Χρήστος Στέργιογλου: Η τέχνη είναι η ποίηση του διαλόγου, η ποίηση της εικόνας

<p>Ένας σπουδαίος άνθρωπος της Τέχνης που πρωταγωνιστεί εδώ και 40 χρόνια στο σανίδι. Έχει συνδέσει το όνομα του με την πρόσφατη άνθιση του ελληνικού σινεμά. Το θέατρο σημαίνει για αυτόν μαγεία, απομίμηση, παιχνίδι, τύχη και μάθημα ζωής. Όπως έχει πει ο ίδιος, το θέατρο είναι η ποίηση του διαλόγου και το σινεμά η ποίηση της εικόνας. Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα… </p>
<p>Από μικρός είχε το δαιμόνιο του θεάτρου μέσα του. Όπως έχει αποκαλύψει, έλεγε ποιήματα στις επετείους του σχολείου του και παρακολουθούσε με μανία ασπρόμαυρες ταινίες. Ποτέ δεν είχε σκεφτεί να ακολουθήσει κάποιο άλλο επάγγελμα, εκτός από αυτό του ηθοποιού. Όπου και να βρεθεί αυτός ο ηθοποιός, αποδεικνύει πόσο μελετημένες είναι στο νου του όλες οι προεκτάσεις του κάθε ρόλου, του κάθε χαρακτήρα που αποπειράται να χτίσει και να μιμηθεί.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/stergioglou4.jpg" alt="" width="650" height="389" /></p>
<p>«<em>Οι ηθοποιοί έχουμε ένα προνόμιο. Προσπαθούμε στη σκηνή να αναπαράγουμε τα της ζωής και να είμαστε αληθινοί. Στη ζωή μας ωστόσο δεν ξέρω αν τα καταφέρνουμε. Στο θέατρο έχουμε αυτήν την ευκαιρία, οπότε είμαστε τυχεροί</em>», είχε πει χαρακτηριστικά σε παλαιότερη συνέντευξη του στο in2life.gr. Γενικά, ο Χρήστος Στέργιογλου έχει επιλέξει να κρατάει χαμηλό προφίλ και να μένει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.</p>
<p><strong>Γεννήθηκε στο Διδυμότειχο, είχε πάθος με την τέχνη</strong></p>
<p>Ο Χρήστος Στέργιογλου γεννήθηκε στο Διδυμότειχο το 1952. Από παιδί είχε έντονες καλλιτεχνικές ανησυχίες. Τραγουδούσε σε πάρτι, διάβαζε ποίηματα στις επετείους του σχολείου του και έβλεπε ασπρόμαυρες ταινίες. Το μέρος που γεννήθηκε το κρατάει πάντοτε μέσα του σαν φυλαχτό, ακόμα και αν μεγαλώνοντας ακολούθησε διαφορετική πορεία και απομακρύνθηκε από αυτό.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/ster.jpg" alt="" width="640" height="426" /></p>
<p><strong>Μια καριέρα γεμάτη μαγεία!</strong></p>
<p>Αποφοίτησε από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης το 1975 και σπούδασε στο ΗΒ Studio της Νέας Υόρκης. Συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους Έλληνες θεατρικούς σκηνοθέτες σε έργα ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, καθώς και σε αρχαίο δράμα. Έχει πρωταγωνιστήσει σε κινηματογραφικές ταινίες μικρού και μεγάλου μήκους και σε τηλεοπτικές σειρές. Έχει κερδίσει το Βραβείο Ανδρικής Ερμηνείας στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 2002 για τις ταινίες Δύσκολοι αποχαιρετισμοί: Ο Μπαμπάς μου της Π. Παναγιωτόπουλου και το Θα το μετανιώσεις της Κ. Ευαγγελάκου. Επίσης έχει κερδίσει το Κρατικό Βραβείο Δεύτερου Ανδρικού Ρόλου το 2006 για την ταινία Ώρες Κοινής Ησυχίας της Κ. Ευαγγελάκου.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/ster2.jpeg" alt="" width="800" height="538" /></p>
<p><strong>Το νέο ρεύμα του ελληνικού σινεμά</strong></p>
<p>Ένα σημείο σταθμός στην καριέρα του, ήταν η συμμετοχή του στον Κυνόδοντα του Γιώργου Λάνθιμου. Και κάπως έτσι έγινε γνωστός ως “the father of Dogtooth", έναν χαρακτήρα που όπως έχει πει προσπάθησε να συναντήσει μέσα από τις αντιφάσεις του. "Αυτό που με συγκινεί στους νέους κινηματογραφιστές, εννοώ ηλικίας 30-40 ετών, είναι πως βλέπω στα μάτια τους ότι θέλουν να το κάνουν πάρα πολύ και αυτό είναι απολύτως συγκινητικό και απολύτως πειστικό, για να πάω μαζί τους. Το θέλεις; Είμαι μαζί σου! Αυτό με ωθεί και γυρίζω ταινίες με νέους ανθρώπους και φυσικά δεν έχει βγει καθόλου σε κακό, ίσα ίσα πάντα βγάζει καλά αποτελέσματα", έχει πει αποδεικνύοντας πως το μυαλό του θέλει να παραμένει ανοιχτό.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/ster3.jpg" alt="" width="640" height="404" /></p>
