“Όχι, δεν το καβάλησα ποτέ το καλάμι-και γιατί να το κάνω άλλωστε; Επειδή είμαι μπροστά από τους προβολείς; Επειδή είμαι “επώνυμη”, επειδή με βλέπουν στην τηλεόραση και κάνω εξώφυλλα; Μια δουλειά κάνω, τίποτα παραπάνω, για όνομα του Θεού, ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω πως κάποιοι καβαλάνε το καλάμι. Δουλεύω από τα δεκαεννιά μου, είκοσι χρόνια τώρα, τα τελευταία πέντε έγινα περισσότερο γνωστή και τα τελευταία δυο-τρία με “παίζουν” πιο πολύ. Να καβαλήσω το καλάμι γι’ αυτό; Είμαι πολύ προσγειωμένη, ξέρω καλά ότι σήμερα είμαι σ’ αυτή τη δουλειά και αύριο μπορεί να μην είμαι. Αν γινόταν τόσος θόρυβος όταν ξεκινούσα και ήμουν μικρότερη, δεν σου κρύβω ότι μπορεί και να έχανα κάπου το μέτρο, ίσως πάλι και όχι. Αλλά τώρα που μεγάλωσα, ε όχι και πολύ, δεν έχω τέτοιο φόβο ευτυχώς