έξης. Eίμαι πρόσφατα χωρισμένος και με την γυναικά μου έχουμε ένα κοριτσάκι 3 χρονών. Έχουμε μπει σε διαδικασία συναινετικού διαζυγίου και θα ήθελα την βοήθεια σας στο πώς να διαχειριστώ το παιδί με το καλύτερο για αυτό τρόπο, είμαστε σε μια διαδικασία όπου κάθε 10 μέρες έχω την μικρή μαζί μου για 4 διανυκτερεύσεις. Εδώ θα ήθελα να σας παραθέσω ότι η μικρή- και το λέω με κάθε ειλικρίνεια- δεν θέλει να γυρίσει στον τόπο κατοικίας της μητέρας όπου μένει στο κέντρο της Αθήνας ενώ εγώ στα προάστια. Η μητέρα μου προτείνει να μην την βλέπω τόσο συχνά ώστε να μην ξεσηκώνετε το παιδί. Δεν ξέρω θα ήθελα την βοήθεια σας στο τι να κάνω και πως γενικότερα να διαχειριστώ το παιδί μου στο θέμα του διαζυγίου γιατί θέλω το καλύτερο για την μικρή μου. Ευχαριστώ.

Με εκτίμηση, Κωνσταντίνος

Αγαπητέ Κωνσταντίνε. Απευθύναμε το ερώτημά σας στην ψυχολόγο, κυρία Μαίρη Λέλα. 

Το πρώτο θέμα που πρέπει να κοιτάξει μια οικογένεια είναι το ότι μπορεί να χωρίζουν η μαμά με τον μπαμπά και να μένουν σε διαφορετικά σπίτια, αλλά ο μπαμπάς παραμένει ο μπαμπάς, η μαμά παραμένει η μαμά κι έτσι η οικογένεια δεν σπάει. Η σχέση μεταξύ μαμάς και μπαμπά μόνο αλλάζει, δε “σπάει”.

Το δεύτερο νόημα της οικογένειας είναι να εξασφαλίσουν στο παιδί την αλλεπάλληλη επαφή με το πρόσωπο που απομακρύνθηκε από το σπίτι. Έτσι, σε οποιαδήποτε περίπτωση το παιδί καλό είναι να βλέπει συχνά τον μπαμπά. Πρέπει να επισκέπτεται συχνά, το μέλος εκείνο που έχει απομακρυνθεί από το σπίτι, τον μπαμπά δηλαδή, στην προκειμένη περίπτωση, ούτως ώστε να μην περνάει πολύς καιρός μεταξύ της προηγούμενης και της επόμενης φοράς που θα βρεθούνε. Αυτό ανεξάρτητα από το αν το παιδί δε θέλει να σε αποχωριστεί, δε θα του κάνει καλύτερο να σε βλέπει αραιά και πού, θα του κάνει καλύτερο να σε βλέπει συχνότερα. Ίσως λοιπόν, να θελήσετε να εξασφαλίσετε πιο συχνές επισκέψεις στο παιδί εάν αυτό είναι δυνατόν.

Τρίτον, είναι πάρα πολύ σημαντικό να δούμε τι είναι αυτό που κάνει το παιδί και ζητάει πιο πολύ τον μπαμπά από τη μαμά. Του λείπει πιο πολύ, του αρέσει το περιβάλλον του μπαμπά πιο πολύ, μήπως ο μπαμπάς κάνει όλα τα χατίρια στο παιδί; Αφού βρούν το γιατί, μετά θα κινηθούν ανάλογα. Αν ας πούμε ο μπαμπάς κάνει πιο πολλά χατίρια από τη μαμά. Σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει αυτή οι δύο γονείς να έχουν μια κοινή στρατηγική στο μεγάλωμα του παιδιού. Δεν πρέπει να μπει σε αντιπαράθεση ο τρόπος ζωής του παιδιού. Αυτό που ζει με τη μαμά πρέπει να το ζει με τον μπαμπά.

Δε γίνεται ας πούμε ο μπαμπάς να αγοράζει χίλια δώρα, ενώ η μαμά το βρίζει για να το ταΐσει. Η καθημερινότητα της μαμάς είναι πάρα πολύ δύσκολη με το παιδί κι όταν ο μπαμπάς το βλέπει μόνο σαββατοκύριακα λογικό το παιδί είναι να περνάει καλύτερα.

Τέταρτον, οι γονείς δεν πρέπει να έχουν άγχος για το αν το παιδί θα στενοχωρηθεί. Πρέπει να εξηγήσουν  στο παιδί ότι δεν αλλάζει τίποτα για ‘σένα παιδί μου, έχεις και τη μαμά σου έχεις και τον μπαμπά σου και οι δύο σε προσέχουν ιδιαιτέρως κι αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Το παιδί όσο κι αν αντιδράσει αρχικά στην ιδέα του διαζυγίου, σιγά – σιγά θα προσαρμοστεί και δε θα το πειράξει καθόλου. Άλλωστε υπάρχουν πολλά παιδιά διαζευγμένων γονιών πια, για να νιώσουν μόνα τους και διαφορετικά έναντι των υπόλοιπων παιδιών. 

Στο συγκεκριμένο ερώτημα του αναγνώστη μας πρέπει να δείξουμε ιδιαίτερη σημασία στον λόγο που το παιδί θέλει πιο πολύ τον μπαμπά.

Κάποιοι πιθανοί λόγοι είναι επειδή μόνο ο μπαμπάς απομακρύνθηκε, άρα ο μπαμπάς μας λείπει. Επειδή ο μπαμπάς, θέλει να επαναπροσδιορίσει τη σχέση του με το παιδί και επειδή πολλές φορές  επειδή ο πατέρας νιώθει ότι απειλείται κάνει όλα τα χατήρια στο παιδί, φοβούμενος ότι θα το χάσει.  

Όταν το παιδί επιστρέφει στη μαμά, που η μαμά ούτως ή άλλως θα είναι πιο γκρινιάρα γιατί το έχει κάθε μέρα και κουράζεται μ’ αυτό και η μαμά του θέτει πιο αυστηρούς κανόνες, “πρέπει να πας για ύπνο, πρέπει να φας, πρέπει να πας σχολείο, πρέπει να διαβάσεις, πρέπει να κάνεις μπάνιο” τότε αυτή μπορεί να γίνει περισσότερο δυσάρεστη. 

Μπορεί ο λόγος να είναι ότι η μαμά μπορεί να έχει στεναχωρηθεί περισσότερο με το διαζύγιο και να έχει πιο άσχημη ψυχολογία. Μπορεί να υπάρχει κάποιος μέσα στο σπίτι που να μην είναι αρεστός στο παιδί. Εν πάση περιπτώσει, δεν μπορούμε να κάνουμε εικασίες. Οι γονείς πρέπει να αναζητήσουν τα πραγματικά αίτια.  

Σχετικά άρθρα