<p>Τα τελευταία χρόνια, αξιοσημείωτη ήταν και η παρουσία του στην παράσταση της Ελένης Ψίκου, η Αιώνια Επιστροφή του Παρασκευά, αλλά και στη βραβευμένη ταινία Miss Violence του Αβρανά, που πραγματεύεται το θέμα της ενδοοικογενειακής βίας.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/ster4.jpg" alt="" width="640" height="370" /></p>
<p><strong><img src="/contentfiles_2016b/ile/miss_violence.jpg" alt="" width="800" height="450" /></strong></p>
<p><strong>Το σινεμά, τα βιβλία και η πολιτική</strong></p>
<p>Η μεγάλη του αγάπη στον ελεύθερο χρόνο του είναι το σινεμά. Βλέπει φανατατικά τις ταινίες του Παζολίνι, του Τσάπλιν, του Αντονιόνι, του Κόπολα, ενώ πολύ συχνά τριγυρίζει στις κινηματογραφικές αίθουσες του κέντρου της Αθήνας για να απολαύσει τις καινούργιες ταινίες που κυκλοφορούν.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/stergioglou_nixtes%20premieras.JPG" alt="" width="982" height="679" /></p>
<p>Αγαπάει επίσης τα βιβλία, ενώ έχει αδυναμία στον Μπέκετ, τον Ντοστογιέφσκι, τον Μπέρνχαρντ, τον Παπαδιαμάντη. Τον γοητεύει η Κοκκινοσκουφίτσα από παραμύθια, ενώ όταν ήταν μικρός εντυπωσιάστηκε από τον Μικρό Πρίγκηπα και την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων. Σε μικρή ηλικία, είχε περάσει από διάφορα πολιτικά σχήματα της αριστεράς, αλλά σήμερα δεν μπορεί να βρει τον εαυτό του σε ένα σχήμα που θα μπορέσει να αντισταθεί πραγματικά στην υπάρχουσα πραγματικότητα.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/stergioglou_cinema.JPG" alt="" width="800" height="532" /></p>
<p>"Ονειρεύομαι μία επανάσταση που καταδικάζει την ανωτερότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλον. Θέλει χρόνια, δεκαετίες και γενιές ολόκληρες για να καλλιεργηθεί μία τέτοιου τύπου συνειδητοποίηση", έχει πει χαρακτηριστικά, αποτυπώνοντας ένα κομμάτι της φιλοσοφίας και της στάσης ζωής που τον διακρίνει.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/plateiairoon-karatzas-2-2017-7HULQO-800x_.jpeg" alt="" width="800" height="533" /></p>
<p><strong>Πλατεία Ηρώων, το έργο στο οποίο πρωταγωνιστεί</strong></p>
<p>Το κύκνειο άσμα του Τόμας Μπέρνχαρντ, την Πλατεία Ηρώων (Heldenplatz), παρουσιάζει φέτος η Λυκόφως σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Καραντζά, στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων – Λευτέρης Βογιατζής.</p>
<p>Μαζί του ένας εξαιρετικός θίασος: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστος Στέργιογλου, Μαρία Σκουλά, Υβόννη Μαλτέζου, Γιώργος Μπινιάρης, Άννα Καλαϊτζίδου, Σύρμω Κεκέ, Παναγιώτης Εξαρχέας.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/ster6.jpeg" alt="" width="800" height="560" /></p>
<p><strong>Παραστάσεις στις οποίες έχει πρωταγωνιστήσει τα τελευταία χρόνια:</strong></p>
<p>Πλατεία Ηρώων (2017 )<br />Θέατρο Οδού Κυκλάδων – Λευτέρη Βογιατζή<br />Διάφορες Επιλογές Πέτρος (2016 )<br />Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν Φρυνίχου<br />Ο βίος του Γαλιλαίου (2015 )<br />Rex Σκηνή "Μαρίκα Κοτοπούλη"<br />Πιάφ (2015 )<br />Rex Σκηνή "Μαρίκα Κοτοπούλη"<br />Ο κυκλισμός του τετραγώνου (2013 )<br />Στέγη γραμμάτων &amp; τεχνών Ιδρύματος Ωνάση Κεντρική σκηνή<br />Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα (2013 )<br />Εθνικό Θέατρο-Κτίριο Τσίλλερ Κεντρική σκηνή<br />Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα (2013 )<br />Εθνικό Θέατρο-Κτίριο Τσίλλερ Κεντρική σκηνή<br />Τρισεύγενη (2011 )<br />Εθνικό Θέατρο-Κτίριο Τσίλλερ Κεντρική σκηνή<br />Ορέστης (2010 )<br />Εθνικό Θέατρο<br />Οκτώ γυναίκες (2008 )</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/galilaios1-xrj7Gt-800x_%20(1).jpg" alt="" width="800" height="728" /></p>

Σχετικά άρθρα