Στοματίτιδες στα παιδιά: Τι είναι και πώς αντιμετωπίζονται -ΦΩΤΟ

26/09/2016
Ομάδα Σύνταξης
Παιδιατρική

Τι είναι στοματίτιδα
Στοματίτιδα είναι η φλεγμονή της στοματικής κοιλότητας και επηρεάζει τα χείλη, τη γλώσσα την υπερώα και τα μάγουλα εσωτερικά.
Εμφανίζεται με τη μορφή των άφθων ή εξελκώσεων και προκαλεί πόνο, σιελόρροια και δυσκολία στη σίτιση.
Ανάλογα με την αιτιολογία και την μετάδοση οι στοματίτιδες ανήκουν σε τρεις κατηγορίες:
 
<ol>
<li>
Την μυκητιασική
</li>
<li>
Την αφθώδη
</li>
<li>
Την ερπητική
</li>
</ol>
 
Μυκητιασική στοματίτιδα
 
Οφείλεται στον μύκητα candida albicans και είναι μεταδοτική όταν η μητέρα δεν τηρεί τους βασικούς κανόνες υγιεινής.
Εμφανίζεται συνήθως σε βρέφη σαν λευκό επίχρισμα στη γλώσσα τα χείλη, την υπερώα και την εσωτερική επιφάνεια των παριών. Η εικόνα αυτής της στοματίτιδας μοιάζει με υπολείμματα του γάλατος με τη διαφορά ότι το επίχρισμα αυτό απομακρύνεται εύκολα με μια γαζούλα, ενώ εάν πρόκειται για στοματίτιδα αυτό δεν είναι εφικτό. Δεν προκαλεί πόνο αλλά μπορεί το βρέφος να παρουσιάζει δυσκολία στη σίτιση.
 Τα βρέφη μπορεί να καταπιούν τους μύκητες, να τους αποβάλουν από το έντερο και να παρουσιάσουν μυκητίαση στη περιγεννητική περιοχή.
Αντιμετωπίζεται με ειδικό αντιμυκητιασικό gel ή στοματικό διάλυμα. Σε περίπτωση που το βρέφος θηλάζει, είναι καλό η μητέρα να κάμει την ίδια θεραπεία στο στήθος της.
 Σε μεγαλύτερα άτομα μπορεί να εμφανιστεί κατόπιν λήψης αντιβιοτικών ή εισπνεόμενων κορτικοειδών, γι αυτό συνιστάται το ξέπλυμα του στόματος μετά από τη χρήση τους.
 <img src="http://www.child.org.cy/Portals/0/1.jpg" alt="" width="219" height="231" />
 
Μυκητιασική στοματίτιδα
 
<img src="http://www.child.org.cy/Portals/0/2.jpg" alt="" width="259" height="194" /> 
 
Μυκητιασική δερματίτιδα
 
Αφθώδης στοματίτιδα
Είναι αγνώστου αιτιολογίας και δεν μεταδίδεται. Είναι αρκετά συχνή στα παιδιά αλλά και στους ενήλικες. Ένα 10-20% των παιδιών θα εμφανίσει έστω και μία φορά αφθώδη στοματίτιδα.. Εμφανίζεται μετά από κάποια ασθένεια, ιδίως σε άτομα με άγχος, στρες, αλλεργίες, αλλά έχουν ενοχοποιηθεί επίσης και η έλλειψη της βιταμίνης Β12, του φυλλικού οξέος και του σιδήρου.
Επίσης εμφανίζεται σε παιδιά που πάσχουν από το σύνδρομο PFAPA, τη νόσο στόματος, χεριών και ποδών (mouth, hand and foot disease), και τη νόσο του Crohns. Σε μεγαλύτερες ηλικίες παρατηρείται σε άτομα που πάσχουν από Aids, ή είναι ανοσοκατασταλμένα.
Σε περίπτωση υποτροπών πρέπει να εξεταστεί το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού.
 
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία. Για την ανακούφιση του πόνου, μπορεί να χορηγηθούν ειδικά στοματικά gels ή διαλύματα μισή ώρα πριν από τη λήψη τροφής.
Επίσης συνιστάται η χορήγηση υγρών και κρύων τροφών και η αποφυγή λήψης τροφίμων που προκαλούν πόνο ή κάψιμο (λεμόνι, αλάτι, μπαχαρικά κλπ).
 
 
 
 <img src="http://www.child.org.cy/Portals/0/3.jpg" alt="" width="225" height="225" />
 
Αφθώδης στοματίτιδα
 
Ερπητική στοματίτιδα
Η ερπητική στοματίτιδα οφείλεται στον ιό του απλού έρπητα και είναι μεταδοτική.
Μεταδίδεται με την δερματική επαφή από άτομα που πάσχουν από έρπητα, ή χρησιμοποιώντας τα ίδια πιάτα, μαχαιροπήρουνα, ποτήρια και παιγνίδια ατόμων που έχουν έρπη. Τα άτομα αυτά πρέπει να αποφεύγουν την τη δερματική επαφή με τα παιδιά και να μη τα φιλούν γιατί μπορεί εύκολα να τους τον μεταδώσουν.
Εμφανίζεται από 6 μηνών μέχρι 5 χρονών σε παιδιά που δεν ήρθαν προηγουμένως σε επαφή με τον ιό.
Εκδηλώνεται με ερυθρότητα και επώδυνες εξελκώσεις ή φουσκάλες στο εσωτερικό του στόματος αλλά και στα χείλη. Συχνά δημιουργούνται πληγές οι οποίες προκαλούν μικρή αιμορραγία. Συνήθως συνοδεύεται με ψηλό πυρετό, σιελόρροια, διόγκωση των τραχηλικών αδένων, κακοσμία του στόματος και προκαλεί δυσκολία στη μάσηση και κατάποση.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στα παιδιά να μην μεταφέρουν τον ιό από το στόμα στα μάτια τους, γιατί μπορεί να έχει επιπτώσεις στην όραση του παιδιού.
 
 
 <img src="http://www.child.org.cy/Portals/0/4.jpg" alt="" width="267" height="189" />
<div> </div>
 
 
 
Ερπητική στοματίτιδα
Χορηγούνται παυσίπονα και αντιπυρετικά, άφθονα υγρά και μαλακή δροσερή τροφή.
Ο πόνος υποχωρεί μετά τη 5η ημέρα, τα συμπτώματα όμως διαρκούν 1-2 εβδομάδες.
Συνήθως αυτοιάται, μπορεί όμως ο γιατρός σε ορισμένες περιπτώσεις να συστήσει αντιικά φάρμακα. (Acyclovir για 5-7 ημέρες)