«Πάντα ήθελα καριέρα και τώρα που θέλω σχέση, δεν ξέρω πώς να το χειριστώ. Τι να κάνω;»

25/02/2020
Ομάδα Σύνταξης
Σχέσεις

Το πρόβλημα μου έχει να κάνει με τους ερωτικούς μου συντρόφους. Είναι 25 και ζω στο εξωτερικό. Έχω μια πολύ καλή θέση και είμαι επαγγελματικά πετυχημένη.

Κάθε φορά όμως που κάνω σχέση, επιδιώκω οπωσδήποτε να την κρατήσω. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να πιέζω τον σύντροφο μου με τις υπερβολικές μου απαιτήσεις και να γίνομαι επιθετική όταν νιώθω ότι συναισθηματικά δε μου δίνει αυτό που θέλω.

Πριν 7 μήνες λοιπόν, γνώρισα έναν άνδρα γύρω στα 35 μετά από μια σχέση μου που έληξε ύστερα από απιστία του πρώην μου με τον οποίο μέναμε και μαζί και δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι θα με απατήσει. Με τον 35χρονο λοιπόν, ήταν αρχικά καλά. Έδειχνε απίστευτα ερωτευμένος και ήθελε να με βλέπει συνέχεια. Ύστερα από ένα μήνα άρχισα να ζηλεύω χωρίς να μου δίνει ιδιαίτερες αφορμές και να γίνομαι βίαιη.

Έχουμε χωρίσει 3 φορές αλλά τα έχουμε βρει ξανά…

Με χώρισε τρεις φορές, αλλά πάντα μετά από λίγες μέρες πήγαινα στο σπίτι του και τα βρίσκαμε πάλι. Η τελευταία φορά κράτησε περίπου τρεις μήνες. Πάλι ήμουν ζηλιάρα, απαιτητική και βίαιη και με τον καιρό έγινε κι αυτό λίγο βίαιος και δεν έδειχνε το ενδιαφέρον που είχε στην αρχή.

Είχαμε κάθε μέρα καβγάδες και είχε κουραστεί. Πριν 12 ημέρες είχαμε έναν καβγά και μου είπε ότι δεν με αγαπάει πια και δεν δέχτηκε με τίποτα να συνεχίσουμε. Το πρόβλημά μου είναι πως πάντα διάλεγα την καριέρα και τώρα που θέλω τη σχέση, δεν ξέρω πώς να το χειριστώ. Τι να κάνω;

Στο ερώτημά σας απάντησε ο Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Σεφεριάδης

Κάθε άνθρωπος δημιουργεί σχέσεις με κριτήριο τις εμπειρίες του από το οικογενειακό περιβάλλον κυρίως, αλλά και από το άμεσο κοινωνικό περιβάλλον και από τον πολιτισμό στον οποίο ανήκει. Φαίνεται από τις περιγραφές σας ότι εσείς δημιουργείτε εξαρτητικές σχέσεις.

Παίρνετε τον ρόλο της αδύναμης μέσα σε αυτές, είστε σε συνεχή επαγρύπνηση, και όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλετε, ζηλεύετε και επιτίθεστε. Τέτοιου τύπου δεσμοί δηλώνουν μια ανάγκη συμβιωτικής σχέσης σαν το ζεύγος να είναι ένα άτομο, ώστε να νιώθει, το μέλος που καθοδηγεί προς αυτή την πορεία, ότι υπάρχει και έχει αξία.

Η βαθιά ανάγκη σας για σύντροφο

Εντύπωση προκαλεί το ότι δεν αναφέρεστε στα δικά σας συναισθήματα. Η ανάγκη σας για σύντροφο δεν έχει σχέση με τη βαθιά αγάπη και την ανεξαρτησία του κάθε μέλους ξεχωριστά, στοιχεία που είναι απαραίτητα για να είναι μια σχέση υγιείς και βιώσιμη. Η μόνη ικανοποίηση που παίρνετε είναι η διαθεσιμότητα άνευ όρων του συντρόφου.

Αυτοί οι δεσμοί διώχνουν αργά ή γρήγορα τους άλλους που δεν αντέχουν να υπομένουν τέτοιες καταστάσεις. Από την άλλη, αν βρισκόταν ένας σύντροφος που τελικά έμενε, τότε πιθανότατα θα βιώνατε μαζί, μια προβληματική σχέση με πολλές «εκρήξεις» γιατί θα ταίριαζε με τους αντίστοιχους μηχανισμούς του άλλου.

«Αν δεν αποδεχτείς τη σχέση όπως τη θέλω, καλύτερα να φύγεις»

Αυτό που χρειάζεται να γίνει και δεν είναι καθόλου εύκολο, είναι να βιώσετε τον εαυτό σας και τους άλλους ως ανεξάρτητα και ολοκληρωμένα άτομα. Χρειάζεται ταυτόχρονα να διερευνήσετε το παρελθόν σας αναζητώντας τον τρόπο που δημιουργήθηκε αυτή η ανάγκη σας και το πώς προέκυψε η ζήλια και η επιθετικότητα.

Νοητικά η ζήλια σημαίνει ότι «παραδίδω το ταίρι σε άλλους που θεωρώ καλύτερους» και οι εκδηλώσεις βίας ότι «αν δεν αποδεχτείς τη σχέση όπως τη θέλω, καλύτερα να φύγεις». Και αυτό τελικά κάνουν οι σύντροφοί σας. Πολλές φορές αυτή η διερεύνηση η οποία προϋποθέτει μια νοητική και συναισθηματική επεξεργασία, οδηγεί παροδικά σε πένθος.

Είναι μια διαδικασία απαραίτητη όμως, για να αλλάξει ο τρόπος που συσχετίζεστε. Σε αυτά κυρίως θα σας βοηθήσει ένας ψυχολόγος. Δεν μπορεί να γνωρίζει κάποιος αν γυρίσει ο σύντροφός σας αλλά σίγουρα αν διαφοροποιηθεί ο τρόπος που δημιουργείτε δεσμούς αυτό θα σας βοηθήσει ιδιαίτερα.

Δημήτρης Σεφεριάδης
Ψυχολόγος – ψυχοθεραπευτής
Λ. Αλεξάνδρας 209, T.K. 11523 ΑΘΗΝΑ
τηλ: 2106462030
κιν: 6973537970
email: [email protected]
www.dimseferiadis.com