Σύνδρομο ινομυαλγίας: πώς η άσκηση μπορεί να σε ανακουφίσει

<p style="text-align: justify;"><strong style="font-size: small;">Από τον Δημήτριο Α. Νικολάου MSc Φυσιοθεραπευτής</strong></p>
<p><span style="font-size: small;"><strong><img src="https://boro.gr/contentfiles_2016b/ygeia/orthopedikh/0.NIKOLAOY.JPG" alt="" width="82" height="104" /> </strong></span></p>
<p style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><strong>Σύνδρομο Ινομυαλγίας</strong> </span><br /><br /></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Στην ινομυαλγία, δίδεται ο ιδιαίτερος χαρακτηρισμός του "συνδρόμου", ο οποίος προσδίδει βαρύτητα στον πολυπαραγοντικό χαρακτήρα της. Η ινομυαλγία αποτελεί ένα σύνολο συμπτωμάτων (εξού και ο χαρακτηρισμός "σύνδρομο" αντί "νόσος") με κυριότερο, το σύμπτωμα του διάχυτου πόνου που "κυριεύει" ολόκληρο το σώμα. Μέσα από μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί την τελευταία δεκαετία, ο γυναικείος πληθυσμός, σκιαγραφείτε ως ο πιο επιρρεπής στην εκδήλωση του συνδρόμου σε αντίθεση με τον ανδρικό και τα παιδιά. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong>Σημαντική σημείωση</strong> Αν και υπάρχει συσχετισμός του συνδρόμου της ινομυαλγίας με τα ρευματικά νοσήματα, δεν πρέπει να συγχέεται με την αρθρίτιδα. Ο λόγος είναι πως δεν παρουσιάζεται φλεγμονή ή κάποιου είδους βλάβη στις αρθρώσεις. Ο έντονος, χρόνιος, πόνος εντοπίζεται στις μυϊκές ομάδες. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: small;">Αίτια εμφάνισης του συνδρόμου</span></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Τα κύρια αίτια, που "οδηγούν" στην εμφάνιση και την εγκαθίδρυση του συνδρόμου της ινομυαλγίας, δυστυχώς παραμένουν μέχρι και σήμερα άγνωστα. Η συνδυαστική επίδραση διαφορετικών παραγόντων, όπως π.χ. η γενετική προδιάθεση (κληρονομικότητα), σοβαρές λοιμώξεις, κακή ψυχολογική κατάσταση, φαίνεται να "ενοχοποιείται". Παρά το γεγονός ότι κλινικές μελέτες “τρέχουν” με απώτερο σκοπό την αναγνώριση των αιτίων, οι περισσότεροι ερευνητές στρέφονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα προς εύρεση των απαντήσεων που αναζητούν. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Παρακάτω παρουσιάζονται κάποια στάδια, έξι σε αριθμό, σαν ένα είδος συμβουλευτικής παρέμβασης. Λαμβάνοντας υπόψη, τα ακόλουθα, τα αποτελέσματα της άσκησης θα είναι πιο σίγουρα. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: small;">Πρώτο – Η κατανόηση ότι η άσκηση μπορεί να βοηθήσει</span></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Το πρώτο και πιο βασικό στάδιο στην αντιμετώπιση της ινομυαλγίας, είναι η κατανόηση πως η σωστή προσκόλληση σε ένα πρόγραμμα εκγύμνασης, θα βοηθήσει. Είναι πιθανό, ο συνεχής διάχυτος πόνος που έχετε και τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε με τον ύπνο, να σας έχουν αποδιοργανώσει εντελώς. Σε σημείο μάλιστα που να θεωρείτε την άσκηση ως κάτι υπερβολικό, ένα είδος πολυτελείας. Αντιθέτως, δραστηριοποιηθείτε! Ακολουθώντας το ρητό που χρησιμοποιεί ο λαός μας “κάθε αρχή και δύσκολη”, μην τα παρατάτε, σηκωθείτε από το κρεβάτι και καταπιαστείτε με μερικές ασκήσεις. Ένα καλό πρόγραμμα εκγύμνασης συντελεί στη μείωση του πόνου, στη βελτίωση του ύπνου, στη διατήρηση της οστικής πυκνότητας, στην ευστάθεια, στην αντοχή σας κ.α. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Προφανώς, ο συνεχής πόνος, προκαλεί ένα είδος εκνευρισμού στην ασθενή. Αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό τόσο από το θεραπευτή όσο και από το οικογενειακό περιβάλλον – που μερικές φορές, λόγω των διαρκών παραπόνων που δέχεται από την ασθενή, “πέφτει” στην παγίδα να τη θεωρήσει “κατά φαντασία ασθενή”. Ο εκνευρισμός που αναφέρθηκε προηγουμένως, σε συνδυασμό με τον καθιστικό τρόπο ζωής που ακολουθείται από μεγάλη μερίδα του πληθυσμού αποτελούν δύο βασικά εμπόδια στο θέμα της έναρξης της άσκησης.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong>Στάδιο Δεύτερο – Ξεκινάμε σταδιακά την ενασχόλησή μας με την άσκηση</strong> </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η ενασχόληση της ασθενούς με την άσκηση που επιλέχθηκε, πρέπει να είναι ήπια και σταθερή. Σε περίπτωση, που ακολουθηθεί ένας επιθετικός τρόπος προσέγγισης, ενδεχομένως θα οδηγηθούμε δυστυχώς σε επιδείνωση των συμπτωμάτων που ήδη υπάρχουν. Στην αρχή θα ήταν ουσιαστικές κάποιες απλές ασκήσεις, όπως περπάτημα, ώστε να υπάρξει μια ήπια και σταδιακή μετάβαση από ένα τρόπο ζωής χωρίς άσκηση σε έναν ο οποίος διαθέτει άσκηση. Σχετικά με το περπάτημα, ξεκινώντας από λίγα λεπτά καθημερινώς, σταδιακά αυξάνουμε τη διάρκεια της βόλτας που κάνουμε. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: small;">Στάδιο Τρίτο – "Αποκωδικοποιούμε" τα σημάδια του σώματός μας</span></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Φυσικά, εδώ κυρίως αναφερόμαστε σε συμπτώματα όπως ο πόνος. Φροντίζουμε οι ασκήσεις που πραγματοποιούμε, κατά την εκτέλεσή τους, να μη συνοδεύονται από πόνο. Σε περίπτωση, που αισθανθούμε κάποιο είδος πόνου σταματούμε αμέσως την άσκηση, που πραγματοποιούμε. Εάν δεν υπάρξει διακοπή, τότε ενδεχομένως να οδηγηθούμε σε κάποιο είδος τραυματισμού.</span></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: small;">Μη προσπαθήσετε να κάνετε περισσότερα απ όσα μπορείτε. </span></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: small;">Στάδιο Τέσσερα – Κάνουμε κάτι κάθε μέρα</span></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Έχει μεγάλη σημασία να υπάρχει ποιοτική άσκηση. Μη ξεκινήσετε να κάνετε κάποιου είδους γυμναστική, μία με δύο φορές την εβδομάδα και στη συνέχεια καταλήξετε να γυμνάζεστε μία την εβδομάδα, ίσως το μήνα και τελικά τα παρατήσετε. Προφανώς η καθημερινή άσκηση θα σας βοηθούσε πολύ, αλλά αν δεν πιστεύετε πως μπορείτε να την υποστηρίξετε, φτιάξτε ένα πρόγραμμα δικός σας το οποίο όμως θα το τηρήσετε. Σε περίπτωση που υπάρχει η δυνατότητα, να επισκέπτεστε κάποια πισίνα, τολμήστε το. Πέρα από την άσκηση που προσφέρει το κολύμπι, θα έχει και ένα αποτέλεσμα χαλάρωσης για το κουρασμένο σώμα σας. Άλλες πιθανές λύσεις είναι η yoga, το χαλαρό τρέξιμο, ποδηλασία κ.