Έφυγε o Στάθης Ψάλτης στα 66 του – Η ζωή ενός ηθοποιού που αγάπησε και αγαπήθηκε πολύ

<p>O Στάθης Ψάλτης είχε διαγνωστεί με καρκίνο στον πνεύμονα, ο οποίος είχε κάνει μεταστάσεις στον εγκέφαλο και σε άλλα ζωτικά όργανα. Από την πρώτη μέρα νοσηλείας του αγαπημένου ηθοποιού, στο πλευρό του βρίσκονταν αρκετοί φίλοι, η σύζυγος του, Χριστίνα αλλά και η κόρη του, Μαρία. «Έφυγε» λίγο πριν τις 14:30 το μεσημέρι της Παρασκευής έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο, σκορπώντας θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο. Εδώ και περίπου ένα μήνα, ο Στάθης Ψάλτης νοσηλευόταν στο νοσοκομείο «Άγιος Σάββας». Ανήμερα του Πάσχα, οι γιατροί έκριναν απαραίτητη τη μεταφορά του στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), καθώς η κατάσταση της υγείας του είχε επιδεινωθεί. Παρά τις μεγάλες προσπάθειες των γιατρών, ο αγαπητός ηθοποιός δεν τα κατάφερε, καθώς η κατάστασή του ήταν πολύ επιβαρυμένη, ήδη από τη στιγμή που εισήχθη στο νοσοκομείο και έγινε η διάγνωση. </p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/stathis_peiratis.jpg" alt="" width="640" height="360" /></p>
<p>"<strong><em>Όσα συναισθήματα κατάγονται από το στομάχι ή την καρδιά τα αφήνω να με κυριεύουνε. Πρέπει να τα αφήνω να με κυριεύουνε. Δεν ξέρω αν ταιριάζει η λέξη πρέπει</em></strong>", είχε αναφέρει σε παλαιότερη συνέντευξη του στη Lifo.</p>
<p><strong>Μπάρκαρε στα 13 του, μεγάλωσε την κόρη του με δυσκολίες</strong></p>
<p>Ο Στάθης Ψάλτης είχε καταγωγή από το Φανάρι της Πόλης. Πήγε σχολείο στο Βέλο Κορινθίας και στα 11 του χρόνια έφτασε στην Αθήνα και έζησε στο Αιγάλεω. Στα 13 του χρόνια έφυγε για τα καράβια, όπου δούλεψε για δύο χρόνια. Ήταν για αυτόν μία σκληρή, αλλά όμορφη εμπειρία, η οποία τον σημάδεψε βαθιά. Ποτέ δεν θέλησε να αποκαλύψει τον λόγο που τον ανάγκασε να φτάσει σε αυτή την επιλογή.</p>
<p>Ο φίλος του και συνάδελφος του <strong>Κώστας Αθανασόπουλος</strong>, ήταν ο άνθρωπος που τον προέτρεψε να ασχοληθεί με την ηθοποιία και έτσι γράφτηκε στη δραματική σχολή του Μιχαηλίδη. Το όνειρο του ήταν φυσικά να γίνει ηθοποιός και από πολύ μικρή ηλικία ήταν άρρωστος με την τέχνη. Στο καφενείο του χωριό, βοηθούσε να βάζουν τις καρέκλες κάθε φορά που έπαιζε σινεμά για να τον αφήνουν να παρακολουθεί τις ταινίες τζάμπα. Στη συνέχεια, γυρνούσε σπίτι του και έπαιζε τους ρόλους!</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/stathis_neos.jpg" alt="" width="640" height="384" /></p>
<p>Ο ίδιος έχει μιλήσει για τα πολλά διαφορετικά επαγγέλματα που είχε κάνει στη ζωή του στην εφημερίδα Νews το 2013: "Έχω κάνει πολλά πράγματα: Δούλεψα στην οικοδομή, σε τσαντάδικο, σε καταστήματα, μέχρι που στα 13 μου χρόνια ήθελα να αρπάξω τη ζωή από τα μαλλιά και μπάρκαρα. Επιθυμούσα να φύγω γενικά από την Ελλάδα. Πήγα σε ένα εμπορικό πλοίο και ταξίδεψα σε όλες τις θάλασσες του κόσμου. Εκείνη την περίοδο σκεφτόμουν πως την ίδια ώρα που κάποια άλλα παιδιά έπαιζαν με τα παιχνίδια τους, εγώ πάλευα με τα κύματα. Αρχικά ήμουν καμαρότος -δούλευα περίπου 20 ώρες το 24ωρο- και στη συνέχεια παρακάλεσα τον καπετάνιο να μου αλλάξει θέση. Έτσι έγινα βοηθός λαδά στις μηχανές του πλοίου. Βέβαια, ήταν τεράστια εμπειρία για εμένα αυτά τα δύο χρόνια που έλειψα. Γνώρισα χαρακτήρες, μέρη"..</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/psaltis.jpg" alt="" width="600" height="407" /></p>
