Σημαντικό συναισθηματικό αντίκτυπο φαίνεται να έχει ο κορωνοϊός στην Ελλάδα σε ποσοστό άνω του 25% του πληθυσμού, σύμφωνα με τον καθηγητή Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Πέτρο Σκαπινάκη.
Όπως επισημαίνει ο καθηγητής για την έρευνά του, ο συναισθηματικός αντίκτυπος που προκαλεί η πανδημία (με κύρια συμπτώματα την ανησυχία για τη νόσο, τον θυμό για την επικράτησή της αλλά και τη θλίψη για τις πιθανές συνέπειες) ήταν σχεδόν διπλάσιος στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες.
Ποιες ομάδες επηρεάστηκαν περισσότερο από τον κορωνοϊό;
Αν και συνολικά το επίπεδο της ψυχικής υγείας είναι συγκρίσιμο με προηγούμενες περιόδους, η καταθλιπτική συμπτωματολογία βρέθηκε να είναι μεγαλύτερη στους συμμετέχοντες με υψηλό συναισθηματικό αντίκτυπο, σε μαθητές και φοιτητές, σε όσους βρίσκονταν σε απομόνωση λόγω συμπτωμάτων και σε εκείνους που είχαν υπερβολική έκθεση σε ΜΜΕ ή στα κοινωνικά δίκτυα για αναζήτηση πληροφοριών σχετικών με τον κορωνοϊό.
Είναι ενδεικτικό, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο κος Σκαπινάκης στο ΑΠΕ, ότι όσοι είχαν μεγαλύτερη καταθλιπτική συμπτωματολογία, ανέφεραν μεγαλύτερη δυσκολία να περιοριστούν στο σπίτι, τηρώντας την καραντίνα και δαπάνησαν περισσότερες ώρες εκτός σπιτιού. Πάντως, σύμφωνα με τον καθηγητή, υπήρξαν μεγάλα ποσοστά αποδοχής της πραγματικότητας και μικρή συχνότητα άρνησης, ενώ το χιούμορ φάνηκε ότι στάθηκε καταλυτικό.
Αυτές οι στρατηγικές υιοθετήθηκαν ώστε να προσαρμοστούν οι άνθρωποι
Οι συμμετέχοντες χρησιμοποίησαν πολλές στρατηγικές για να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στο στρες και να προσαρμοστούν καλύτερα στα νέα δεδομένα. Υπήρξε μεγάλος βαθμός αποδοχής της πραγματικότητας (πάνω από 90%), ενώ η άρνηση ως μηχανισμός χρησιμοποιήθηκε από πολύ λίγους.
Σημαντικό επίσης ρόλο στην προσαρμογή έπαιξαν η υιοθέτηση στρατηγικών που βασίζονται στο χιούμορ (77%), στον προσεκτικό σχεδιασμό για το μέλλον (75%), στην θετική αναπλαισίωση (72%) και στην ανάληψη πρακτικών μέτρων (70%). Στρατηγικές προσαρμογής που βασίστηκαν στο συναίσθημα χρησιμοποιήθηκαν λιγότερο.
Είναι πιθανό, αυτές οι πιο πρακτικές στρατηγικές που υιοθετήθηκαν, να βοήθησαν στην καλύτερη προσαρμογή των Ελλήνων, και στην τήρηση των οδηγιών για την πρόληψη της μετάδοσης του ιού, μολονότι πιο απαισιόδοξη ήταν η πρόβλεψη για τις δυνητικές οικονομικές συνέπειες στο άμεσο μέλλον (74%) και της μεγάλης διάρκειας της νόσου (48%)».
Τι προκαλεί περισσότερη ανησυχία; Μια υγειονομική κρίση ή μια οικονομική κρίση;
Βέβαια, αξίζει να τονισθεί πως η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών σε όλο τον κόσμο επιθυμεί οι κυβερνήσεις να δώσουν προτεραιότητα στο να σώσουν ζωές παρά στις κινήσεις για την επανεκκίνηση της οικονομίας που πλήττεται από τα περιοριστικά μέτρα που έχουν υιοθετηθεί λόγω του κορωνοϊού, σύμφωνα με παγκόσμια έρευνα του Edelman Trust Barometer.
Συνολικά το 67% των περισσότερων από 13.200 ανθρώπων που ρωτήθηκαν από τις 15 ως τις 23 Απριλίου συμφώνησαν με την εξής δήλωση: «Η σημαντικότερη προτεραιότητα της κυβέρνησης θα πρέπει να είναι να σώσει όσες περισσότερες ζωές γίνεται, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι η οικονομία θα ανακάμψει πιο αργά».
«Είναι μπερδεμένο διότι έχεις δύο κρίσεις ταυτόχρονα: μια υγειονομική κρίση και μια οικονομική κρίση», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Έντελμαν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Edelman Trust Barometer. «Αλλά οι άνθρωποι λένε: Έχουμε ήδη περάσει έξι με επτά εβδομάδες με αυτούς τους περιορισμούς στις δραστηριότητες, τι σημασία έχουν 1 ή 2 ακόμη εβδομάδες;».
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Το… τέλος της χειραψίας λόγω κορωνοϊού. Δεν θα ακουμπήσουμε ξανά κανέναν;
