Ειδικότερα ο ασφαλισμένος, ο οποίος αποποιείται οφειλόμενες εισφορές του πέραν της εικοσαετίας, έχει δικαίωμα αναγνώρισης χρόνου ασφάλισης για θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος οποιουδήποτε χρόνου εκ των προβλεπόμενων είτε στο άρθρο 40 Ν.2084/1992, είτε στο ν.3996/2011 υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις που τάσσονται από τις διατάξεις αυτές.

Όπως αναφέρεται στην εγκύκλιο του ΟΑΕΕ με τις διατάξεις του άρθρου 17 του Π.Δ. 258/2005 προβλέπεται ο χρόνος της παραγραφής του δικαιώματος του Οργανισμού προς είσπραξη εισφορών, η διακοπή της παραγραφής καθώς και το δικαίωμα του ασφαλισμένου να καταβάλλει τις εισφορές και μετά την παραγραφή αυτών, με το ισχύον ασφάλιστρο του χρόνου καταβολής και τις νόμιμες προσαυξήσεις.

Αναλυτικότερα σημειώνεται ότι “το δικαίωμα του Οργανισμού προς είσπραξη εισφορών παραγράφεται μετά από παρέλευση 20ετίας από τη λήξη του οικονομικού έτους, κατά το οποίο αυτές κατέστησαν απαιτητές. Σε περίπτωση έκδοσης Π.Ε.Ε.Π.Τ. ή ρύθμισης των οφειλών σε δόσεις ή υποβολής μήνυσης από τον Οργανισμό ή σε κάθε άλλη περίπτωση προβλεπόμενη από τον Κ.Ε.Δ.Ε. η παραγραφή διακόπτεται και αρχίζει νέα 20ετής.

Ο ασφαλισμένος δικαιούται να καταβάλλει τις εισφορές και μετά την παραγραφή αυτών, με το ισχύον ασφάλιστρο του χρόνου καταβολής και τις νόμιμες προσαυξήσεις. Στην περίπτωση αυτή ο Οργανισμός υποχρεούται να συνυπολογίσει το χρόνο, για τον οποίο καταβλήθηκαν οι εισφορές, ως χρόνο ασφάλισης. Εισφορές ασφαλισμένων κλάδου σύνταξης αχρεωστήτως εισπραχθείσες επιστρέφονται ατόκως, με αίτηση του ασφαλισμένου ή και αυτεπάγγελτα από την υπηρεσία. Το δικαίωμα προς επιστροφή παραγράφεται μετά παρέλευση 5ετίας από τη λήξη του οικονομικού έτους, εντός του οποίου καταβλήθηκαν οι εισφορές