<p><strong>Πως όμως έγινε ηθοποιός;</strong> Ο ίδιος περιγράφει: "Στο τέλος του σχολείου, ο Κώστας Αθανασόπουλος με πήρε κυριολεκτικά από το χέρι και με πήγε στην οντισιόν του «Εθνικού Θεάτρου» όπου έψαχναν τότε για ταλέντα. Εγώ βέβαια είχα άλλα σχέδια, ήθελα να γίνω ψυχολόγος. Με γοήτευε αυτός ο κλάδος και είχα διαβάσει χιλιάδες βιβλία. Ωστόσο, ο Κώστας με «τράβηξε» μέχρι τα σκαλιά του «Εθνικού» στην Αγίου Κωνσταντίνου, μια μόλις μέρα πριν τις εξετάσεις. Εκείνος με πήγε και στο παράρτημα του «Εθνικού Θεάτρου», στη Σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη, όπου εκεί ήταν η Αρώνη, ο Κωτσόπουλος, η Χατζηαργύρη κ.ά. Εκεί, μου έδωσαν ένα κομμάτι του Τένεσι Ουίλιαμς από το «Γλυκό πουλί της νιότης».</p>
<p>Το διάβασα, το έμαθα, το έπαιξα. Τότε με ρώτησε ο Μιχαηλίδης αν γνώριζα το έργο. Του απάντησα όχι, όπως και στις επόμενες ερωτήσεις που μου έκανε για τον συγγραφέα αλλά και τον ήρωα που μόλις είχα υποδυθεί. Έτσι ένιωσα και έτσι έπαιξα. Δίνω, λοιπόν, μετά εξετάσεις και περνάω πρώτος στα ταλέντα. Έπειτα σπούδασα και ξεκίνησα την πορεία μου".</p>
<p>Οι αγαπημένοι του συγγραφείς είχε αναφέρει πως ήταν ο Παπαδιαμάντης, ο Παλαμάς, ο Καρκαβίτσας και ο Λουντέμης. Αγαπούσε τη λαϊκή μουσική παράδοση και του άρεσαν τα τραγούδια που εξέφραζαν την ψυχή του απλού κόσμου.</p>
<p><strong>Η μεγάλη αγάπη της ζωής του ήταν η κόρη του</strong></p>
<p>Παντρεύτηκε στα 17 του την Τάνια Μπούρα και απέκτησε μαζί της μία κόρη, στην οποία είχε τεράστια αδυναμία, καθώς τη μεγάλωσε με αρκετές δυσκολίες. Η 45χρονη πλέον Μαρία εργάζεται ως σχεδιάστρια, ενώ είναι μητέρα μιας 5χρονης κόρης. Ο ίδιος σε συνέντευξή του είχε πει πως ο γάμος του τότε, ήταν απλά μία νεανική τρέλα που όμως του άφησε την μεγαλύτερη χαρά της ζωής του… την κόρη του.</p>
<p>Ο Στάθης Ψάλτης είχε πει για την αγαπημένη του κόρη σε παλαιότερη συνέντευξη του: "Της έλεγα ας πούμε στο σχολείο, στην πρώτη τάξη του δημοτικού Κορίτσι μου αυτό μην το πάρεις, αν δεις ένα ωραίο μολύβι παιδί μου και σου αρέσει, μην το πάρεις, αυτό είναι κλεψιά, θα το πεις σε εμένα. Αν δεις κάποιον άλλο να παίρνει το μολύβι ενός φίλου σου, δεν θα το πεις, αυτό είναι ρουφιανιά".</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/stathis_kori.jpg" alt="" width="640" height="640" /></p>
<p>Μετά τον πρώτο του γάμο, παντρεύτηκε ξανά το 2006 την ηθοποιό Χριστίνα Ψάλτη.</p>
<p> H γυναίκα που έμεινε μαζί του ως το τέλος:</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/stathis_xristina.jpg" alt="" width="640" height="384" /></p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/stathis_xristinapsalti.jpg" alt="" width="640" height="327" /></p>
