 |
Στις αρχές του 20ου αιώνα στο Καστελόριζο κατοικούσαν 14.000 άνθρωποι, ενώ τώρα οι μόνιμοι κάτοικοί του δεν ξεπερνούν τους 300. Τριακόσιοι ήρωες που επιμένουν να ζουν στο πανέμορφο αυτό νησί, χωρίς μόνιμο γενικό γιατρό ή παθολόγο και χωρίς φαρμακείο. Το είδαμε με τα μάτια μας, συμμετέχοντας στην αποστολή του Διαδημοτικού Δικτύου Υγιών Πόλεων που διοργάνωσε εκεί το 9ο Πανελλήνιο Συνέδριο του. Η επιλογή του Καστελόριζου δεν ήταν τυχαία.
Έγινε για να τονίσει τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες του ακριτικού νησιού, αλλά και την επιμονή των κατοίκων του να μη δέχονται τις ιατρικές υπηρεσίες εκ Τουρκίας που μπορούν να παρέχουν με πλωτό νοσοκομείο οι γείτονες… Οι γείτονες τους οποίους νιώθεις κάτι περισσότερο από κοντά σου όταν βρίσκεσαι στο Καστελόριζο. Ειδικά κατά τις νυχτερινές ώρες που νομίζεις ότι, αν απλώσεις τα χέρια σου, θα πιάσεις τα φώτα της τουρκικής πόλης Κας… “Εμείς προσφέρουμε σε όποιον γιατρό έρθει να μείνει μόνιμα στο νησί δωρεάν κατάλυμα κι ένα γεύμα ημερησίως αλλά κανείς δεν βρίσκεται… Το Καστελόριζο έχει φτάσει στα όριά του. Στο τέλος θα εκκενώσουμε και υα μείνουν μόνο οι Ένοπλες Δυνάμεις Σχετικά άρθρα |
Menu