Όλες οι φιλές μου είναι σε σχέση κι εγώ έχω μείνει μόνη. Νιώθω ότι κάτι λείπει από τη ζωή μου…

<p>Είμαι 30 ετών και ζω τα τελευταία χρόνια στην επαρχία από όπου και κατάγομαι. Έχω τη δουλειά μου και όσον αφορά το επαγγελματικό κομμάτι είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη. Από την άλλη πλευρά στο αισθηματικό μέρος η κατάσταση είναι δύσκολη.</p>
<p>Είμαι μόνη πάρα πολύ καιρό γιατί δεν έχω επιλογές να γνωρίσω κόσμο λόγω του μέρους που ζω και επίσης δε θέλω να συμβιβαστώ με κάτι που δε με εμπνέει μόνο και μόνο για να είμαι σε σχέση. Βέβαια άλλο ένα κομμάτι που δεν ευνοεί την κατάσταση, είναι ότι τον τελευταίο καιρό οι μισές φίλες μου είναι με οικογένεια και παιδιά και οι άλλες μισές σε σχέση.</p>
<p>Γενικά δεν έχω πρόβλημα με τη μοναξιά. Μου αρέσει να κάνω πράγματα μόνη μου και να περνάω χρόνο με τον εαυτό μου. Είναι κάποιες φορές όμως που νιώθω ότι κάτι λείπει από τη ζωή μου. Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη και να λέω ότι όταν είναι να έρθει κάτι καλό, θα έρθει, αλλά μέσα μου φοβάμαι και με πιάνει απογοήτευση ότι είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει κάτι κάτω από αυτές τις συνθήκες. Μήπως πρέπει να αλλάξω κάτι εγώ; Δεν ξέρω τι να κάνω.</p>
<p>Ζω με τους γονείς μου αυτά τα χρόνια από τότε που επέστρεψα από τις σπουδές μου. Και αυτό είναι άλλο ένα γεγονός που με πιέζει και νιώθω ότι δεν έχω ανεξαρτητοποιηθεί εντελώς. Θα ήθελα τη συμβουλή σας.</p>
<p><strong>Στο ερώτημά σας απαντά η ψυχοθεραπεύτρια, Δήμητρα Φιλοπούλου:</strong></p>
<p>Αγαπητή αναγνώστρια,</p>
<p>Το εύκολο μέρος της ερώτησης σας αφορά στη συγκατοίκηση με τους γονείς. Η απάντηση είναι απλή. Αν μπορείτε οικονομικά να ζήσετε σε δικό σας σπίτι, τότε εννοείται πως θα ήταν καλό να το κάνετε. Αν όμως νιώθετε πως θα δυσκολευτείτε (οικονομικά πάντα), τότε μην νιώθετε άσχημα – οι περισσότεροι άνθρωποι της ηλικίας σας μένουν ακόμα με τους γονείς τους, γιατί δυστυχώς οι οικονομικές συνθήκες πολύ απλά δεν το επιτρέπουν.</p>
<p>Σε σχέση με το πρώτο κομμάτι, δυστυχώς δεν μπορώ να προσφέρω μια απάντηση ή συμβουλή που θα λύσει μαγικά κάτι. Βρίσκω την προσέγγιση του θέματος από εσάς υγιέστατη – αν είναι να έρθει, θα έρθει.</p>
<p>Ο προβληματισμός σας από πού προκύπτει; Σας πιέζουν οι γονείς/φίλες/κοινωνία; Μήπως ενδόμυχα πιστεύετε πως τα στάνταρ που έχετε θέσει είναι μη ρεαλιστικά; Στη πρώτη περίπτωση, καλά κάνετε και δεν συμβιβάζετε τα θέλω σας για χάρη κάποιου άλλου. Στη δεύτερη περίπτωση, θα ήταν χρήσιμο να επανεξετάσετε τι ακριβώς θέλετε από ένα σύντροφο και από μία σχέση.</p>
<p>Δεν προσδιορίζετε πόσο μικρός είναι ο τόπος που ζείτε, οπότε δεν μπορώ να καταλάβω αν εννοείτε πως δεν είναι εύκολο να γνωρίσετε κάποιον καινούργιο εκεί. Όμως, ευτυχώς ζούμε σε μία εποχή που η τεχνολογία μας επιτρέπει να γνωρίσουμε άτομα και εκτός των αυστηρών γεωγραφικών ορίων.</p>
<p>Σας εύχομαι ό,τι καλύτερο!</p>

Σχετικά άρθρα