Να κυνηγάμε αυτά που αγαπάμε;

<p style="text-align: justify;">Καλημέρα. Έχω περάσει σε ένα πολύ καλό τμήμα της Αθήνας: Λογιστική και Χρηματοοικονομική. Εδώ και ένα μήνα παρακολουθώ όλα τα μαθήματα. Όμως όσο περνάει ο καιρός νιώθω ότι όλο αυτό δεν με γεμίζει. Ναι μεν είναι πολύ καλό τμήμα με προοπτικές αλλά από την άλλη είναι ψυχρό και απρόσωπο. Νιώθω ότι θέλω κάτι πιο ανθρωπιστικό κάτι που να βοήθα ανθρώπους και να έρχομαι σε επαφή μαζί τους. Όπως Λογοθεραπεία, νοσηλευτική, μαιευτική. Το θέμα μου είναι ότι αυτά τα επαγγέλματα είναι από άλλο πεδίο και για να μπω χρειάζεται να ξαναδώσω πανελλήνιες. Δυστυχώς δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για μαθήματα και ιδιαίτερα όποτε πρέπει να διαβάσω μονή μου αυτή τη χρονιά. Αυτό που με φοβίζει είναι πώς θα καταφέρω κάτι τέτοιο παράλληλα με την σχολή γιατί δεν θέλω να την παρατήσω τελείως.<br />Πολλοί που το ακούν αυτό μου λένε «καλά τρελή είσαι θα αφήσεις τέτοιο τμήμα για να πας σε ένα ΤΕΙ που αυτές αυτές οι ειδικότητες έχουν φουλ ανεργία;». Δεν ξέρω τι να κάνω αφορά το μέλλον μου και με προβληματίζει. Ίσως είναι νωρίς να κρίνω αλλά από την άλλη δεν ξέρω αν θα αλλάξει αυτό το αίσθημα προσφοράς που νιώθω μέσα μου. Τι να κάνω; Να αφοσιωθώ στη σχολή μου που έχει μέλλον και να βγάλω από το μυαλό μου δεύτερες σκέψεις ή να προσπαθήσω ξανά και ό,τι καταφέρω; <strong>Λένε ότι πρέπει να κυνηγάμε αυτό που αγαπάμε</strong>. Αλλά και σε αυτή τη περίπτωση; Ευχαριστώ για το χρόνο σας</p>
<p><strong><span>Στο ερώτημά σας απάντησε η ψυχολόγος Μαρία Λαΐου, Ψυχολόγος ΜSc </span></strong></p>
<p>Αγαπητή αναγνώστρια,</p>
<p style="text-align: justify;">Κατ'αρχάς συγχαρητήρια για την επιτυχία σου! Παρόλο που προβληματίζεσαι σχετικά με το αν θέλεις ή όχι να ακολουθήσεις την συγκεκριμένη επιλογή, είναι σημαντικό να επαινέσεις τον εαυτό σου για τις προσπάθειες που κατέβαλλες ώστε να του τις αναγνωρίσεις. Αυτό που καταλαβαίνω από το ερώτημα σου είναι ότι συγκρούονται το συναίσθημα με την λογική. Από την μια, όπως αναφέρεις και εσύ η ίδια, η σχολή σου θεωρείται πολλά υποσχόμενη και με προοπτικές ενώ από την άλλη νιώθεις λίγο απογοητευμένη από την επιλογή σου. Ακόμη, τονίζεις ότι στοχεύεις μακροπρόθεσμα μέσω του επαγγέλματος σου να προσφέρεις στον κόσμο ώστε να νιώθεις και εσύ ολοκληρωμένη και ικανοποιημένη από την επιλογή σου. Θεωρώ ότι είναι λογικό να προβληματίζεσαι καθώς οι περισσότεροι από εμάς επενδύουμε στο επάγγελμα που διαλέγουμε καθώς περνάμε σε αυτό τον μεγαλύτερο χρόνο της ζωής μας.</p>
<p style="text-align: justify;">Βέβαια εξίσου σημαντικοί είναι και οι παράμετροι που μου περιγράφεις που αφορούν κυρίως την επαγγελματική σου αποκατάσταση και τις οικονομικές δυσκολίες που πρόκειται να αντιμετωπίσεις. Αναμφισβήτητα λοιπόν περνάς μια περίοδο με πολύ άγχος. Το άγχος σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να γίνει πολύ "κακός σύμβουλος" και αυτό διότι σε αγχωτικές καταστάσεις πολλές φορές οι άνθρωποι τείνουν να "θυσιάζουν" τα όνειρα τους προκειμένου να εξασφαλίσουν την αποδοχή των άλλων. Αυτοί οι "άλλοι" μπορεί να είναι πολλοί. Η κοινωνία η οποία επιβάλλει την επιτυχία με ένα δικό της τρόπο ο οποίος μπορεί να απέχει από την προσωπική μας ευτυχία. Eπίσης, οι "άλλοι" μπορεί να είναι η οικογένεια μας ή οι φίλοι μας οι οποίοι μπορεί να έχουν φανταστεί την δική μας "ευτυχία" με έναν διαφορετικό τρόπο από εμάς. Έτσι είναι σημαντικό να φτάσουμε στο σημείο ώστε να είμαστε αρκετά "συναισθηματικά ώριμοι" ώστε να αισθανθούμε, να σκεφτούμε και να αναλάβουμε δράση μόνοι μας ώστε να κατακτήσουμε την δική μας "προσωπική ευτυχία". Πολλές φορές κάποιοι δεν τα καταφέρνουν και δημιουργούν έναν ψεύτικο εαυτό που λειτουργεί "ρομποτικά". Εξαπατώντας δηλαδή τον ίδιο τους τον εαυτό δομούν έναν εαυτό που αποτελείται από τις απόψεις και τις αξίες των άλλων. Θα σου πρότεινα λοιπόν να ζητήσεις την βοήθεια ενός ψυχολόγου ώστε να ανεχτείς σε μεγαλύτερο βαθμό το ήδη υπάρχον άγχος αλλά και να ξεκαθαρίσεις τις πεποιθήσεις και τους στόχους σου δουλεύοντας παράλληλα με ευελιξία.</p>
<p><strong>Μαρία Λαΐου, Ψυχολόγος ΜSc</strong></p>
<p><strong>τηλέφωνο:  6986823375</strong></p>
<p><strong>e-mail: [email protected]</strong></p>

Σχετικά άρθρα