<p style="text-align: justify;">Αναγνώστριά μας ρωτά: </p>
<p style="text-align: justify;">Γεια σας ειμαι 12 χρονων και θα ηθελα να κανω μια ερωτηση σχετικη με το αγχος.</p>
<p style="text-align: justify;">Γενικα αγχωνομαι παρα πολυ ευκολα αλλα τον τελευταιο καιρο εχω φτασει σε μια κατασταση που δεν αντεχω αλλο και ειναι εξαιρετικα κουραστικη…</p>
<p style="text-align: justify;">Ολο το χρονο εκανα παρεα με ενα κοριτσι που με επηρεαζε παρα πολυ αρνητικα,ελεγε ακραια πραγματα γισ την υγεια της που αμφιβαλλουμε αν ειναι αληθεια,συζηταει μονιμως γι αρρωστιες και θανατο γενικα το μυαλο της ειναι μονιμως στο αρνητικο…</p>
<p style="text-align: justify;">Προσφατα κι ενω μας ξαναμιλουσε παλι γι αυτα τα θεματα εγω ειχα στεναχωρηθει παρα πολυ μ αυτα που μας ελεγε και ενιωσα να με ποναει το στηθος κι επειδη φοβηθηκα παρα πολυ πηγα στο κεντρο υγειας οπου εκανα καρδιογραφημα και μου ειπαν οτι ειναι απο αγχος και στεναχωρια και οτι ειναι κριση πανικου ολο αυτο..</p>
<p style="text-align: justify;">Εκτοτε ομως φοβαμαι απιστευτα πολυ,τοσο που μου κοβεται η ανασα και ειναι σαν να με εχουν πιασει απο το λαιμο και μετα μουδιαζω παντου…</p>
<p style="text-align: justify;">Πιστευω πως η παρεα με το συγκεκριμενο κοριτσι μου εκανε κακο γιατι και η γιατρος μου μου λεει πως δεν ειναι κατι παθολογικο ολο αυτο γιατι εκανα και εξετασεις αιματος και βγηκαν τελειες και πως ειναι ολα μεσα στο μυαλο μου και στεναχωριεμαι πολυ χωρις σοβαρο λογο..</p>
<p style="text-align: justify;">Γενικα απο την ηλικια των 5 φοβαμαι πολυ πως εχω κατι σοβαρο με το παραμικρο ή πως θα αρρωστησω ή πως θα γινει κατι κακο… Και ολα αυτα μετα απο ενα συγκεκριμενο και τοτε περιστατικο οποτε μηπως φταιει ακομη και αυτο;</p>
<p style="text-align: justify;">Ολοι μου οι γνωστοι που το ξερουν ολο αυτο μου λενε πως δεν ειναι τιποτα σοβαρο και να ηρεμησω και πως ολα ειναι μεσα στο μυαλο μου.. Και οτι ειμαι πολυ μικρη ακομη για να σκεφτομαι κατι τετοιο.. Εμενα ομως ο φοβος και το αγχος μου δε φευγουν..</p>
<p style="text-align: justify;">Καμια ιδεα για να ξεφυγω απο ολη αυτη την τρελα;</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Αγαπητή Σωτηρία,</strong></p>
<p style="text-align: justify;">οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ανησυχίες, φόβους και ανασφάλειες από μικρή ηλικία που κάποιες περνάνε μεγαλώνοντας, άλλες επιμένουν και άλλες έρχονται και φεύγουν ανάλογα με τις συνθήκες ζωής. Όπως λες οι αρνητικές σου σκέψεις γύρω από το «κακό και τις αρρώστιες» ξεκίνησαν σε μικρή ηλικία και δεδομένων περιστατικών, σε ταλαιπωρούν μέχρι σήμερα. Η κρίση πανικού δεν είναι τίποτα άλλο από μια κορύφωση του άγχους σου στα θέματα που προϋπήρχαν και δεν έχουν επιλυθεί αποτελεσματικά. Οι γύρω σου και οι γιατροί από πραγματικό ενδιαφέρον και γνώσεις σου λένε να ηρεμήσεις, όμως το άγχος και ο φόβος επανέρχονται γιατί φαίνεται να μην ξέρεις τον τρόπο να τα χειριστείς… Όταν όμως ένα πρόβλημα γίνεται βασανιστικό  και επιδεινώνεται, είναι απαραίτητο να το αντιμετωπίζεις με τα κατάλληλα εργαλεία.</p>
<p style="text-align: justify;"> Τα καλά νέα είναι ότι τα προβλήματα άγχους είναι πολύ συχνά στους εφήβους και τους ενήλικες και υπάρχει για αυτά αποτελεσματική θεραπεία (λέγεται ψυχοθεραπεία συμπεριφοράς και την εφαρμόζεις μαζί με ψυχολόγο ή ψυχίατρο). Επίσης πολύ θετικό είναι ότι σε σχετικά μικρή ηλικία αναγνωρίζεις τις δυσκολίες σου και ζητάς βοήθεια.<strong> Σου προτείνω τα παρακάτω: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><em>1^ον Κατανόησε τι σου συμβαίνει:</em> Όταν ένας άνθρωπος παθαίνει μία κρίση πανικού εμφανίζει σωματικά συμπτώματα άγχους όπως πόνοι στο στήθος, δυσκολίες στην αναπνοή, αίσθημα πνιγμονής, μουδιάσματα κ.