<p>Πριν από 5 χρόνια γνώρισα κάποιον και από την πρώτη στιγμή που τον είδα, είπα ότι αυτός ο άνθρωπος είναι για εμένα. Αφού μιλήσαμε και του είπα ότι θα τον περιμένω και όταν κατάφερε να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα, βρήκε το θάρρος να μου πει ότι θέλει να είμαστε μαζί και εδώ και ενάμισι χρόνο είμαστε μαζί.</p>
<p>Λόγω όμως αυτού που ασχολείται, δεν καταφέρνουμε να βλεπόμαστε και τόσο συχνά χωρίς όμως να σημαίνει ότι λειτούργησε αρνητικά στη σχέση μας γιατί με έκανε να νιώθω όλο και πιο έντονα συναισθήματα κάθε φορά που τον έβλεπα. <br />Τις τελευταίες μέρες είχε φύγει για επαγγελματικό ταξίδι και δεν μιλούσαμε καθόλου και όταν επέστρεψε, υπήρχε ακόμη μια απόσταση στην επικοινωνία μας.</p>
<p>Αυτό με έκανε να νιώσω ένα κενό και είπα ότι είναι που έχουμε καιρό να βρεθούμε και θα περάσει. Μου έλεγε μια βδομάδα να κανονίσουμε να βρεθούμε και όταν τα καταφέραμε, δεν ένιωθα τον ίδιο ενθουσιασμό που ένιωθα τις προηγούμενες φορές που μετρούσα τα δευτερόλεπτα για να τον δω. Και όταν βρεθήκαμε το ίδιο.</p>
<p style="text-align: justify;">Άλλες φορές περίμενα την ώρα να τον φιλήσω, να ανταλλάξουμε “σ' αγαπώ”, να μιλήσουμε για το μέλλον, να μου κοπεί η ανάσα στο κοίταγμά του. Και την τελευταία φορά επικράτησε το κενό. Παρ' όλα αυτά, όμως, το χαμόγελο κάθε φορά που τον κοιτούσα έβγαινε αυθόρμητα και κάθε φορά που έπεφτα πάνω του ένιωθα ότι δεν ήθελα να φύγω από την αγκαλιά του. Όταν φιλιόμασταν όμως, δεν ένιωθα αυτήν την έντονη φλόγα να με σιγοκαίει και όταν μου έλεγε “σ' αγαπώ”, δεν μου έβγαινε να του πω “και εγώ”! Τι μπορεί να συμβαίνει και είμαι τόσο μπερδεμένη για ένα άτομο που δεν θα μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτό;</p>
<p> </p>
<p><span>Στο ερώτημά σας απαντά η Σοφία Αντύπα, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, <a href="http://www.ipsychology.gr/" target="_blank">www.ipsychology.gr</a>:</span></p>
<p style="text-align: justify;">Καλησπέρα σας, από αυτά που γράφετε μοιάζει ίσως να είναι η πρώτη μακρόχρονη σχέση σας. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό που βιώνετε είναι θα μπορούσαμε να πούμε η φυσιολογική εξέλιξη μιας σχέσης. Ξεκινάει με γνωριμία, κάποια στιγμή κορυφώνεται από τον έρωτα, και σιγά σιγά αυτό καταλαγιάζει σαν συναίσθημα και έρχεται ιδανικά, η αγάπη και ο σεβασμός. Μοιάζει λοιπόν να είστε σε μια συναισθηματική κατάσταση όπου έχει φύγει ο μεγάλος ενθουσιασμός για τον σύντροφό σας. Αυτό θα λέγαμε είναι το ένα σενάριο και είναι και αποδεκτό να νιώθετε έτσι.</p>
<p style="text-align: justify;">Το άλλο σενάριο είναι πως όσο περνάει ο καιρός και έχετε μπει σε σχέση πλέον με αυτόν τον άνθρωπο και τον γνωρίζετε πλέον καλύτερα, δεν είναι αυτό που είχατε πλάσει ίσως μέσα σας. Η πραγματικότητα δηλαδή ως προς την προσωπικότητα του απέχει αρκετά από την εξιδανίκευση που υπήρχε και λόγω απόστασης και λόγω έρωτα ή ενθουσιασμού. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει πως όσο τον γνωρίζετε καλύτερα, τόσο περισσότερο απογοητεύεστε και ανακαλύπτετε πως δεν είναι αγάπη αυτό που νιώθετε, αλλά ένας έρωτας, ο οποίος πλέον ξεθωριάζει. Χρειάζεται λοιπόν να ανακαλύψετε ποιο από τα δυο σενάρια αφορούν εσάς και τη σχέση σας και να πράξετε ανάλογα. Ελπίζω να σας βοήθησα.</p>
<p> </p>