<p>Μια από τις πιο πολυσυζητημένες σχέσεις του όμως ήταν αυτή με την επίσης ηθοποιό, Καίτη Φίνου λόγω των πολλών φημολογούμενων απιστιών του σταρ του ’80.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/stathis_finou.jpg" alt="" width="640" height="685" /></p>
<p><strong><img src="/contentfiles_2016b/ile/finou.png" alt="" width="968" height="600" /></strong></p>
<p>«Δεν μπορώ να μιλήσω, δεν μπορώ να το πιστέψω για αυτό και δεν μπορώ να μιλήσω», λέει με τρεμάμενη φωνή μιλώντας στο star.gr. «Δεν μπορώ να πω τίποτα ακόμη…», είπε κλαίγοντας στο τηλέφωνο και πριν κλείσει το τηλέφωνο συμπλήρωσε: «Συγγνώμη, δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο… συγγνώμη», όταν πληροφορήθηκε την είδηση του θανάτου του. </p>
<p><strong>H καριέρα του</strong></p>
<p><strong></strong>Έπαιξε σε πολλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, αλλά και στο θέατρο. Έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής μαζί με την Καίτη Φίνου στη δεκαετία του 1980 με εμπορικές ταινίες όπως οι: «Καμικάζι αγάπη μου», «Τροχονόμος Βαρβάρα», «Τα καμάκια», «Βασικά καλησπέρα σας», «Και ο πρώτος ματάκιας», «Τρελλός είμαι ό,τι θέλω κάνω», «Έλα να αγαπηθούμε ντάρλινγκ», «Μάντεψε τι κάνω τα βράδια». Έχει παίξει πολλούς ρόλους, ως επί το πλείστον, κωμικούς.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/krisimi-i-katastasi-ugeias-tou-stathi-psalti-1490783654.jpg" alt="" width="638" height="399" /></p>
<p>Υπήρξε από τους πλέον πολυτάλαντους ηθοποιούς του Ελληνικού Κινηματογράφου, μεσουρανώντας στη δεκαετία του ’80, σε πάρα πολλές βιντεοκωμωδίες, καθώς και σε πλήθος επιθεωρήσεων και θεατρικών παραστάσεων. Το 1973 στην τηλεοπτική σειρά «Οι έμποροι των εθνών» τραγούδησε το «Ήτανε μια φορά» του Σταύρου Ξαρχάκου.</p>
<p>Από τους ρόλους του Στάθη Ψάλτη που αγαπήθηκαν ιδιαίτερα τη χρυσή εποχή της βιντεοταινίας ήταν αυτός του… ραδιοπειρατή, στην ταινία <strong>«Βασικά καλησπέρα σας»</strong> σε σενάριο και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη, η οποία προβλήθηκε τη σεζόν 1982-1983.</p>
<p>Ο «ραδιοπειρατής» Στάθης Ψάλτης κάνει ερωτική εξομολόγηση στην Κούλα, την οποία υποδύεται η Καίτη Φίνου λέγοντας από την παράνομη ραδιοσυχνότητα που εκπέμπει: <strong>«Κούλα μ’ ακούς; Πολύ κ@@αιδο ο Κυριάκος, Κούλα».</strong></p>
<p><strong><img src="/contentfiles_2016b/ile/stathis_koula.jpg" alt="" width="640" height="360" /></strong></p>
<p><strong></strong>"Στάθη, πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος" του φώναζαν στον δρόμο όταν τον συναντούσαν στο δρόμο, ακόμα και πρόσφατα σε μία ατάκα που έμεινε στην ιστορία.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/stathis_neos2.jpg" alt="" width="640" height="472" /></p>
<p>Θεατρικές Παραστάσεις: </p>
<p><strong><img src="/contentfiles_2016b/ile/stathis_theatro.JPG" alt="" width="484" height="550" /></strong></p>