λ.π. Βρείτε δραστηριότητες που σας αρέσουν ώστε να είστε σίγουροι ότι θα τις ακολουθήσετε για μεγάλο χρονικό διάστημα. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Σε περίπτωση που θελήσετε να ασκηθείτε ομαδικώς, κάντε το πάντα όμως με το σκεπτικό ότι είστε μια ξεχωριστή περίπτωση (όπως κάθε άνθρωπος). Δώστε σημασία στο τι δείχνει το σώμα σας (όπως είπαμε προηγουμένως), ξεκινήστε με ήπιες ασκήσεις και αυξήστε ένταση και επαναλήψεις σταδιακά. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong>Στάδιο Πέντε – Ακολουθήστε το δικό σας πρόγραμμα εκγύμνασης.</strong> "Ακούστε" τις δικές σας ανάγκες, τα θέλω αλλά και τις δυνατότητές σας</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Αρχικά αναγνωρίζουμε δύο πιθανούς τρόπους κατά τους οποίους μπορεί να γυμναστεί κάποιος. Πρώτον, ατομικά υπό τη συνεχή επίβλεψη ενός ειδικού, ο οποίος έχει ενημερωθεί για το σύνδρομο το οποίο σας ταλαιπωρεί και έχει δημιουργήσει ένα κατάλληλο πρόγραμμα εκγύμνασης. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Και δεύτερον ομαδικά, όντας μέλος μιας μεγαλύτερης ομάδας. Ένας τρόπος εκγύμνασης, που ταιριάζει σε άτομα τα οποία θέλουν να κοινωνικοποιηθούν μέσω της σωματικής άσκησης αλλά και να απολαύσουν τη διαδικασία π.χ. συνήθως στα ομαδικά αυτά groupάκια η γυμναστική γίνεται με τη συνοδεία μουσικής κ.λ.π. </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><strong>Στάδιο Έξι – Υπομονή και επιμονή (από την ασθενή αλλά και το οικογενειακό περιβάλλον).</strong> </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Η σημαντικότερη συμβουλή που μπορώ να δώσω σε κάποιον κύριο είτε κάποια κυρία που "αντιμετωπίζει" το σύνδρομο της Ινομυαλγίας είναι να έχει υπομονή και επιμονή. Φυσικά, αυτά τα χαρακτηριστικά αναζητούνται και από το οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο θα κληθεί να υποστηρίξει την ασθενή. Μετά την κλινική διάγνωση της ινομυαλγίας, ξεκινάει μια αρκετά δύσκολη μάχη, η οποία όμως δεν είναι άσκοπη και κατά την οποία δεν "χωρούν" στιγμές ψυχική αδυναμίας. Η μάχη αυτή δίνεται πάντα υπό την καθοδήγηση του σχετικού ιατρικού προσωπικού (είτε αυτό είναι κάποιος αρμόδιο ιατρός, είτε φυσιοθεραπευτής κ.λ.π). </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Τα αποτελέσματα των προσπαθειών σας ενδέχεται να αργήσουν να κάνουν την εμφάνισή τους, αλλά όσο βελτιώνεστε στο θέμα της άσκησης καθώς και της κίνησης, θα αισθάνεστε καλύτερα και τα συμπτώματα θα παρουσιάζουν μια σημαντική μείωση.</span></p>
<p><strong><span style="font-size: small;">MSc. Δημήτριος Α. Νικολάου</span></strong></p>
<p><strong><span style="font-size: small;">Επικοινωνία: τηλ – 6944741702</span></strong></p>
<p><strong><span style="font-size: small;">Email – [email protected]  </span></strong></p>
<p><strong><span style="font-size: small;">Φωτογραφία εξωφύλλου : www.huffingtonpost.com</span></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><span style="font-size: small;"> </span></strong></p>

Σχετικά άρθρα