α</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν γιατί ο οργανισμός όταν νιώθει ότι κινδυνεύει (=φοβάται ή αγχώνεται) από μια πραγματική (πχ. αν ένα αυτοκίνητο έρχεται κατά πάνω σου) ή δυνητικά απειλητική κατάσταση (όπως αρνητικές σκέψεις, εικόνες, συζητήσεις που αφορούν αρρώστιες ή θάνατο) μπαίνει σε μια κατάσταση συναγερμού, για να σε κινητοποιήσει να ξεφύγεις του κινδύνου. Μόνο που στην 1^η περίπτωση, όντως χρειάζεται να σε κινητοποιήσει να τρέξεις για να βγεις από την πορεία του αυτοκινήτου, ενώ στη 2^η που απειλή βρίσκεται στο μυαλό σου, κανονικά δεν χρειάζεται να ενεργοποιηθεί. Παρόλα αυτά ύψιστη προτεραιότητά του οργανισμού σου είναι η επιβίωσή σου για αυτό τόσο όταν φοβάσαι γιατί απειλείται η ζωή σου, όσο και όταν αγχώνεσαι επειδή κάτι φαντάζει πολύ απειλητικό στο μυαλό σου, ο ίδιος συναγερμός στο σώμα σου ενεργοποιείται και προκαλεί τα ίδια σωματικά συμπτώματα.</p>
<p style="text-align: justify;">Τα άκρα μουδιάζουν γιατί το αίμα απομακρύνεται από αυτά προς τα ζωτικά όργανα του σώματος (όπως προς την καρδία που μπορεί να χτυπάει πιο γρήγορα ή πιο δυνατά) και προς τους μεγάλους μύες για να σου δώσει την ενέργεια να τρέξεις. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο η αναπνοή επιταχύνεται, γίνεται πιο βαθιά, πιο επιπόλαιη. Το αποτέλεσμα είναι δύσπνοια, αίσθημα πνιγμού, ακόμη και πόνοι από σφίξιμο στο στήθος. Οι αλλαγές αυτές είναι πάρα πολύ δυσάρεστες όχι όμως και επικίνδυνες και αυτό γιατί <strong>μετά από λίγη ώρα το σώμα ηρεμεί από μόνο του</strong> – μόλις ο κίνδυνος περάσει ή σε περίπτωση άγχους μόλις καταλάβει ότι δεν απειλείσαι πραγματικά.</p>
<p style="text-align: justify;">2^ον Διαχειρίσου τα σωματικά σου συμπτώματα: όταν έχεις σωματικά συμπτώματα άγχους δώσε τον χρόνο που χρειάζεται στον οργανισμό σου για να σε ηρεμήσει. Ταυτόχρονα βοήθησε με φυσιολογικές, αργές, χαλαρωτικές αναπνοές, ώστε ο συναγερμός να σταματήσει να χτυπά. Μην παίρνεις βαθιές, γρήγορες και επιπόλαιες ανάσες γιατί έτσι διατηρείς το άγχος σου.</p>
<p style="text-align: justify;">3^ον Διαχειρίσου τις σκέψεις σου: Όταν αρνητικές σκέψεις έρχονται στο μυαλό σου και σε αγχώνουν αναγνώρισε τες ως προϊόντα του άγχους και τους φόβου σου και προσπάθησε να τις αγνοήσεις. Επικεντρώσου σε ότι έκανες ή έχεις να κάνεις (ασχολίες – δραστηριότητες) και μην τις αφήνεις να σε καταβάλουν παρότι μπορεί να είναι επίμονες.   </p>
<p style="text-align: justify;">4^ον Συνέχισε τη ζωή σου: προσπάθησε να μην αλλάξεις τίποτα στην καθημερινότητά σου εξόδους, χόμπι κλπ γιατί αυτό θα σε στενοχωρήσει περισσότερο, θα μειώσει την αυτοπεποίθησή σου και θα ενισχύσει τους φόβους σου. Αν μάλιστα δεν είσαι πολυάσχολη καλό θα ήταν να γίνεις … βρες καινούρια ενδιαφέροντα και ξεκίνα ευχάριστες ενασχολήσεις.</p>
<p style="text-align: justify;">Όσα σου προτείνω παραπάνω μπορείς να τα προσπαθήσεις μόνη, αν όμως δεν τα καταφέρεις μην απογοητευτείς !, δες το ως έναυσμα για να ζητήσεις επαγγελματική βοήθεια και να ξεμπερδέψεις μια και καλή με το πρόβλημά σου.</p>
<p style="text-align: justify;">Καλή αρχή !</p>
<p style="text-align: justify;">Με εκτίμηση,</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Τιτίκα Μητσοπούλου</strong>, Ψυχολόγος, Msc. Κοινωνικής Ψυχιατρικής-Παιδοψυχιατρικής, υπ.Δρ. Ιατρικής Παν/μιο Ιωαννίνων</p>
<p style="text-align: justify;"><a href="https://www.facebook.com/anxietycontrol/">https://www.facebook.com/anxietycontrol/</a> , <a href="http://www.anxietycontrol.gr/">www.anxietycontrol.gr</a> (υπό κατασκευή)</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p> </p>