<p><strong><br /></strong></p>
<p><strong>Kαμικάζι αγάπη μου – Το μυστικό</strong></p>
<p><strong></strong>Ο κασκαντέρ Σταύρος Καλιακούδας φορά στην πραγματικότητα τη στολή με την οποία υποτίθεται οδηγεί μηχανή ο Στάθης Ψάλτης στην ταινία «Καμικάζι αγάπη μου». Ο κασκαντέρ που συμμετείχε σε αρκετές ελληνικές ταινίες του Γιάννη Δαλιανίδη και του Όμηρου Ευστρατιάδη, αποκάλυψε πως ντούμπλαρε τον Στάθη Ψάλτη σε περίπου 11 φιλμ, μιας και είχαν το ίδιο σουλούπι και ο Στάθης Ψάλτης δεν γνώριζε να οδηγεί μηχανή!</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/stathis_kamikazi.jpg" alt="" width="640" height="360" /></p>
<p><strong>Το αντίο του Λάκη Λαζόπουλου για τη συνάντηση κάτω από το.. τραπέζι</strong></p>
<p>Μετά τον θάνατο του Στάθη Ψάλτη, ο Λάκης Λαζόπουλος δημοσίευσε μία ιστορία στο altsantiri.gr και ένα αντίο στον αγαπημένο ηθοποιό.</p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/lakis.jpg" alt="" width="1300" height="731" /></p>
<p>"Ήταν τέσσερις τα ξημερώματα, κάπου στη Συγγρού, όπου με την παρέα μου ήμασταν σε ένα υπόγειο μπουζουξίδικο και πολύ απλά, χαβαλεδιάζαμε. Το μαγαζί, όμως, δεν είχε άδεια λειτουργίας, αλλά πού να το ξέρουν αυτό οι θαμώνες; Στις τέσσερις και κάτι «σκάει» ο Ψάλτης στο μαγαζί με μαύρα γυαλιά ηλίου, φορώντας μία γούνα περισσότερο σαν ντεκόρ τρέλας, παρά σαν προστασία από το κρύο. Εγώ ήμουν στο διπλανό τραπέζι και με το που κάθεται σηκώνομαι να πάω να τον χαιρετήσω. «Ήρθα» του λέω «να σε χαιρετήσω, γιατί δεν ξέρω αν βλέπεις και με αυτά τα γυαλιά».</p>
<p>Δεν προλαβαίνω να τελειώσω τη φράση μου και χτυπάει ένα κουδούνι δυνατό σαν συναγερμός και η ορχήστρα παρατάει τα όργανα και εξαφανίζεται. Το κουδούνι είχε ενημερώσει ότι πλάκωσε η μπατσαρία. Ένας σερβιτόρος φωνάζει με δυνατή φωνή, σχεδόν στρατηγού σε πόλεμο που χάνεται, «όλοι κάτω από τα τραπέζια, θα παραστήσουμε ότι το μαγαζί έκλεισε».</p>
<p>Βρεθήκαμε μούρη με μούρη με τον Ψάλτη κάτω από το τραπέζι με το μακρύ τραπεζομάντηλο να μας καλύπτει. Είχε βάλει το δάχτυλο στο στόμα του και μας έκανε «σσσσσσ» χωρίς να έχει βγάλει τα γυαλιά του και μετά βίας προσπαθήσαμε να κρατήσουμε τα γέλια μας, παριστάνοντας ότι λείπουμε.</p>
<p>Σε αυτό το ημίφως, κάτω από το τραπέζι, σε αυτό το τέταρτο – εικοσάλεπτο που μείναμε από κάτω, πιάσαμε τη κουβέντα χαμηλόφωνα και αυτή η σκηνή, τότε, με συνέδεσε με αυτόν τον άνθρωπο. Γιατί ο Ψάλτης ήταν διαμάντι άνθρωπος. Λαϊκός κωμικός, με τεράστια αγάπη για τον κόσμο, που όπως ο ίδιος μου είπε, έτσι καθώς μιλάγαμε στο 613 στον «Άγιο Σάββα» το βράδυ που τον επισκέφτηκα, «Θα με θυμούνται, θα με θυμούνται, θα με θυμούνται…». Τρεις φορές. Θυμάμαι έντονα τον τρόπο που το είπε, τον τονισμό, καθώς και ότι δεν λύγισε η φωνή του στην επανάληψη της φράσης, καθώς και οι δύο ξέραμε τι έκρυβε αυτή η επανάληψη". </p>
<p><img src="/contentfiles_2016b/ile/stathis_lazopoulos.png" alt="" width="640" height="384" /></p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα